Του Γ. Λακόπουλου
Τι ακριβώς κρύβεται πίσω από την δήθεν ευαισθησία του Ανδρέα Λοβέρδου για παραβίαση της δικαστικής ανεξαρτησίας με τις τοποθετήσεις των κομμάτων και τις κινητοποιήσεις οργανώσεων και πολιτών υπέρ της καταδίκης των νεοναζί της Χρυσής Αυγής;
Ασφαλώς δεν είναι το ενδιαφέρον για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης που τον παρακινεί να λέει διάφορα περισπούδαστα. ‘Εδώ αξιολογούνται οι πράξεις και η εφαρμογή του Ποινικού Κώδικα. Το τι λέει το ένα ή το άλλο κόμμα είναι παντελώς αδιάφορο’…
“ Όσοι υποδεικνύουν στους δικαστές την απόφασή τους δεν έχουν καμία σχέση με την Δημοκρατία’ …’Η Δικαιοσύνη απονέμεται από τα όργανά της και όχι από τα κόμματα ή από οποιονδήποτε πολίτη, όσο ισχυρός και αν αυτός είναι”.
Μπα; Όταν ο ίδιος έκανε επιθέσεις στην Εισαγγελία Διαφθοράς επειδή ερευνούσε νομίμως υπαρκτές μαρτυρίες και άλλες ενδείξεις για διαφθορά του στο σκάνδαλο Νοβάρτις δεν ίσχυαν όλα αυτά; Ή εξαιρείται η αφεντιά του;
Όταν χαρακτήριζε ‘συμμορίτισσα’ τη σπουδαία δικαστική λειτουργό Ελένη Τουλουπάκη, που εξέταζε -εκ καθήκοντος και αρμοδιότητάς από τον νόμο – όσα τον αφορούν στο συγκεκριμένο σκάνδαλο δεν παραβίαζε όσα κηρύσσει από άμβωνος τώρα για τη Χρυσή Αυγή;
Όταν αποφάσιζε μόνος του ότι είναι αθώος και ότι δικαστικοί λειτουργοί και πολιτικοί του αντίπαλοι είναι ‘σκευωροί’ δεν υπήρχαν εντός του οι σημερινές ευαισθησίες του;
Και αν τα κόμματα βλάπτουν την απονομή Δικαιοσύνης με τις κινητοποιήσεις για την καταδίκη των νεοναζί, γιατί ο ίδιος δεν καταγγέλλει πρώτο και καλύτερο το δικό του. Δεν τον κάλυπτε όταν ο ίδιος έκανε ελεεινές επιθέσεις σε εισαγγελείς απέναντι στους οποίους ήταν ερευνώμενος και τίποτα άλλο;
Μωραίνει κύριος ον βούλεται απωλέσαι. Ο Λοβέρδος βρίσκεται υπό το κράτος του φόβου του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι. Για την ακρίβεια βρίσκεται στη χρονική στιγμή ανάμεσα στο χτύπημα της μπάλας από την εισαγγελική αρχή και στο σημείο που πλησιάζει στα δίχτυα του φυσικού δικαστή του- και προσπαθεί να την αποκρούσει…
Άλλως πως ο Λοβέρδος έχει στην πλάτη του, απαγγελία κατηγορίας σε βαθμό κακουργήματος για ‘δωροληψία πολιτικού προσώπου κατ΄ εξακολούθηση’. Κοινώς: λάδωμα. Αν για όλα έφταιγε ο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβερνητική αλλαγή δεν τον ωφέλησε.
Τώρα περιμένει το επόμενο στάδιο: αν το αδίκημα κριθεί ‘ξέπλυμα’, γραμμή για το εδώλιο. Αν θεωρηθεί δωροδοκία κατά την άσκηση των καθηκόντων του… παραγράφεται.- κατόρθωμα του εγχώριοι πολιτικού συστήματος-γλυτώνει τη δίκη και του μένει η περιρρέουσα ατίμωση.
Έτσι λοιπόν ο πολιτικός που έλεγε ‘μια κυρία που ερευνά δύο πολιτικούς στην υπόθεση θα πρέπει να πάψει να ασκεί καθήκοντα και δεν θα πρέπει να ασχολείται με κανέναν Έλληνα πολίτη και θα πρέπει να δώσει λόγο για τα όσα έχει πράξει’ – συμπληρώνοντας τον αδελφοποιητό του Γεωργιάδη που την έστελνε στη φυλακή κόβεται σήμερα για την πίεση που δέχονται οι δικαστές και ενδεχομένως αλλοιώσει την κρίση τους”.
Σήμερα, κατά Λοβέρδο, δεν νοείται η υπόδειξη του σύμπαντος πολιτικού κόσμου ‘δεν είναι αθώοι’ για τους Χρυσαυγίτες. Όταν το έκανε ο ίδιος ήταν θεμιτό.
Το πιάσαμε το υπονοούμενο. Προσπαθεί να πάρει η υπόθεση του τον δρόμο που δεν οδηγεί στο εδώλιο. Μπορεί. Αλλά στην πολιτική ο καθένας έχει το τέλος που του αξίζει…
΄
