Του Μελέτη Ρεντούμη
Μία από τις εξαγγελίες που έχουμε δει από διάφορες κυβερνήσεις στο παρελθόν, χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα, είναι αυτή της αξιολόγησης στην εκπαίδευση, σε όλες τις σχολικές βαθμίδες, με στόχο να μπορέσει σταδιακά η παιδεία να αναβαθμιστεί με νέα και σύγχρονα στελέχη και εκπαιδευτικούς, αλλά και με νέες εκπαιδευτικές μεθόδους και εργαλεία.
Η παρούσα κυβέρνηση επεξεργάζεται καιρό είναι η αλήθεια, ένα σχετικό νομοσχέδιο με στόχο την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, το οποίο όπως ήταν αναμενόμενο στην πολιτική, έχει προκαλέσει αντιδράσεις, κυρίως από την αξιωματική αντιπολίτευση που δείχνει να έχει πλέον μία ιδεολογική τοποθέτηση και αντίθεση απέναντι στην οποιαδήποτε διάκριση και αριστεία.
Πιο συγκεκριμένα η κυβέρνηση μέσω της υπουργού Παιδείας και των αρμόδιων επιτροπών, έχει ορίσει κάποιους βασικούς άξονες στο νομοσχέδιο που πρόκειται να εφαρμοστεί που συνοψίζονται στα παρακάτω σημεία :
Αξιολόγηση ανά τέσσερα χρόνια για γενική και ειδική διδακτική επάρκεια, καθώς και για το παιδαγωγικό κλίμα στην τάξη.
Αξιολόγηση ανά δύο χρόνια της υπηρεσιακής συνέπειας και επάρκειας από σύμβουλο εκπαίδευσης.
Αξιολόγηση σε κλίμακα τεσσάρων βαθμών, που θα περιλαμβάνει τις κατηγορίες, μη ικανοποιητικός, ικανοποιητικός, πολύ καλός και εξαιρετικός ως η μέγιστη δυνατή επιβράβευση.
Μετά το αποτέλεσμα της βαθμολογίας οι εκπαιδευτικοί που θα κρίνονται ως μη ικανοποιητικοί και ικανοποιητικοί θα οδηγούνται σε επιμόρφωση.
Με βάση την παραπάνω διαδικασία και κατηγοριοποίηση, υπάρχει πρόθεση να εφαρμοστεί η αξιολόγηση ,όμως αποφεύγεται η ετήσια άσκηση και το σημαντικότερο είναι, ότι δεν υπάρχει καμία συνέπεια από την ανεπάρκεια των εκπαιδευτικών σε κανένα σημείο της αξιολόγησης, με μόνη τελική συνέπεια την επιμόρφωση, την οποία θα πληρώνει το κράτος και ο Έλληνας φορολογούμενος, για να διατηρεί πιθανότατα ακατάλληλους εκπαιδευτικούς, τόσο παιδαγωγικά όσο και επιστημονικά.
Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση, ενώ λαμβάνει ξεκάθαρα θέση υπέρ της αριστείας, της γνώσης και της δια βίου μάθησης, στο θέμα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, ίσως υπό τον φόβο των συνδικαλιστικών πιέσεων, δεν θέλει να κάνει την μεγάλη τομή ή κοινώς να σπάσει αυγά.
Συνεπώς, δεν αρκεί μόνο η ανακοίνωση και η πρόθεση της αξιολόγησης, αλλά θα πρέπει να εξασφαλίζεται ότι το αποτέλεσμα αυτής, οδηγεί όντως σε μια αναβάθμιση της παιδαγωγικής διαδικασίας, με σύγχρονα και αξιόλογα στελέχη, τα οποία έχουν πραγματικά όρεξη αλλά και γνώση να εργαστούν, για την εξέλιξη του δημόσιου αγαθού που λέγεται παιδεία, μέσα από συνεχή εποπτεία, αξιολόγηση και εξέλιξη.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός