Toυ Παύλου Αλέπη
Η νέα γενιά, ούτε παρακολουθεί, ούτε νοιάζεται,ούτε επηρεάζεται φυσικά, από την ελληνική τηλεόραση. Οι τάσεις, οι μόδες, οι ταινίες, οι διεθνείς συμπεριφορές, την απασχολούν σε άλλο επίπεδο και την εκφράζει, στο διαδίκτυο από καιρό. Άπωση και παράκαμψη καταγράφεται.
Το ότι η τηλεόραση παραμένει ένα ισχυρό όπλο επηρεασμού των πολλών, ισχύει ασφαλώς. Όλοι γνωρίζουν, πως η Ελληνική κοινωνία, έχει εξ ανάγκης, προτεραιότητα στην εποχή της κρίσης την οικονομική της εικόνα. Προτεραιότητες και ανησυχίες για άλλα, έρχονται δεύτερες και με απόσταση… Έτσι μόνον είναι εξηγήσιμη η καταγεγραμμένη αδιαφορία ως προς την ποιότητα του παρεχομένου τηλεοπτικού προγράμματος.
Θα θυμάσθε ασφαλώς, παλαιότερα τον πυρετό της κοινωνικής κριτικής πως ανέβαινε κατακόρυφα σε κάθε μικρή, ή μεγάλη, παρέκκλιση από τα ήθη του Νεοέλληνα στην μικρή οθόνη. Πρόσωπα, επιλογές και συμβάντα σε γκρο πλαν… Ήταν οι εφημερίδες που πρωτοστατούσαν όχι απλά για να θίξουν συμφέροντα αντιπάλων αλλά και να ευθυγραμμισθούν με την σεμνότυφη πλειοψηφία. Φυσικά προς άγραν ευαρέσκειας συντηρητισμού.
Απομειωμένα τώρα όλα αυτά. Το παιχνίδι ΜΜΕ πήρε άλλη μορφή, με νέες συμμαχίες, νέους παίκτες. Μόλις προχθές η Εφημερίδα των Συντακτών αποτύπωσε τον χάρτη της ιδιοκτησίας στα κανάλια, τα ραδιόφωνα, τις εφημερίδες. Η κατάρρευση των μιντιακών κολοσσών άνοιξε νέες πόρτες με άγνωστες ακόμα προθέσεις …Πολιτικές που κάτι γνωρίζουμε, κάτι υποθέτουμε, κάτι υπολογίζουμε, αλλά με σιγουριά για τις συμπεριφορές δεν μπορούμε να μιλήσουμε.. Παρακολουθούμε μόνον την θέση της εργασιακής επίθεσης που συνεχίζεται, με απλήρωτους εργαζόμενους… Αναμένοντας την διαδικασία αδειοδότησης και την εφαρμογή του νόμου Παππά που ήδη έχει ψηφισθεί… Θα εφαρμοσθεί και πώς;
Γνωρίζουμε πως ο ανεξάρτητος φορέας, το ΕΣΡ -Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης- ετοιμάζει τη νέα αδειοδότηση και τον σχετικό διαγωνισμό…Θα δοθεί μάλιστα συνέχεια σε ραδιόφωνα και περιφερειακά κανάλια. Στην ελεύθερη αγορά που ζούμε, το να μπαίνουν κανόνες είναι καλό. Όμως επί του περιεχόμενου ποιος μιλά για κανόνες. Η γενική εικόνα καταγράφει πρόσωπα, επιχειρήσεις συμμαχίες και αντιπαλότητες, όμως για την ουσία λίγα γενικόλογα περί πλουραλισμού.
Και η Κοινωνία; Απούσα, πώς υπερασπίζεται την διαμόρφωση συνειδήσεων, πληροφόρησης, εκπαίδευσης και πραγματικής ψυχαγωγίας των πολιτών; Ποιος μιλά και πού γι’ αυτά τα ουσιώδη; Ποιος αγωνιά για το τηλεοπτικό περιεχόμενο;…Τις εφημερίδες, εντάξει τις προστατεύει η συνειδητή επιλογή του αναγνώστη. Όμως κανάλια και ραδιόφωνα απλώνουν την πραμάτεια τους, στου καθενός το σαλόνι.
Δεν είναι περίεργο που η καχύποπτη ελληνική κοινωνία αρκείται στην φτηνή, επιφανειακή κριτική με την μορφή αλληλοδανειζομενων εικόνων από τα διαμοιρασμένα επιχειρηματικά συμφέροντα;;; Κι όλα μαζί τον ίδιο κύκλο κάνουν… Δεν είναι περίεργο, που τις ενημερωτικές εκπομπές του χθες, τις αντικατέστησαν ανούσιες πολιτικές (ο Θεός να τις κάνει) συζητήσεις- ψευτοκαυγαδες….;; Ποιο εύκολα θα ακούσεις θεωρία συνωμοσίας, παρά κριτική σε βάθος, επιλογών που κρατούν χαμηλά τον πνευματικό κόσμο του θεατή. Και σπανιότατα θα υμνηθεί ή έστω υπογραμμισθεί προσπάθεια ελληνοποίησης του περιεχομένου εκπομπής..
Τα αποδεχθήκαμε και τα ερμηνεύουμε ως φυσιολογικά, όλα αυτά, που οι ιδιοκτήτες των καναλιών προεπέλεξαν για μας… και το ταμείο τους….
Τις ευθύνες τους, δεν τολμά να αναζητήσει κανένας. Πολίτες και πολιτικοί -αν το τελευταίο δεν σας προκαλεί γέλιο. γνωρίζοντας τις…σχέσεις. Το ότι στις επιλογές και την διαμόρφωση των προγραμμάτων, χρόνια τώρα, δεν μετέχουν, ούτε προσχηματικά πνευματικοί δημιουργοί,δεν προκαλεί κανέναν. Οι διαπιστώσεις πως ο Έλληνας κατηφορίζει διαρκώς πνευματικά, εξαιρούν την τηλεοπτική πραγματικότητα για να μην θιγούν οι επιχειρηματικοί άρχοντες…
Η τράπουλα ξαναμοιράζεται. Το μιντιακό τοπίο ανασχηματίζεται. Η ουσία όμως δεν εξετάζεται. Φοβάμαι πως θα μείνουν όλα το ίδιο. Όλο το στριφογύρισμα για να μην αλλάξει τίποτα. Και επειδή γενίκευσα αρκετές φορές, η κοινωνία και η κοινωνία, ας το ρωτήσω ευθέως… Η ανεξάρτητη αρχή θα πάρει πρωτοβουλία; Ο πολιτικός κόσμος μήπως; Ο πνευματικός; Ο καλλιτεχνικός -που νοιώθει δίωξη και αποκλεισμό; Μα και ο ίδιος ο επιχειρηματικός κόσμος πώς στην ευχή οραματίζεται ανάπτυξη; Μονοσήμαντη στο ταμείο του;;;
Στην ίδια εφημερίδα -των Συντακτών, που σας ανέφερα ότι προχώρησε στην χαρτογράφηση-εικονογράφηση προσώπων και μέσων, υπήρξε και ενα παράλληλο δημοσίευμα. Ο εξαίρετος Δημήτρης Γκιώνης, θυμήθηκε και θύμισε, ένα απόσπασμα κειμένου του Γιώργου Στεφανάκη. Δικηγόρου-συγγραφέα βιβλίων. Έγραφε στο βιβλίο του με τίτλο E-mail στην οδό του Αγίου Όρους, Εκδόσεις Καστανιώτη 2003:
“Στην ετεροθαλή αδελφή της Δημοκρατίας, την Μιντιοκρατία, είθισται ο ραδιοτηλεοπτικός χαβαλές, να είναι υπεράνω νόμων και θεσμών. Να μην υπακούει, παρά μονον στον αγροίκο ανθρωποφάγο διαφημιστή, να μην λογοδοτεί,να διασκεδάζει με τις ελευθερίες και να έχει ως σημαία την ιδεολογία του κέρδους και τα μεγέθη της θεαματικότητας και ακροαματικότητας”...
Το νέο τοπίο των ΜΜΕ τι έχει άραγε σήμερα, να πει επ’ αυτού;;;
