Αρ. Μπαλτάς: Πίσω ολοταχώς !.

Αρ. Μπαλτας. (Photo απο iefimerida.gr)

Του  Γ. Λακόπουλου.


Κουίζ. Πως θα ήταν η κυβέρνηση Τσίπρα χωρίς τον Αριστείδη Μπαλτά στις γραμμές της; Απάντηση: μάλλον πολύ καλύτερα.

Ήταν ο πρώτος που δημιούργησε υπόνοιες για διαθέσεις οπισθοδρόμησηςμε το ανάθεμα στην <αριστεία>. Συνέχισε με τις νομοθετικές παρεμβάσεις στη μεσαία και ανώτατη βαθμίδα της εκπαίδευσης – χωρίς καν να υπάρχει λόγος.
Αλλά αυτά θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν από πολιτική άποψη και σε τελευταία ανάλυση θα κριθούν από τους αρμοδίους. Περισσότερο ο υπουργός Παιδείας εκθέτει την κυβέρνηση στην οποία μετέχει με το ύφος της δημόσιας παρουσία του. Πχ αρθρογραφώντας στην Αυγή για να εξηγήσει τι οδήγησε στην ανατροπή όσων θέσπισε η Άννα Διαμαντοπούλου στα ΑΕΙ ,είπε ότι αυτά θεσπίσθηκαν γιατί <μια αδίστακτη υπουργός, πίστεψε πως βρήκε προνομιακό όχημα για τις άκρατες φιλοδοξίες της>!
Ατυχώς για τον ίδιο εκείνος ο νόμος να συγκέντρωση τα 5/6 της Βουλής. Την παραπλάνησε η < αδίστακτη υπουργός; Η όπως είπε στη Βουλη ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, εκείνη η ψηφοφορία πήρε τόσες πόσες ψήφους γιατί ήταν <πρόβα τζανεράλε> για τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ ,ΛΑΟΣ που ακολούθησε.
Επειδή κατά κανόνα ο εισηγητής όσων λέει ο Πρωθυπουργός στη Βουλη είναι αρμόδιος υπουργός, τι ακριβώς του εξήγησε επί του συγκεκριμένου θέματος ο Μπαλτάς: ότι η Βουλή παραπλανήθηκε από την <αδίστακτη υπουργό> ή ότι υπήρχε από το καλοκαίρι του 2011 –που ψηφίστηκε ο νόμος Διαμαντοπούλου πρόβλεψη, ότι ο Παπανδρέου ως Πρωθυπουργό θα τα θαλάσσωνε στις Κάνες και θα παρέδιδε σε τρικομματική κυβέρνηση;
Με αλλά λόγια: ένα ηθικό θεματάκι το έχει ο υπουργός Παιδείας. Αλλά έχει κι ένα πολιτικό θέμα. Γιατί όπως είπε στη Βουλη, ο νόμος εκείνος έγινε για να σπάσει η ηγεμονία της Αριστεράς στα πανεπιστήμια>. Παρ ότι στα πανεπιστήμια δεν υπάρχει καμία ηγεμονία της Αριστεράς-εδώ και χρόνια ο ρόλος ανήκει στην ΔΑΠ- αν αυτό πιστεύει για το νονό του 2011 προκύπτει ότι ο ίδιος νομοθετεί για να αποκαταστήσει < την ηγεμονία της Αριστεράς> . Μόνο που αυτά δεν έχουν σχέση με το Πανεπιστήμιο .
Δεν έχουν σχέση ούτε καν με την ιδιότητα του υπουργού ως πρώην καθηγητή του ΕΜΠ . Ο καθηγητής Ορέστης Καλογήρου του έχει καταλογίσει ότι <δεν έχαιρε ιδιαίτερα διεθνούς επιστημονικής αναγνώρισης, αλλά μάλλον μιας παρέας εγχώριων πανεπιστημιακών>
Προέρχονται πρωτίστως από την ιδιότητα του συνδικαλιστή που είχε. Υπήρξε μέλος της διοίκησης της ΠΟΣΔΕΠ στην οποία οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ συμμαχούσαν με εξωκοινοβουλευτικές φοιτητικές παρατάξεις και επέβαλαν πολύμηνες απεργίες και καταλήψεις στα ΑΕΙ. Το βιογραφία του υπουργού έτσι οπωςςέχει αναρτηθώ στην ιστοσελίδα του υπουργείου του είναι πλούσιο.

Απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών ,μπήκε στο ΕΜΠ και στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακά στο Παρίσι . Στο εκπαιδευτικό προσωπικό των ΑΕΙ ανήκει από το 1975 . Σ αυτή τη διαδρομή η συνδικαλιστική του ιδιότητα καθόρισε και την ακαδημαϊκή παρουσία του. Με αυτή την ιδιότητα νουθετεί σήμερα, ικανοποιώντας αιτήματα που προέκτεινε διαχρονικά μια ορισμένη μερίδα των πανεπιστημιακών.

Το προβλημα είναι ότι οι νομοθετικές παρεμβάσεις του δεν έχουν συνάφεια με τις σημερινές συνθήκες. Πχ αλλάζει το σύστημα μέτρησης των πιστωτικών μονάδων για την απονομή ενός πτυχίου από ελληνικό ΑΕΙ, και διακινδυνεύει το Grexit των ελληνικών πτυχίων από το ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό οικοδόμημα.
Οι  πανεπιστημιακοί αντιδρούν  και οργανώνουν κινητοποιήσεις για τις ανατροπές Μπαλτά, ενώ οι υποστηρικτές του σπανίζουν.  Η  καθηγήτρια Βάσω Κιντή περιέγραψε στα ΝΕΑ  την αποσταση ανάμεσα στην πανεπιστημιακη πραγματικότητα και τις κυβερνητικές αποκλίσεις.(http://www.tanea.gr/triti-apopsi/article/5237202/15-pseydh-se-15-lepta/)

Ο  υπουργός όμως δείχνει αποφασισμένος να ανασυστήσει το <Δημοκρατικό Πανεπιστήμιο> του νόμου-πλαισιου. Να πάει τα πράγματα πισω δηλαδή. Ένας άλλος Πανεπιστημιακός που κάθεται δίπλα του στο υπουργικό συμβούλιο σήμερα ο Γιάννης Πανούσης- που ήταν και ο συντάκτης εκείνου του νόμου- έχει γράψει: < Η δημοκρατική εκπαίδευση ωφέλησε τη Δημοκρατία και έβλαψε την εκπαίδευση>.