Του Νίκου Γαλάτη
“Τα πόδια μου καήκανε σ’ αυτή την ερημιά/ Η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα
Τα νέα που σας έφερα, σας χάιδεψαν τ’ αυτιά/μ’ απέχουνε πολύ απ’ την αλήθεια
Διον. Σαββόπουλος -Άγγελος Εξάγγελος
«Παρέμεινα ο ίδιος, απαίσιος άνθρωπος» έχει πει για το πόσο άλλαξε η ζωή του μετά από την απόπειρα δολοφονίας από έναν ψυχοπαθή, το 1990. Ο δράστης τον άφησε παράλυτο κι έτσι “όντας ανάπηρος μπορώ να αποφεύγω περιττές κοινωνικές εκδηλώσεις» λέει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε «κι έτσι κερδίζω χρόνο. Αντί για ανούσιες συνεστιάσεις κ.λ.π. προτιμώ να διαβάζω ή να πηγαίνω στο θέατρο και σε συναυλίες”.
“Υπάρχουν, βέβαια, προβλήματα, όπως το ότι πέφτουν πάνω μου ψίχουλα από τους υπόλοιπους που τρώνε όρθιοι από κάποιο μπουφέ. Κι όταν γονατίζουν για να μου μιλήσουν, εύχομαι να μη λένε ότι αυτό γίνεται επειδή είμαι αλαζόνας».
Ο “Μέτερνιχ” ξαναχτύπησε για να πει στον Ομπάμα να μην δίνει τζάμπα υποσχέσεις στους Έλληνες. Αν τους μειώσεις το χρέος, δεν θα κάνουν μεταρρυθμίσεις. Δεν άλλαξε ρεπερτόριο από όταν του πρότεινε πέρα από υποστήριξη να …βάλει και χρήματα για την Ελλάδα:
“
Η Ελλάδα μας προκαλεί μεγάλη ανησυχία. Έγιναν ασυγχώρητα λάθη από την ελληνική κυβέρνηση στο παρελθόν και είναι πάντοτε ο λαός που πληρώνει το τίμημα» είχε πει το 2009.
«Θα ήταν κατάχρηση αλληλεγγύης αν στηρίζαμε την Ελλάδα οικονομικά», το 2011. «Η Ελλάδα θέτει σε κίνδυνο το ευρώ». «Η ρίζα του προβλήματος παραμένει η Ελλάδα». «Η Ελλάδα θα παραδώσει προσωρινά μέρος της κυριαρχίας της».
Στη πραγματικότητα δεν έχει πει περισσότερα από όσα έχουν πει κατά καιρούς Έλληνες πολιτικοί ή διανοούμενοι που δεν τους ακούγαμε καθώς παρά ήταν δυσάρεστοι- αλλά δεν γίνονται αποδεκτά από έναν Γερμανό:
«Η Ελλάδα ζούσε επί δεκαετίες πάνω από τις δυνατότητές της και δεν έκανε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις» είπε το 2012. «Η ευρωζώνη μπορεί να αρνηθεί την χρηματοδότηση ωθώντας την σε χρεοκοπία αν η χώρα δεν πείσει πως προχωρά σε εξυγίανση των οικονομικών της», το 2012. « Εάν οι Έλληνες θέλουν το ευρώ, τότε δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από αυτόν που έχουμε συμφωνήσει». «Δεν συντρέχει λόγος σε πηγάδι, που δεν έχει πάτο, να ρίχνουμε χρήματα».
Όλα αυτά θυμίζουν -πολλές φορές κατα λέξη- δηλώσεις Ελλήνων πολιτικών για το χρέος- που θα μας καταπιεί, την λιτότητα, το βαρέλι χωρίς πάτο. Φυσικά δεν υπάρχει καμιά ελπίδα για γερμανικές αποζημιώσεις. Αλλά, ξαφνικά τον Μάη του 2015 θα πει πως “θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να παραμείνει, υπό αξιόπιστες συνθήκες, η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Δεν επιτρέπεται να αποτύχει αυτή η αποστολή εξαιτίας μας».
Ήταν η εποχή που ο Έλληνας πρωθυπουργός διαπίστωνε, όπως είπε αργότερα, πως αυτό που επιδίωκαν ορισμένοι υπουργοί του -μια έξοδος από την Ευρωζώνη- ήταν το ίδιο με αυτό που πρότεινε ο Σόιμπλε -μόνο που εκείνος έδινε και 50 δισ. Για την ανθρωπιστική κρίση. Οι άλλοι θα φεύγαν με μια άτακτη χρεοκοπία και χωρίς ευρώ, ενώ -ένας Έλληνας πρώην υπουργός Οικονομικών- ο Αλέκος Παπαδόπουλος είπε κάτι που αιφνιδίασε, όταν είπε πως θα έρθει εποχή που θα ζητάμε εμείς να φύγουμε!
Το Φράιμπουργκ όπου γεννήθηκε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών στον Μέλανα Δρυμό είναι μια πόλη με δικό της πανεπιστήμιο, η πόλη που πέθανε ο Νίκος Καζαντζάκης. Το κρατίδιο, που έχει πληθυσμό όσο η Ελλάδα είναι και η έδρα της Lidl, της Βosch, της Μercedes. Το κρατίδιο απέχτησε το 2011 τον πρώτο οικολόγο πρωθυπουργό.
To κόμμα του Σόιμπλε, το CDU, δεν είναι ένα κόμμα που πιστεύει μόνο στον προτεσταντισμό, αλλά και στην ευθύνη των πολιτών απέναντι στον Θεό. Ο Λούθηρος το 1543 στο βιβλίο του «Περί Εβραίων και των ψευδών τους» ζητά την εξόντωσή των Εβραίων: “Να βάλουμε φωτιά στις Συναγωγές και στα σχολεία τους, να καταστραφούν και να ισοπεδωθούν και τα σπίτια τους και να καταργηθεί η άδεια κυκλοφορίας στους δημόσιους δρόμους».
Η “Christlich-Demokratische Union” που ιδρύθηκε στο Βερολίνο στις 26 Ιουνίου 1945 από καθολικούς και αντιναζιστές, θα έχει προέδρους όπως ο Κολ και ο Αντενάουερ, συντηρητικό και φιλελεύθερο με αρχές που προβλέπουν την πιο σκληρή τιμωρία των εγκλημάτων. Το κόμμα υποστήριξε τις ΗΠΑ στον πόλεμο στο Ιράκ την εποχή που ο Σόιμπλε είχε θέση υπέρ του στρατόπεδου Γκουαντάναμο, που ο πρόεδρος των ΗΠΑ υποσχέθηκε να κλείσει, αλλά δεν έκλεισε.
Η Μέρκελ εξέπληξε με τις θέσεις της για τους μετανάστες- κι έχασε ψήφους, αλλά το κόμμα δέχτηκε τις προληπτικές συλλήψεις για θέματα τρομοκρατίας ή τις υποκλοπές, να διαβάζουν e-mail υπόπτων για τρομοκρατία ή να χρησιμοποιείται ο στρατός για θέματα εσωτερικής τάξης. Κανένας δεν ξεχνά όμως πως τα “λευκά κελιά” έγιναν από σοσιαλδημοκράτες σε μια χώρα όπου ο νόμος είναι πάνω από όλα. Κι έτσι, όταν -μετά την ήττα του κόμματος το 1998- ο Σόιμπλε διαδέχτηκε τον Κολ, παραιτήθηκε ύστερα από ένα οικονομικό σκάνδαλο, το 2000 και τον διαδέχτηκε η Άγκελα Μέρκελ. Το σκάνδαλο αφορούσε την περίοδο του Κολ, αλλά ο πρόεδρος του Σόιμπλε ομολόγησε δημοσίως ότι το 1994 δέχθηκε δωρεά 100.000 μάρκων από έναν επιχειρηματία και έμπορο όπλων, τον Καρλχάιντς Σράιμπερ.
Η άποψη του για τους μετανάστες εκφράστηκε το ’99 με το σύνθημα μια εκστρατείας του κόμματος. «Ένταξη: ναι – διπλή υπηκοότητα: όχι”. Με απλά λόγια τους χρειαζόμαστε γιατί από αυτούς θα επωφεληθούμε. Όταν -το 2008- το νομοσχέδιο για περισσότερη εξουσία στην αστυνομία δεν πέρασε σε ορισμένα κρατίδια που απείχαν από την ψηφοφορία, ο Σόιμπλε άλλαξε τις διαδικασίες ψηφοφορίας. Πολλοί ζήτησαν την παραίτησή του, τότε, αλλά ο «Μέτερνιχ» κέρδισε με την Μέρκελ μια πρόσκληση για δείπνο στον Λευκό Οίκο. Είχε ήδη δημοσιεύσει πολλά βιβλία με τίτλους «Κοιτώντας το Μέλλον», «Η νέα παγκόσμια τάξη», «Τι μπορούμε να μάθουμε από την κρίση» και μαζί με πολλούς τίτλους και παράσημα από την Ιταλία, την Γαλλία και το Λουξεμβούργο είχε τιμηθεί με το Βραβείο Καρλομάγνου.
Η «πνευματική δύναμη πίσω από το σχέδιο της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης», όπως τον αποκάλεσε ο Γιάννης Βαρουφάκης πιστεύει ότι το πρόβλημα είναι οι εθνικές κυβερνήσεις που θέλουν να φορτώσουν στην Ένωση τα εθνικά τους προβλήματα. Μια από τις πάγιες θέσεις της «Ένωσης Νέων Γερμανίας» -από την οποία προέκυψε ο Σόιμπλε- είναι πως ο κατώτατος μισθός μειώνει τις θέσεις εργασίας.
Το 2010 βρέθηκε στην εντατική από αλλεργική αντίδραση σε αντιβιοτικό. Η Μέρκελ δεν τον αντικατέστησε. Mε ποσοστά 56% στις εκλογές, ο μακροβιότερος – για σαράντα δύο χρόνια- βουλευτής του γερμανικού κοινοβουλίου είναι εξαιρετικά δημοφιλής ως καλός Γερμανός πατριώτης και νομοταγής χριστιανοδημοκράτης. Δεν είναι φιλοναζί, όπως θέλησαν να πουν πολλοί παρουσιάζοντας τον πατέρα του, φοροτεχνικό το επάγγελμα, ως ναζί. Απλώς πιστεύει όμως ότι οι ομολογίες με βασανιστήρια κρατουμένων μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη δίκη εναντίον τους. Δεν είναι ιμπεριαλιστής -απλώς υποστήριξε τον πόλεμο στο Ιράκ με πάθος.
Δεν παίζει το ρόλο του «κακού». Απλώς είναι …κακός ή μάλλον όπως λέει ο ίδιος “απαίσιος”. Ή είναι απλώς ένας θεοσεβής που ενεπλάκη σε σκάνδαλο με έμπορο όπλων για το οποίο όμως δεν βρέθηκαν επαρκείς αποδείξεις. Ένας θρησκευόμενος που κρατά ένα μαστίγιο -πρώτα για τον εαυτό του ή που ξυπνά το πρωί -σαν τον νεαρό Βίσμαρκ- για να κάνει κρύο ντους -πράγμα δυσάρεστο όταν το επιβάλλει στους άλλους.
Οι τελευταίες δηλώσεις του για την Ελλάδα συνοψίζονται σε μια φράση -που έχει ειπωθεί κατ΄επανάληψη από Έλληνες οικονομολόγους, αλλά και πολιτικούς. “Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος. “Το πρόβλημα είναι να κερδίσει -όχι να ανακτήσει-την ανταγωνιστικότητα”. Η Ελλάδα μπορεί να το κάνει αυτό “με την οικοδόμηση μίας διακυβέρνησης για την παγκοσμιοποιημένη οικονομία και με τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Η εστίαση στο χρέος “παραπλανά τον λαό. Πρέπει να κάνουν αυτό που χρειάζεται”.
Από αυτό δεν προκύπτει πως μισεί την Ελλάδα ή …δεν μισεί μόνο την Ελλάδα. Απλώς πιστεύει, όπως διδάσκει κι ο Λούθηρος πως «όλοι οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί και τους πρέπει καταδίκη. Η σωτηρία είναι δώρο που δεν το αξίζουν». Κι έτσι όταν ο Αλέξης Τσίπρας βρέθηκε μπροστά του στο ρόλο της Αντιγόνης ο Σόιμπλε έπαιξε το μόνο ρόλο που ήξερε να παίζει, του …Κρέοντα. Την ίδια ώρα που η Μέρκελ αγκάλιαζε στοργικά -σχεδόν μητρικά- τον νεαρό αυτοεξαπατούμενο κι ο Γιούνκερ τον έπιανε από το χέρι -να τον οδηγήσει στην αλήθεια.
Αυτός είναι ο Σόιμπλε που μισούμε στην Ελλάδα. Ο πολύς κόσμος προτιμά τον Ομπάμα που κολακεύει τον εθνικισμό μας, μας βεβαιώνει ότι είμαστε απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων και μιλά για το ούζο, την φουστανέλα και το πόσο σπουδαίος λαός είμαστε. Κατά βάθος όμως ο Φαλμεράυερ μπορεί να ήταν ένας φιλέλληνας -ή ακόμα και Έλληνας- που θλιβόταν για την παρακμή μιας μυθικής χώρας που λάτρευε -καθώς είχε μεγαλώσει με τα αρχαία κλέη της Οδύσσειας και της Ελλάδας. Αλλά αυτά δεν μπορεί να τα λέει ένας ξένος για την Ελλάδα.
Ένας ξένος μπορεί να μιλάει για την Ελλάδα, το σουβλάκι, τον μουσακά και τον ήλιο της ή το συρτάκι. Τότε ναι. Δεν είναι ο Άγγελος Εξάγγελος -του Διονύση Σαββόπουλου- που όσα λέει ακούγονται δυσάρεστα στα αυτιά – “και τούπαμε να φύγει μουδιασμένα”. Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μη μας πει κανένα”…
