Του Αλέξανδρου Λάκκα
Αν δεν ήταν ο μισητός “εχθρός-του ελληνικού-λαού” ο Βόλφραγκ θα ήταν ένας πολιτικός που δεν θα είχε καμμία τύχη στην Ελλάδα. Με τη συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά κατήγγειλε …όλο το ελληνικό πολιτικό σύστημα και είπε ευθέως πως οι ηγέτες του λέγαν ψέμματα στον ελληνικό λαό. Για την ακρίβεια χρησιμοποίησαν την Τρόικα για να της αποδώσουν μέτρα που πήραν οι ίδιοι, απέκρυψαν την αλήθεια και δαιμονοποίησαν τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών με τη βοήθεια των ΜΜΕ.
“Είναι λάθος μια χώρα, η κοινωνία, η πολιτική της τάξη, να μην αναλαμβάνουν τις ευθύνες των λαθών και παραλείψεών τους και να τις φορτώνουν σε εκείνους από τους οποίους ζήτησαν βοήθεια για να μην καταστραφούν όλα». Η αποκάλυψη πώς ο Σαμαράς ζήτησε “διάλλειμμα” στις μεταρυθμίσεις για να κερδίσει τις εκλογές ή πώς ευχήθηκε στον Τσίπρα να μη κερδίσει τις εκλογές- για να μην κάνει την κωλοτούμπα ήταν λιγότερη σοβαρή από αυτό που είπε πως “το πρόβλημα για την επόμενη δεκαετία δεν είναι το χρέος”.
Το αυτονόητο πως “δεν βρίζεις αυτόν που θα σε δανείσει” στην Ελλάδα έγινε πρακτική ακατανόητη όχι μόνο για τον Σόιμπλε. Η περίφημη πολιτική σκισίματος των μνημονίων ή εξίσωση γερμανικών αποζημιώσεων με το χρέος, τα δάνεια -από χώρες με μικρότερες συντάξεις από την Ελλάδα” και τα “Mαντάμ Μέρκελ Go Home” ανήκουν σε μια μακρυνή εποχή, όπου η Ελλάδα κινδύνευσε να βρεθεί εκτός ευρώ- όπως ήθελε για λίγο- πρότεινε -λέει- δεν επέβαλε ο Σόιμπλε.
Ήταν η ίδια πολιτική με τους οπαδούς της δραχμής που ακόμα επιμένουν. Μόνο που τώρα ο Σόιμπλε λέει πως αυτό θα ήταν για καλό της Ελλάδας- να βγει με ανθρωπιστική βοήθεια- και να επιστρέψει όταν μπορέσει. Εξάλλου, λέει με νόημα, όταν η Ελλάδα μπήκε στο ευρώ τα οικονομικά στοιχεία δεν ήταν αληθινά!
Πιθανόν για λόγους υστεροφημίας ο Σόιμπλε να αμβλύνει την Ιστορία παρουσιάζοντας την πρόταση για Grexit -για λίγο καιρό- ως μια ιδέα που συνέφερε την Ελλάδα- αφού της έδινε την δυνατότητα να κάνει υποτίμηση -κάτι που δεν μπορούσε εντός του ευρώ. Το ότι η Γερμανία δανείζεται με μεγαλύτερο επιτόκιο από ότι η Ελλάδα ή πώς άλλοι υπουργοί- σοσιαλδηκράτες ορισμένοι- θέλαν την έξοδο της Ελλάδας είναι αλήθεια όσο και πώς ο Βαρουφάκης κορόιδευε μαζί με τους ομολόγους του και τον Τσίπρα- οδηγώντας στην καταστροφή.
«Η αλήθεια είναι ότι εκείνη την κρίσιμη περίοδο κατά την οποία ο πρωθυπουργός Τσίπρας αποδέχτηκε τους όρους και προχώρησε σε εκλογές, η μεγάλη πλειονότητα των Υπουργών Οικονομικών, ουσιαστικά όλοι, ήταν της άποψης ότι το καλύτερο για την Ελλάδα θα ήταν να πάρει ένα time-out με την στήριξη της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Βέβαια ήταν πάντα σαφές ότι κανείς δεν μπορούσε να πιέσει την Ελλάδα. Πάντα ήταν ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα ήταν αυτή που αποφάσιζε. (…) Είναι γνωστό ότι μεταξύ των Υπουργών της Ευρωζώνης όλοι ήταν της ίδιας άποψης. Ο Ιταλός συνάδελφος Παντοάν το δήλωσε άλλωστε και επίσημα. Επίσης είναι γνωστό ότι η απόφαση που ελήφθη στο Συμβούλιο ήταν διαφορετική. Αλλά αυτή η απόφαση ήταν εντάξει διότι έτσι ο Τσίπρας δέχτηκε κάτι που προηγουμένως απέκλειε. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο κατέβηκε σε εκλογές».
Αξίζει ωστόσο να θυμηθούμε τις δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών με φράσεις όπως «ασυγχώρητα λάθη», «ανησυχία», «κίνδυνος», «καμιά ελπίδα»: «Η Ελλάδα θέτει σε κίνδυνο το ευρώ». «Δεν υπάρχει εναλλακτική από την λιτότητα». «Καμία ελπίδα για τις γερμανικές αποζημιώσεις». Ο δρόμος για την Ελλάδα θα παραμείνει δύσκολος». «Θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να παραμείνει, υπό αξιόπιστες συνθήκες, η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Δεν επιτρέπεται να αποτύχει αυτή η αποστολή εξαιτίας μας».
«Η Ελλάδα μας προκαλεί μεγάλη ανησυχία. Έγιναν ασυγχώρητα λάθη από την ελληνική κυβέρνηση». «Η αλληλεγγύη προς την Ελλάδα δεν είναι μονόδρομος». «Η ρίζα του προβλήματος παραμένει η Ελλάδα». «Η Ελλάδα ζούσε επί δεκαετίες πάνω από τις δυνατότητές της και δεν έκανε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις». «Δεν συντρέχει λόγος σε πηγάδι, που δεν έχει πάτο, να ρίχνουμε χρήματα».
Αλλά και να θυμηθούμε πως ο Γιάννης Βαρουφάκης τον αποκαλούσε «πνευματική δύναμη πίσω από το σχέδιο της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης». Ποιος είναι τελικά ο άνθρωπος που μερικοί παρουσίαζαν με στολή ναζί- όπως και την Μέρκελ- στην Ελλάδα; Ο ίδιος αστειεύτηκε με το άγαλμα -που πρέπει να του στήσουμε- αλλά η αλήθεια είναι πως μετά το μαρτύριο του Αλέξη Τσίπρα η Ελλάδα όχι μόνο δεν βγήκε από την Ευρώπη, αλλά δεν υπάρχει πλέον τέτοιο θέμα- κατά τον Σόιμπλε.
Μήπως η Ελλάδα έγινε πράγματι το πειραματόζωο για να τρομάξουν οι επόμενοι; Ποιος τελικά έφερε το ΔΝΤ; Υπήρχε ένα σχέδιο καταστροφής της Ελλάδας και ποιος το σχεδίασε; O παραλογισμός της πολιτικής Βαρουφάκη στηρίχτηκε στην ιδέα πως αν κάνουμε πως φεύγουμε θα τρέξουν με τις πυτζάμες να μας δανείσουν. Οι Ευρωπαίοι και ο Σόιμπλε ή Μέρκελ δεν έκαναν τίποτε άλλο παρά να προστατέψουν το ευρώ από κάποιον που επιχείρησε να κάνει την καταστροφή του ευρώ “εθνική” πολιτική παίζοντας ένα παιχνίδι που πλέον αφορά μόνο το σινεμά και τον Κώστα Γαβρά.
“Εγώ, και αυτό είναι γνωστό, ήμουν από την αρχή της άποψης ότι το πρόβλημα της Νομισματικής Ενωσης θα έπρεπε να το επιλύσουν οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι. Άλλοι, και κυρίως η Καγκελάριος, ήταν της άποψης ότι ακριβώς λόγω του μεγέθους του προβλήματος θα χρειαζόμασταν και το ΔΝΤ. Ήταν δε αυτής της άποψης επειδή είχε την πεποίθηση ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή”.
Τελικά τι συνέβη το δραματικό 2105; H Eλλάδα προσπάθησε να μείνει στην ευρωζώνη χωρίς μεταρρυθμίσεις, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας έδιωξε τον Βαρουφάκη και”γύρισε” το δημοψήφισμα πηγαίνοντας σε εκλογές -κάτι που φαίνεται να εκτιμά ο Σόιμπλε, όσο και το γεγονός ότι εφαρμόζει το μνημόνιο. Σεβάστηκε το γεγονός ότι ο Τσίπρας προσπάθησε να τηρήσει τις υποσχέσεις που είχε δώσει προεκλογικά και όταν αναγνώρισε ότι δεν μπορούσε να το καταφέρει ακολούθησε τον δρόμο των εκλογών».
«Εγώ αυτό το κατάλαβα πολύ καλύτερα από ό,τι οι άλλοι. Ό,τι δηλαδή είπε “είμαι αναγκασμένος να κάνω τα αντίθετα από αυτά που υποσχέθηκα, θα κάνω εκλογές, χρειάζομαι νέα εντολή από τους Έλληνες ψηφοφόρους”. Την εντολή αυτή την έλαβε και τώρα με όλες τις δυσκολίες – και δεν είναι εύκολος δρόμος αυτός – η χώρα πάει καλύτερα» είπε ο Σόιμπλε με ιδιαίτερη προσοχή μη κάνει δηλώσεις που βλάψουν την Ελλάδα στην -βέβαιη- έξοδο στις αγορές.
Σε κάθε περίπτωση ο Σόιμπλε εκπροσωπούσε τα συμφέροντα της χώρας του στην οποία είναι υπερδημοφιλής. Δεν έχει λόγο να λέει ψέμματα στην Ελλάδα και μάλλον λέει περισσότερες αλήθειες από όσες έχουμε ακούσει από Έλληνες πολιτικούς που δεν ανέλαβαν τις ευθύνες των λαθών του και “τις φορτώνουν σε εκείνους από τους οποίους ζήτησαν βοήθεια για να μην καταστραφούν όλα».
Πιθανόν οι πρωταγωνιστές της εποχής δεν έχουν μιλήσει ακόμα. Αλλά ο μόνος που δεν έχει να φοβηθεί την αλήθεια είναι μάλλον ο Σόιμπλε. Αντίθετα θα μάθουμε πολλά για τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον Αντώνη Σαμαρά, τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Αλέξη Τσίπρα -που μάλλον ήταν από όλους πιο ειλικρινής. Όχι μόνο ό,τι έκανε ήταν γνωστό -με εκπληκτική αφέλεια- αλλά τα είπε όλα όταν δήλωσε “πως είχα αυταπάτες” και τάσβησε κιόλας για ένα λόγο -που φαίνεται να εκτίμησε ο κ. Σόιμπλε. Πήγε -με νέα πολιτική- στις εκλογές.
Τελικά ο Σόιμπλε αγαπά τους Έλληνες -και τον Αλέξη Τσίπρα. Ποιον δεν αγαπά το είπε στον Παπαχελά με ένα τρόπο που τον φωτογραφίζει: «Ένας πολιτικός που ισχυρίζεται πως δεν έχει κάνει λάθη, είναι σαν να ομολογεί ότι είναι ηλίθιος. Είμαστε άνθρωποι, όλοι κάνουμε λάθη. Υπάρχουν κάποιοι που δεν είχαν και τόση επιτυχία στην άσκηση των καθηκόντων, αλλά σήμερα φλυαρούν λέγοντας πολλές χαζομάρες. Αυτό βέβαια δεν βελτιώνει τα πράγματα, δεν τους καθιστά σοβαρότερους».
