Του Γ. Λακόπουλου
Το θετικό πρόσημο του απολογισμού είναι έργο της Αγγελοπούλου, που δεν άφησε κανέναν έξω από την επέτειο, αλλά δεν επέτρεψε και την υπονόμευση της από κανένα. Πρωτίστως από την πολιτική τάξη ή την κυβέρνηση που δεν κατάφεραν να την εντάξουν σε προπαγανδιστικά σχήματα…
Διαβάζοντας συνοπτικά το απερχόμενο 2021, από τη μια πλευρά ήταν η χρονιά της εθνικής απόγνωσης, με τις εκατόμβες των θανάτων της πανδημίας…
Από την άλλη, η χρόνια της εθνικής ανάτασης που δημιούργησε – κόντρα στην Πανδημία – ο εορτασμός για τα 200 χρόνια από την ελληνική Επανάσταση.
Αν στο πεδίο της πολιτικής το πρώτο χρεώνεται στον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνηση, στη μεγάλη εικόνα το δεύτερο πιστώνεται στη Γιάννα Αγγελοπούλου και την επιτροπή «Ελλάδα 2021».
Όχι μόνο γι’ αυτά που κατάφεραν στις πιο αντίξοες συνθήκες για διοργάνωση αυτής της κλίμακας, αλλά και για όσα απέφυγαν, σε ένα ζήτημα περίπλοκης ιστορικής ευαισθησίας.
Για πρώτη φορά στη νεότερη Ελλάδα η συζήτηση για τη γενέθλια πράξη της Επανάστασης και τη διαδρομή του έθνους έκτοτε, έγινε χωρίς πολιτικές εντάσεις και διχαστικές συγκρούσεις.
Η επέτειος έθιξε όλες τις πλευρές ίδρυσης του νεώτερου ελληνικού κράτους και όσων ακολούθησαν, σε πνεύμα ενότητας και ομοψυχίας.
Άθλος, αν ληφθεί υπόψη ότι μιλάμε για δύο αιώνες με θριάμβους και επιτεύγματα μεν – που έφεραν μια υποβαθμισμένη περιφέρεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον πυρήνα της Ευρώπης και τις τριάντα πιο αναπτυγμένες χώρες του πλανήτη – αλλά και τραγωδίες.
Ήττες, εμφύλιοι, χρεοκοπίες, αποτυχίες, ξένες επεμβάσεις, καταστροφικοί μεγαλοϊδεατισμοί, πολιτικές εκτροπές, εναλλαγές της Δημοκρατίας με καθεστώτα που τη μαχαίρωσαν.
Το θετικό πρόσημο του απολογισμού είναι έργο της Αγγελοπούλου, που δεν άφησε κανέναν έξω από την επέτειο, αλλά δεν επέτρεψε και την υπονόμευση της από κανένα.
Πρωτίστως από την πολιτική τάξη ή την κυβέρνηση που δεν κατάφεραν να την εντάξουν σε προπαγανδιστικά σχήματα…
Η Γιάννα διατήρησε την αυτονομία της Επιτροπής Ελλάδα 2021 με τον χαρακτήρα της, τον – γνωστό από το 2004 – τρόπο δουλειά που επέβαλε και κυρίως διασφαλίζοντας την οικονομική αυτονομία της.
Πρώτη φορά – και μάλιστα σε διοργάνωση τόσο ευρείας μεγάλη κλίμακας και ετήσιας διάρκειας – δεν επιβαρύνθηκαν οι πολίτες ούτε ευρώ, μέσω του κρατικού προϋπολογισμού.
Αντίθετα η επέτειος είχε χαρακτήρα συλλογικής επένδυσης, που έδωσε μέρισμα στην κοινωνία διαρκούσης της τελετουργία της.
Η πρωτοβουλία να μετατεθεί η διαμόρφωση του προγράμματος των εκδηλώσεων στην κοινωνία – και η υποστήριξή της, με προσωπική παρουσία της Αγγελοπούλου σ’ όλη επικράτεια μέσα στην πανδημία – επέδωσε.
Αυτή τη φορά οι κατά τόπους φορείς μετείχαν όχι για να προσποριστούν, αλλά για να προσφέρουν.
Από την πλευρά της η Επιτροπή συμπλήρωσε τις εορταστικές εκδηλώσεις και τις επετειακές δράσεις απότισης τιμής και εθνικού αναστοχασμού, με έργα που θα μείνουν.
Η εξ ιδίων πόρων προσφορά ΜΕΘ, η χρηματοδότηση ερευνητικών προγραμμάτων, η συμμετοχή στην αποκατάσταση της Ευβοίας, μαζί με το υποδειγματικό μάνατζμεντ και την άυλη κληρονομιά της Επιτροπής, είναι έργο που πιστώνονται αμοιβαία η Γιάννα Αγγελοπούλου και η ελληνική κοινωνία.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
