Του Γ. Λακόπουλου
Δεν χρέωσε ποτέ στον ΣΥΡΙΖΑ τα θλιβερά επεισόδια ενώπιόν του, στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης το 2011. Αντίθετα όταν έβγαινε από μέσα του ο παλιός αγωνιστής ο συνομιλητής του διέκρινε πόσο κοντά έρχονταν με τον Αλέξη Τσίπρα και πόσο απομακρύνονταν από τον Γιώργο Παπανδρέου.
Ο Κάρολος Παπούλιας ήταν πολλά που δεν γράφτηκαν με το θάνατό του- και δεν ήταν κάποια από αυτά που γράφτηκαν.
Για παράδειγμα δεν χρέωσε ποτέ στον ΣΥΡΙΖΑ τα θλιβερά επεισόδια ενώπιόν του, στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης το 2011.
Αντίθετα όταν έβγαινε από μέσα του ο παλιός αγωνιστής ο συνομιλητής του διέκρινε πόσο κοντά έρχονταν με τον Αλέξη Τσίπρα και πόσο απομακρύνονταν από τον Γιώργο Παπανδρέου.
Ανελλιπώς δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου, ήξερε πόσα τράβηξε, μετά το Χέρφιλντ, από μέλη της οικογένειάς του.
Θα τα μάθουμε από απομνημονεύματά του, αν άφησε.
Σίγουρα όμως άφησε τον ίσκιο του στην ικανότητα της Γ Ελληνικής Δημοκρατίας να αντιμετωπίσει εχθρούς που η ίδια – δηλαδή η ελευθερία που κατοχυρώνει- παρήγαγε.
Παράδειγμα η Χρυσή Αυγή, όταν τον Μάιο του 2012 βρέθηκε πέμπτο κόμμα, με 21 βουλευτές.
Όταν «ειδικοί» περί τα συνταγματικά – λέγε με Βενιζέλο- προωθούσαν ιδέες του τύπου … να μην υπολογίζονται οι ψήφοι τους στη Βουλή, ο Παπούλιας αγωνιούσε για την εξέλιξη του καρκινώματος.
Πολύπειρος και ικανός να βλέπει στο βάθος του χρόνου- εξασκημένος και από τον Παπανδρέου σε αυτό- αντιλαμβάνονταν ότι πολλά θα κριθούν από τους δικούς του χειρισμούς.
Αυτό σημαίνει εγγυητής του πολιτεύματος.
Κάποιοι τον παρότρυναν να μην δεχθεί τον Μιχαλολιάκο. Αν τους άκουγε θα έδινε στο νεοναζιστικό μόρφωμα αυτό που περίμενε για να εκτιναχθεί ως «αντισυστημική» δύναμη.
Ακολούθησε, όπως όφειλε, τη συνταγματική τάξη.
Η πολιτική πείρα του και το υψηλό κύρος του, δεν άφησαν στον αρχι-χρυσαυγίτη περιθώρια συμμετοχής στην πολιτική συζήτηση των κομμάτων της εποχής.
Τον άκουσε με εκείνο το διεισδυτικό μειδίαμα που αφόπλιζε και τον παρέσυρε σε κουβέντα για τον …Εθνικό Γυμναστικό Σύλλογο!
Πέρασε η ώρα και τον οδήγησε ευγενικά στην έξοδο- συνιστώντας του προσοχή σε ένα άνισο σκαλοπάτι που υπάρχει στην είσοδο το προεδρικού γραφείου.
Έτσι η Δημοκρατία διαχειρίστηκε χωρίς κόστος τους αρνητές της-τους οποίους κάποιοι μιντιακοί παράγοντες είχαν διευκολύνει να μπουν στο Κοινοβούλιο. Αυτό σημαίνει ρυθμιστής του πολιτεύματος.
Κατά τα λοιπά ο Παπούλιας ήταν άνθρωπος που χαιρόσουν να κάνεις παρέα, να ακούς και να συμβουλεύεσαι.
Αρκεί να είχες στοιχειώδη δημοκρατική κουλτούρα και να ήξερες πέντε πράγματα από … τσίπουρο, για να σε βάλει στον κύκλο του.
Για τους πολύ οικείους του από την Ήπειρο, το μυστικό όταν τον επισκέπτονταν στο προεδρικό γραφείο, ήταν κρυμμένο στο ντουλάπι, από όπου έβγαζε και κερνούνε ένα ρακοπότηρο απόσταγμα, από τους Φραγκάδες.
Κατ’ αυτόν ασύγκριτο. Παίζεται.
Ασύγκριτος ήταν ο ίδιος στο ρόλο του για το οποίο τον επέλεξε ο Καραμανλής- ανάμεσα σε άλλους εξ ίσου άξιους, όπως ο Αναστάσης Πεπονής- ασκώντας την πρωτοβουλία του ως Πρωθυπουργός τον Δεκέμβριο του 2004.
Κανένας Έλληνας δεν μετάνιωσε.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
