Συνέντευξη στον Κώστα Πρώιμο
Θεωρεί εαυτόν περισσότερο δάσκαλο παρά πολιτικό και προτιμάει να μιλάει για τα λάθη του αντί να περιαυτολογεί, εκτιμά πως την κομβική επιλογή της εισόδου της χώρας στο ΔΝΤ θα την κρίνουν οι ιστορικοί του μέλλοντος, ενώ δηλώνει πως έγινε υπουργός του ΣΥ.ΡΙΖ.Α αναπάντεχα…
Προσφάτως επελέγη ως μέλος της Εφορείας Τιμής (2021) για τις εκδηλώσεις της επετείου των διακοσίων χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.
Ο ανωτέρω πρόλογος απορρέει από τις τοποθετήσεις του Καθηγητή και πρώην Πρύτανη Γιάννη Πανούση στην ακόλουθη και αποκλειστική συνέντευξη που παρέθεσε στην “Ενημέρωση της Περ. Πελοποννήσου”.
(Περαιτέρω συστάσεις για τον ανωτέρω εξαιρετικό στοχαστή της Αριστεράς προφανώς κρίνονται ως περιττές).
Κώστας Πρώιμος: Κύριε Καθηγητά, αυξάνουν και πληθαίνουν σταδιακά, οι πολιτικές φωνές και τα ντοκουμέντα που ενισχύουν την ιστορική άποψη ότι η επιλογή του ΔΝΤ ήταν η μόνη ύστατη λύση. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Την ορθή στάθμιση αναγκαιότητας και μη,όπως και την έντιμη εκτίμηση των γεγονότων [λαθών], που οδήγησαν τη χώρα στην ‘ύστατη λύση’,νομίζω ότι θα την κάνουν οι ιστορικοί, πολιτικοί επιστήμονες και οικονομολόγοι του μέλλοντος γιατί οι σημερινοί “μάγοι και προφήτες” έχουν όλοι [όχι ισοδύναμα] τη δική τους ευθύνη στα προκληθέντα διλήμματα.Οπότε δεν μπορώ ν’απαντήσω με θεμελιωμένα επιχειρήματα, ούτε όμως παρασύρομαι από συνωμοσιολογίες.
Κώστας Πρώιμος: Διαβλέπετε πως ωριμάζουν οι συνθήκες, ώστε να επιτευχθεί στο εγγύς μέλλον μια σωτήρια σύμπραξη των υπαρχουσών προοδευτικών δυνάμεων της χώρας;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Αυτές τις περιβόητες “συνθήκες ωρίμανσης” τις διαβάζω από την αρχή του ελληνικού Κράτους και τις ζω από τη Μεταπολίτευση και μετά[αισίως 46 χρόνια]. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι οι εκάστοτε ηγεσίες το επιθυμούν διακαώς και ειλικρινά [για διάφορους λόγους:από ιδεολογικούς μέχρι προσωπικών φιλοδοξιών],αλλά δεν νομίζω ότι και η “βάση” πιέζει τόσο ώστε να τους αναγκάσει να συγκλίνουν. Περισσότερο πρόκειται για ρητορική κι ανέξοδα [ένθεν/κακείθεν] ‘ανοίγματα’ παρά για διάθεση/πρόθεση συγκρότησης Προγράμματος Διακυβέρνησης.
Κώστας Πρώιμος: Κύριε υπουργέ, ενώ έχετε υπηρετήσει σε καίρια συστημικά πόστα, εν τούτοις είναι αναμφισβήτητο και αυταπόδεικτο το γεγονός βάσει του βιογραφικού σας, ότι καταφέρατε να μείνετε άφθαρτος…Εφαρμόζετε συγκεκριμένη συνταγή, ή τίθεται θέμα πολιτικής ιδιοσυγκρασίας;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Δεν μπορώ ν’απαντήσω με “συνταγές” ή με “συμβουλές”. Ο καθένας, μόλις ενηλικιωθεί, αποφασίζει με ποιόν τρόπο θα ζήσει και θα πορευτεί, με βάση ποιες αρχές και αξίες. Βέβαια άπαντες δοκιμαζόμαστε στην πράξη κι όχι στη θεωρία. Επειδή όμως δεν είμαι από αυτούς που τους αρέσει να περιαυτολογούν για τα καλά που έκαναν, προτιμώντας να συζητάω για τα λάθη μου, δεν μπορώ να σας βοηθήσω σε αυτό το ερώτημα. Ίσως να είμαι περισσότερο δάσκαλος παρά πολιτικός.
Κώστας Πρώιμος: Από το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ στο οποίο προσχωρήσατε το 1978, οι αρνητικές συγκυρίες του 1989, σας ανάγκασαν να στραφείτε λίγες μοίρες “αριστερότερα”. Θα μπορούσατε να συνοψίσετε τις καλύτερες σας στιγμές και τις χειρότερες έκτοτε μέχρι και σήμερα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Μόλις γύρισα από τη Γαλλία εντάχθηκα στο ΠΑΣΟΚ[κυρίως στον Τομέα Παιδείας παρά στον οργανωτικό κορμό]. Δεν ξέρω αν μετά το 1989 έκανα αριστερή στροφή [έχω πλέον πολλές επιφυλάξεις αν η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ είχε ‘αριστερές προ-θέσεις’], αλλά από το 1989 έως το 2010 έμεινα ανενεργός, εκλέχτηκα βουλευτής ΔΗΜΑΡ [2012-2014] κι έγινα -αναπάντεχα -υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ το πρώτο επτάμηνο του 2015. Δεν μπορώ να πω τί απόλα αυτά ήσαν τελικά “καλά ή κακά” γιατί πάντοτε κρατάω τα θετικά και τα άλλα τα κάνω delete από το σκληρό δίσκο της προσωπικής μου ζωής. Σε κάθε περίπτωση απέκτησα πολύ ενδιαφέρουσες εμπειρίες.
Κώστας Πρώιμος: Επιλεχθήκατε ως μέλος της Εφορείας Τιμής του “2021”… Ακούγονται ήδη και γράφονται πολλά. Εκτιμάτε ότι η εν λόγω πρωτοφανής διοργάνωση που σαφέστατα αποβλέπει και σε μια πανεθνική επανεκκίνηση έχει πιθανότητες να πετύχει τους πολυδιάστατους στόχους της; Υπό ποιες προϋποθέσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ: Η επιλογή ήταν ιδιαίτερα τιμητική. Το ίδιο ισχύει με τη βράβευσή μου από το Δήμο Ναυπλιέων με “το Αριστείο Ι.Καποδίστρια ”[Οκτ.2019].
Η επιτυχής πορεία προς το 2021 σχετίζεται με πολλές παραμέτρους: διεθνείς, εθνικές, πολιτικές, κοινωνικές, πολιτισμικές και ιδίως με το κατά πόσο η Ελλάδα, ως χώρα, αλλά και όλοι οι φορείς [πολιτικό σύστημα, κόμματα, επιστήμονες, διανοούμενοι κλπ] και κυρίως ο ελληνικός λαός στο σύνολό του, θέλουν να δουν – για πρώτη φορά! – την Ιστορία καταπρόσωπο [κι όχι μέσα από παραμορφωτικούς [ιδεολογικούς, δογματικούς, ιδιοτελείς] καθρέφτες.
Δεν αισιοδοξώ αλλά συμμετέχω, ως χρέος προς την Αλήθεια και τη Νέα γενιά.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
