Του Γ. Λακόπουλου
Η μία από τις δυο καλύτερες εφημερίδες της χώρας ανήγγειλε την τοποθέτηση του Γιάννη Παπαθανασίου στα ΕΛΠΕ ως εξής: «Στο τιμόνι ο υπουργός του ελλείμματος του 15,4%».
Στην ουσία πρόκειται περί επιστροφής, καθώς προϋπήρξε -το 2014 επί Σαμαρά- μια πυροσβεστική τοποθέτηση του στην ίδια εταιρία, αλλά τον πρόλαβαν οι πολιτικές εξελίξεις.
Σε κάθε περίπτωση όμως ο πρώην υπουργός και πρώην πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου, επέστρεψε πέντε χρόνια αργότερα σε μια επιχείρηση που γνωρίζει καλά, για να πιάσει το νήμα από εκεί που το άφησε.
Και το έλλειμμα του 15,4% στον κρατικό προϋπολογισμό το 2009; Πρέπει να είναι πολύ άδικος κάποιος για να χρεώσει τα αρνητικά δημοσιονομικά αποτελέσματα της δεύτερης κυβέρνησης Καραμανλή στον Παπαθανασίου: θήτευσε στο υπουργείο Οικονομικών μόλις οκτώ μήνες, στους οποίους περιλαμβάνονταν και δυο προεκλογικές περίοδοι.
Για όσους ξέρουν πρόσωπα και πράγματα υπήρξε ο αίρων τις αμαρτίες των κυβερνήσεων του κόμματος του που προηγήθηκαν. Ορίσθηκε υπουργός Οικονομικών σε δύσκολη στιγμή, με την υποστήριξή μιας πενταμελούς ομάδας διαχείρισης της κρίσης -από την οποία οι τέσσερις έκοψαν λάσπη.
Ο ίδιος έμεινε και δεν φορτώθηκε απλώς ευθύνες που δεν του ανήκαν. Στη συνέχεια ήταν και ο μόνος που έδωσε εξηγήσεις, με μια μπροσούρα αμέσως μετά τις εκλογές του 2009 και ένα εμπεριστατωμένο βιβλίο αργότερα.
Ίσως δεν υπάρχει πιο περίεργο φαινόμενο στην πολιτική ζωή των τελευταίων ετών: οι εμπλεκόμενοι στην δημοσιονομική διαχείριση να τηρούν άκρα του τάφου σιωπή και ο λιγότερο υπεύθυνος να σηκώνει το σταυρό του μαρτυρίου του.
Το έκανε υπομονετικά για μια δεκαετία σχεδόν χωρίς να ρίξει ευθύνες σε κανέναν και ακούγοντας απίστευτες ιστορίες σε βάρος του. Όπως π.χ. τον ισχυρισμό ενός ξένου δημοσιογράφου -που υιοθετήθηκε στα καθ’ ημάς- ότι κάποια στιγμή εξήγησε στη Λαγκάρντ τον οικονομικό σχεδιασμό του σε μια χαρτοπετσέτα.
Καθώς ο ίδιος δεν είχε «κονέ» στη δημοσιογραφία και άκρες στην κορυφή των ΜΜΕ, ο καθένας μπορούσε να λέει- ή να διοχετεύει -οτιδήποτε. Έτσι κι αλλιώς ο Παπαθανασίου υπήρξε σαν αυτούς που τους αφήνουν στο τέλος τον μουτζούρη.
Δεν δυσφόρησε, ούτε χάλασε τις σχέσεις του με τον προκάτοχό του Γ. Αλογοσκούφη και τον πρωθυπουργό του Κ. Καραμανλή. Αντίθετα δέχθηκε με γενναιότητα ότι αφού πήρε τη σκυτάλη θα υποστεί και τις συνέπειες- όσο κακές και αν ήταν τελικά.
Μετά το άδικο για τα δημοσιονομικά , αδικήθηκε εκ νέου όταν έμεινε έξω από το ψηφοδέλτιο της 7ης Ιουλίου. Κανείς δεν τον θεωρεί υπεύθυνο για το 15,4% και γι’ αυτόν τον αδικεί και ο τίτλος της εφημερίδας.
Ο 65χρονος ηλεκτρολόγος μηχανολόγος του ΕΜΠ- με αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και γνώση της αγοράς, έχει συμβατό προφίλ με αυτό που ανέλαβε.
Πρόσωπο χαμηλών τόνων σεμνός, σχεδόν συνεσταλμένος και υπερβολικά λιγομίλητος για πολιτικός.Δίκην αποκατάστασης τοποθετείται σε κρίσιμη φάση -και για το δημόσιο και για τον ιδιώτη μέτοχο- στην διοίκηση της πιο δυναμικής επιχείρησης της χώρας.
Αν μη τι άλλο, η εκ νέου προεδρία Παπαθανασίου στα ΕΛΠΕ διασφαλίζει ότι τα πράγματα θα κυλήσουν σε ήρεμα νερά, χωρίς κόλπα κάτω από το τραπέζι. Και με την ατζέντα που υποστηρίζεται εκατέρωθεν από καιρό για την εξέλιξή τους.
