Η παρέμβαση μου αυτή είναι μια ειλικρινής κατάθεση ψυχής μακριά από κάθε βλέψη ή σκοπιμότητα, πιστεύοντας ότι με μόνο όπλο την ειλικρινή διάθεση, θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε να οικοδομηθει΄ κάτι καινούργιο και χρηστικό για τον τόπο μας και τους ανθρώπους του, με αντοχές και διάρκεια.
Είμαι από αυτούς που έδωσαν ότι μπορούσαν ανιδιοτελώς στο ΠΑΣΟΚ, λυπήθηκα και έκλαψα πολλές φορές για τις μετεξελίξεις και την δυσοσμία που σκόρπισε. Πιστεύω ότι η εμπειρία όλων μας που προερχόμαστε από το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ είναι και πολύτιμη και ίσως καθοριστική για τις εξελίξεις στο Σύριζα. Ταυτόχρονα να τονίσω το αυτονόητο ότι δεν ήταν καθόλου εύκολο να εγκαταλείψεις ένα χώρο όπου πέρασες τις ατελείωτες ώρες με κάποιους ανθρώπους, που μοιράστηκες μαζί τους τόσα πολλά και ιδίως όταν αυτό γινότανε στην φοιτητική ηλικία και εκτός Ελλάδας,
Το χορο-χρονικό κομμάτι της παρούσας συγκυρίας είναι καθοριστικό (τώρα είναι το κατάλληλο timing) ως προς τον προσδιορισμό των όρων συνεύρεσης, συμπόρευσης και συν καθορισμού του πλαισίου μέσα στο οποίο θα γίνει ο αγώνας.
Είναι καθαριστικό όχι μόνο για μια ανακατάληψή της εξουσίας αλλά κυρίως για την δημιουργία των προϋποθέσεων εκείνων που θα διευκολύνουν την εμβάθυνση και τον συγκερασμό των σχέσεων μεταξύ ανθρώπων, από διαφορετικούς χώρους με άλλα βιώματα και επι μέρους ιδέες για την οργάνωση της κοινωνίας, σε μια ενιαία συντεταγμένη και αδιάληπτη πορεία.
Έχουμε καταλάβει πλέον ότι θα δουλεύουμε μέσα σε κοινοβουλευτικά πλαίσια με συνεχείς εναλλαγές εξουσίας, εξαρτώμενες από πολλούς παράγοντες, ότι απολύτως τίποτα δεν είναι δεδομένο, ότι τα πάντα πρέπει να οικοδομούνται με συνεχή αέναη προσπάθεια, ότι δεν υπάρχει ταξικός αντίπαλος ορατός, ευκολο-προσεγγίσιμος αντιμετωπίσιμος με συγκεκριμένες και μόνο διαχρονικές συνταγές, αυτές πρέπει και να επαναπροσδιορίζονται τακτικά σε μια συνεχή ροή χορο-χρονικών εναλλαγών και προτάξεων, αλλά και να είναι εύκολο-προσβάσιμες και ανθεκτικές στην κριτική.
Για να το πετύχουμε αυτό για να αγαλλιάσουμε με ειλικρίνεια τον μεγάλο δημοκρατικό χώρο, πρέπει να διευρύνουμε τους ορίζοντες μας πέρα των κομματικών στεγανών σε μια άλλη διευρυμένη αντίληψη του ιδεολογικού αυτού μηχανισμού, με άλλη σύσταση, περιεχόμενο, και συμβολισμούς.
1) Ποια παράταξη θα κτίζουμε;
Η χρήση του μέλλοντα διαρκείας είναι συνειδητή, όπερ σημαίνει μια διαλεκτική εξέλιξη εναλλαγών, μετεξελίξεων, παρεμβάσεων στην δομή και στους συμβολισμούς του παραταξιακού γίγνεσθαι συνεχώς και αδιαλείπτως ……μα δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά…η ματιά μας στην ιστορική εξέλιξη δεν είναι α λα καρτ;
Συνεπώς και στη παράταξη η διαλεκτική προσαρμογή και εξέλιξη είναι η μόνη συνταγή που δένει συγκυρίες, χτίζει εναλλαγές και διαμορφώνει ολότητες ικανές και αναγκαίες για νέες προκλήσεις, οι μόνες που εγγυούνται επιτυχίες στους καιρούς μας.
Ο Σύριζα ήταν και παραμένει ένα κόμμα που μέσα στα στενά χορο-χρονικά πλαίσια της δημιουργίας του τάχτηκε ιδεολογικά, πλαισιώθηκε στελεχιακά και εξέφραζε κοινωνικά κάτι το πολύ συγκεκριμένο και προσδιορίσιμο, ενώ ταυτόχρονα τοποθετούσε τον εαυτό του ως μέρος του όλου ……αυτού του συνόλου που είθισται να οριοθετείται η μεγάλη δημοκρατική παράταξη.
Το σήμερα όμως με τα δεδομένα του (δεν υπάρχει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του δημοκρατικού κέντρου,το δε ΚΙΝΑΛ από εκφραστής προοδευτικών δυνάμεων ταυτίζεται συνεχώς με την συντήρηση) επιτάσσει στον σύριζα να αναλάβει τις ιστορικές του ευθύνες και να μετεξελιχτεί από ένα μικρό κόμμα, στο μεγάλο κίνημα, τον κύριο εκφραστή του συνόλου των Ελλήνων δημοκρατών, αυτών των ανθρώπων που ιδεολογικά ανήκαν σε όλο το φάσμα του δημοκρατικού κέντρου, στους κεντροαριστερούς που ταύτιζαν τα πιστεύω τους με τις προοδευτικές ιστορικές φάσεις της παγκόσμιας σοσιαλδημοκρατίας, με τους αριστερούς όλων των ρευμάτων, τάσεων και ομάδων σκέψης, σε ένα οργανωτικά ενιαίο, ιδεολογικά πολυσύνθετο, και πολιτικά ανθεκτικό στο χρόνο δημιούργημα.
Το νέο αυτό δημιούργημα θα εγγυάται την ενότητα του χώρου, την δημοκρατία των διαδικασιών έκφρασης του, και την περιφρούρηση του ως προς την αλλοίωση των στόχων που διαχρονικά επαγγέλθηκε ο δημοκρατικός χώρος. Ως προς την ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη, την εμβάθυνση της δημοκρατίας και την αδιάληπτη θέση μας για μια πολυδιάστατη ελληνοκεντρική εξωτερική πολιτική.
Τα δομικά στοιχεία του παραταξιακού αυτού οικοδομήματος του νέου ενεργού πολυσυλλεκτικού ιδεολογικού μηχανισμού, εκτιμώ ότι θα είναι:
α) τα βαθιά μας πιστεύω (στόχοι) για το κτίσιμο μια άλλης, δίκαιης κοινωνίας, δημοκρατικά διοικούμενης με τον άνθρωπο στο επίκεντρο, όπου το κράτος δικαίου θα προφυλάσσει και θα διευρύνει συνεχώς τη κάθε καινούργια κατάκτηση ….ο απώτερος στόχος, ο τελικός σκοπός στη νομοτελειακή του ατέλειωτη τελειότητα ………….μπορεί να πάρει πολλά ονόματα σοσιαλισμός, κλπ,κλπ,κλπ το μόνο σίγουρο είναι ότι τις ονομασίες του θα τις παίρνει από τους ανθρώπους της εποχής του, εμείς μπορούμε μόνο να προσδιορίσουμε το περιεχόμενο του σήμερα και να ευχόμαστε πάντα για ένα καλύτερο άνθρωπό-κεντρικότερο απώτερο αύριο.
β) Η πλαισίωση των διεργασιών ως προς το πως; από ποιους ανθρώπους; με ποια κοινά ενδιαφέροντα; με ποιο κοινό σύνολο ιδεών, θέσεων και αντιλήψεων θα διαμορφωθεί το πολιτικό αυτό υποκείμενο;
Αρκεί η ριζοσπαστική αριστερά, η συμβολική μας ονομασία, από μόνη της είναι ικανή να συγκρατήσει και να δημιουργήσει εκείνες τις συνθήκες εθνικής ενότητας του εκλογικού μας σώματος, σε προοδευτική κατεύθυνση σε εκείνο το βαθμό που να είναι ικανός, να δώσει όχι μόνο κυβέρνηση, αλλά και δυνατότητες εξουσιαστικής παρέμβασης στους μαζικούς χώρους της ελληνικής κοινωνίας;
Μπορούμε ως ριζοσπαστική αριστερά να διεκδικούμε ηγεμονίες όταν η κυρίαρχη αντίληψη στην παγκόσμια διπλωματική σκήνη, είναι το κτίσιμο win-win σχέσεις συνεργασίας και το περιεχόμενο της λέξης (ηγεμονία)από μόνο του, είναι αντιδημοκρατικό και παντελώς ξένο με το ισχύον δημοκρατικό πνεύμα του σήμερα;
Έχουμε το δικαίωμα ως ριζοσπαστική αριστερά να απαιτήσουμε την ενσωμάτωση όλων των άλλων, απριόρι και αδιακρίτως και την πλήρη υποταγή στους συμβολισμούς μας, αρκούμενοι μόνο στο χαρισματικό του Αλέξη να συνεχίζει να αποτελεί τον μόνο σημείο κοινής μας αναφοράς στους αγώνες και διεκδικήσεις;
Είναι πιστεύω ώριμες όλες οι προϋποθέσεις για μια πλατιά και ειλικρινή συνεργασία όλων αυτών των δυνάμεων όπως και αν αυτές αυτό-προσδιορίζονται ιδεολογικά στο δημοκρατικό τόξο, σε μια κοινή πορεία δημοκρατικά σφυριλατημένη στη κατεύθυνση που όλοι μας οραματιζόμαστε σε σχέση με τις συμμετοχικές διαδικασίες, την δίκαιη μοιρασιά του πλούτου, την διεύρυνση του ανθρωπισμού και την κατοχύρωση της δημοκρατίας.
2) Πόσο δύσκολο θα μας είναι να μετονομαστούμε;
Ειλικρινά πιστεύω ότι θα έπρεπε αυτό να είχε είδη συμβεί ως πρόταση προς το επερχόμενο συνέδριο, με πρωτοβουλία σύσσωμης της ΚΕ.
Τα περί οπορτουνιστών και ρεβιζιονιστών έμειναν αμανάτι στις 70-80 δεκαετίες, καιρός ήταν, ας μην μας ξανα-απασχολήσουν.
Τα περί συνήθειας, εύηχο, σημείο αναφοράς, brand name, κλπ,κλπ,κλπ απλουστευμένοι τακτικισμοί αναφερόμενοι σε αγοραστικό κοινό πολυκαταστημάτων και όχι σε φορείς οργανωμένων παρεμβάσεων στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Εξάλλου η εμπέδωση της ονομασίας του τίτλου κάθε δράσης, συνδέεται με το περιεχόμενο της, την αποδοχή, χρησιμότητα και καταξίωση της στη κοινωνία και όχι με απλουστεύσεις τσαλιμάκια και μικρό-φοβίες.
Από την άλλη όμως με μια τέτοια ιστορική πρωτοβουλία αποδεικνύεται η ειλικρινής διάθεση και όχι παγίδες και καπελώματα, μπαίνουν βάσεις μακροημέρευσης και κυρίως οικοδομούμε με στόχους και αρχές το κοινό όραμα για το αύριο.
Τ.Ι