Του Βασίλη Βενιζέλου
Με άριστες προθέσεις και με στόχο την ενθάρρυνση των πολιτών να καταγγέλλουν φαινόμενα χρηματισμού και διαφθοράς στο ΕΣΥ, το υπουργείο Υγείας προχωρεί σε μία λίαν αμφιλεγόμενη ρύθμιση, την οποία έχει ενσωματώσει στο νομοσχέδιο το οποίο θα κατατεθεί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα στη Βουλή.
Η ρύθμιση προβλέπει τη σύσταση ειδικού γραφείου για την προστασία των δικαιωμάτων των ληπτών υπηρεσιών Υγείας. Τα γραφεία αυτά θα λειτουργούν σε κάθε νοσοκομείο του ΕΣΥ της χώρας και θα έχουν ως αρμοδιότητα, μεταξύ άλλων, τη συλλογή και τη διεκπεραίωση καταγγελιών για φαινόμενα διαφθοράς στο σύστημα Υγείας.
Πέραν των αρίστων προθέσεων της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας, όμως, ουδέν! Και, μάλιστα, είναι να απορεί κανείς για την ως άνω λίαν αμφιβόλου αποτελεσματικότητας ρύθμιση.
Είναι, για παράδειγμα, σαν το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να δημιουργήσει ένα γραφείο για την προστασία των δικαιωμάτων των προσερχομένων πολιτών μέσα σε κάθε αστυνομικό τμήμα της χώρας… Εκεί, μπροστά στα μάτια προϊσταμένων και υφισταμένων αστυνομικών, κάθε πολίτης να μπορεί να προσέρχεται στο γραφείο για να καταγγείλει κρούσματα διαφθοράς εκ μέρους του διοικητή ή των αστυνομικών οι οποίοι υπηρετούν στο συγκεκριμένο τμήμα…
Πρόκειται για αφελείς προσδοκίες, αλλά και επικίνδυνη ρύθμιση, καθώς, υπό το πρόσχημα της λειτουργίας τέτοιων γραφείων σε κάθε νοσοκομείο του ΕΣΥ της χώρας μας, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας θα μπορεί είτε να ισχυρίζεται ότι πάταξε το «φακελάκι» και την διαφθορά στο σύστημα είτε να κατηγορεί τους πολίτες οι οποίοι, φυσικά με το δίκιο τους, δεν θα προσέρχονται μπροστά στα μάτια του συνόλου του ιατρικού προσωπικού των ιδρυμάτων στα γραφεία καταγγελιών!
Τι κινδυνεύει να δημιουργήσει με αυτόν τον τρόπο η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας; Αποκλειστικά και μόνον ακόμη έναν θύλακα διαφθοράς και συναλλαγής εντός του ΕΣΥ, καθώς οι όποιες τυχόν καταγγελίες πολιτών όχι μόνο θα… «πνίγονται» ως επί το πλείστον, αλλά, ορισμένες από αυτές, θα δίνουν επίσης τη δυνατότητα στα στελέχη των γραφείων να προχωρούν σε άδηλες συναλλαγές με τους καταγγελόμενους . Στο ίδιο ίδρυμα, άλλωστε, θα υπηρετούν, χρόνια θα γνωρίζονται πολύ καλά – προκειμένου οι καταγγελίες να κρίνονται με το αζημίωτο ως αβάσιμες και να καταλήγουν είτε στο αρχείο είτε στον -ειδικό για την περίπτωση- κάλαθο των αχρήστων…
Η καλύτερη επιλογή, λοιπόν, για την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας είναι να παραιτηθεί της ως άνω λίαν αμφιλεγόμενης ρύθμισης, να την αφαιρέσει από το υπό κατάθεση νομοσχέδιο και να αναζητήσει στις άλλες χώρες της Ε.Ε. τα πρότυπα για μία αποτελεσματική πάταξη των φαινομένων χρηματισμού και διαφθοράς στο σύνολο του δημοσίου συστήματος Υγείας.
Όλα τα άλλα είναι για να έχουμε να λέμε ότι καταβάλλουμε προσπάθειες. Άριστες οι προθέσεις, το είπαμε, αλλά τραγελαφικά προβλέπονται τα αποτελέσματα της ως άνω φαεινής και ακραίου γραφειοκρατικού τύπου ιδέας!