Του Γ. Λακόπουλου
Μπορεί ένας πολιτικός να πετύχει ακόμη και στόχους που δεν έχει βάλει; Μπορεί , αν είναι ο Δημήτρης Αβραμόπουλος.
Αυτή την περίοδο το χαρτοφυλάκιο Μετανάστευσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχει φουρτούνες. Αλλά ο αρμόδιος κομισάριος είναι ο μόνος πολιτικός – σε αυτό το επίπεδο – στην Ευρώπη που έχει μόνο συναρπαστικές προοπτικές. Ο κόσμος να χαλάσει για τους άλλους … . Δεν είναι υπερβολή..
Δεν αντάλλαξε τελικά το αξίωμα του με την προεδρία της Δημοκρατίας- που θα του πήγαινε και καλυτέρα όπως λένε πολλοί- επειδή ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έκανε πίσω την τελευταία στιγμή. Ένα μικρό ριμέικ του 1985- τηρουμένων των αναλογιών. Αλλά στα υπόλοιπα είναι μέσα. Τέλειο;
– Πρώτον. Είναι ο μόνος από τους κορυφαίους της ΝΔ που δεν κάνει τον βουλευτή της αντιπολίτευσης , επειδή το κόμμα τους έχασε τις εκλογές. Τυχαίο; Καθόλου. Αντελήφθη νωρίς που πάνε τα πράγματα και πήρε τα μέτρα του.
-Δεύτερο η θητεία του στο Μπερλεμόντ είναι πενταετής και ανεπηρέαστη από τις ελληνικές πολιτικές εξελίξεις. Αλλά αν στη ΝΔ χρειαστούν νέο αρχηγό, ουδείς τον εμποδίζει να είναι πρώτος και καλύτερος υποψήφιος, ως άφθαρτος και με ευρωπαϊκό λούστρο πλέον. Άλλωστε δεν έκλεισε τα βιβλία του στην Αθήνα. Το πολιτικό γραφείο του λειτουργεί κανονικά και για τα υπόλοιπα θα αποφασίσει η ζωή, που έλεγε κι ο Χαρ. Φλωράκης.
-Τρίτο και καλύτερο : για όποιον δεν το κατάλαβε ένα μέρος των συζητήσεων που γίνεται αυτή την περίοδο για τον άνθρωπο που θα διαδεχτεί τον Αλέξη Τσίπρα αν προκύψει ανάγκη για κυβέρνηση συνεργασίας με άλλον Πρωθυπουργό αφορά και τον Αβραμόπουλο- ίσως πρωτίστως αυτόν. Πριν ή μετά από νέες εκλογές ; Και πριν και μετά. Είναι μέσα στο ενδεχόμενο να συγκλίνουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είτε για να μην γίνουν εκλογές, είτε αφού γίνουν. .
Συμπέρασμα: Τρία στα τρία. Ο Αβραμόπουλος τα έχει όλα στα πόδια του. Για να το πετύχει δεν έκανε τίποτε περισσότερο από άπλες και ψύχραιμες κινήσεις- αλλά στην κατάλληλη στιγμή και με τον κατάλληλο τρόπο. Αλλά και με ρίσκο: πήρε το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο χωρις να τον κλονίζει ότι η άσκηση του με τα ευρωπαϊκά μέτρα και με τις κοινοτικές αρχές, έρχεται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας- στην οποία ακόμη προσβλέπει.
Εγκαινίασε σχεδόν θριαμβευτικά τη θητεία του στην Κομισιόν ,αν κριθεί από την αριστοτεχνικό τρόπο που με τον οποίο πέρασε την ακρόαση του στο Ευρωκοινοβούλιο . Εκτοτε δείχνει ότι ως πολιτικός αν ξέρει κάτι καλυτέρα από όλους τους άλλους είναι οι χειρισμοί. Πχ ακόμη και τώρα με ένα πανευρωπαϊκό υπέρ <υπουργείο> στα χέρια του, μένει έξω από το μικρομανατζμεντ, που δεν τον ενδιέφερε πότε ούτως ή άλλως- δεν είναι το στιλ του.
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος προσωποποιεί και στην Ευρώπη ένα δόγμα που δεν έβγαλε ποτέ κανέναν χαμένο στην πολιτική . Ο Βρετανός μουσικός Φρανκ Γκίμπλιν το έλεγε απλά:< Να είσαι ο εαυτός σου. Ποιος άλλος έχει περισσότερα προσόντα για να το κάνει αυτό;>
