Ειδική ανταπόκριση από τις Βρυξέλλες
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος θα μπορούσε να θεωρηθεί ευεργέτης του Κυριάκου Μητσοτάκη: αυτός καθάρισε τη Ντόρα το 2011 τασσόμενος με τον Σαμαρά και του έδωσε την ικανοποίηση να δει την αδελφή του να χάνει. Έτσι του άνοιξε και το δρόμο να χρησιμοποιήσει τα οικογενειακά εφόδια για λογαριασμό του.
Αλλά ο επίτροπος έρχεται όλο και πιο συχνά σε δύσκολη θέση, εξ αιτίας του σημερινού επικεφαλής της ΝΔ -αξίωμα που θα μπορούσε να έχει ο ίδιος εδώ που τα λέμε. Δεν υπάρχει χειρότερο από το να είσαι αρμόδιος για τη μεταναστευτική πολιτική στην Επιτροπή Γιούνγκερ και να προέρχεται από ένα κόμμα του οποίου ο πρόεδρος γίνεται κάθε μέρα όλο και χειρότερός, όλο και πιο αντιδραστικός -αν όχι και αποκρουστικός- στο μεταναστευτικό.
Πρακτικά ο Μητσοτάκης ως πρόεδρος της ΝΔ πολεμάει την πολιτική που κάνει ο Αβραμόπουλος ως επίτροπος.
Ο Έλληνας πολιτικός που διαχειρίζεται σήμερα το κοινοτικό χαρτοφυλάκιο στο μεταναστευτικό διακρίθηκε ως τώρα και για τις αναμετρήσεις του με πολιτικούς σαν τον Ορμπάν, τον Κατσίνσκι , από τις χώρες Βίζεγκραντ, με τους δεξιούς της Αυστρίας και τώρα με τον Κόντε στην Ιταλία και απέσπασε τα εύσημα του Ευρωκοινοβούλιου, των ΜΜΕ και της ευρωπαϊκής πολιτικής τάξης.Αλλά βρίσκεται αμηχανία όταν ακούει τον αντιπρόεδρο του κόμματός του στην Ελλάδα να προσυπογράφει την πολιτική Σαλβίνι και τον πρόεδρο να υπερηφανεύεται γιατί πήρε πρόσκληση για τη Βιέννη από τον προεδρεύοντα Κουρτς.
Όσοι βρίσκονται απέναντι στον επίτροπο είναι οι εκλεκτοί του Μητσοτάκη. Ή αλλιώς ο Μητσοτάκης ταυτιζόμενος μαζί τους τοποθετείται εναντίον του επίτροπου. Ίσως να μην είναι και τόσο τυχαίο αν ληφθούν υπόψη οι φήμες ότι τη θέση του επίτροπου διεκδικεί και ο Σαμαράς, ο οποίος χωρίς τον Αβραμόπουλο δεν θα γίνονταν ποτέ πρόεδρος της ΝΔ. Αλλά δεν θα είναι ο πρώτος ευεργέτης του τον οποίο θα δαγκώσει.
Εν πάση περιπτώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης – με τον Άδωνι δίπλα του -εξελίσσεται σε πρόβλημα για τον Αβραμόπουλο, με την έννοια ότι δεν μπορεί να είναι υπερήφανος γι’ αυτούς στο Κολέγιο. Είναι στενάχωρο για έναν πολιτικό με αξίωμα στο Μπερλεμόντ, να μην μπορεί να αναφερθεί στην πολιτική του κόμματός του στη στη χώρα του- γιατί αυτό το κόμμα αντιστρατεύεται την πολιτική που ασκεί ο ίδιος για λογαριασμό της Ευρώπης. Αυτή η κατάσταση διαμορφώνει ένα δίλημμα στο οποίο κανείς πολιτικός δεν θέλει να βρίσκεται…
Οι επίτροποι βέβαια εκπροσωπούν τη Κομισιόν και όχι τη χώρα τους. Αλλά στα τέσσερα χρόνια που κατέχει αυτό το βαρύ και επίκαιρο χαρτοφυλάκιο ο Αβραμόπουλος το τίμησε. Διακήρυξε ότι «η Ευρώπη δεν θα γίνει φρούριο» και έκανε πολλά για να στηρίξει την Ελλάδα στη μεταναστευτική κρίση. Και τώρα βρίσκει απέναντι στην πολιτική του το κόμμα του. Δεν είναι ευχάριστο.
Είναι φανερό ότι στο διχασμό της Ευρώπης σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό ο Αβραμόπουλος με τον Μητσοτάκη βρίσκονται σε διαφορετικές πλευρές. Ο επίτροπος διαβάζει το βάθος του προβλήματος και προωθεί λύσεις που εξυπηρετούν την Ευρώπη, έχουν ουμανιστικό χαρακτήρα και ενισχύουν το μέλος της Ένωσης. Σ’ αυτή τη γραμμή συντάσσεται η πλειοψηφία των χωρών και πάντως οι πιο υπεύθυνοι πολιτικοί της Ευρώπης. Απέναντι υπάρχουν οι λαϊκιστές που θέλουν να κλείσουν τα σύνορα και να κάνουν αβίωτο το βίο των μεταναστών.
Με την πρώτη επιλογή τάσσονται η Μέρκελ, ο Μαρόν και ο Τσίπρας και με τη δεύτερη η σκληρή Δεξιά, με τη οποία συντάσσεται όλο και πιο φανερά και η ΝΔ- δίπλα στην Ακροδεξιά. Ο Αβραμόπουλος έκανε πολλές προσπάθειες να μην δει το κόμμα του σ’ αυτόν τον δρόμο. Αλλά φωνή βοώντος… Όσες φορές μιλάει για το μεταναστευτικό, δημόσια, αλλά και κατ’ ιδίαν, δεν χαρίζεται σε όσους προσπαθούν να κάνουν την Ευρώπη ζούγκλα με στρατόπεδα και γκέτο εκπατρισμένων ανθρώπων.
Προσπάθειες έκανε άλλωστε και για να εντάξει το Μητσοτάκη στον πυρήνα της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς. Αλλά μάλλον δεν υπάρχει τέτοια διάθεση στη σημερινή ΝΔ. Το μεταναστευτικό συνδυάζεται με το Μακεδονικό και την ωθεί όλο και σε πιο αντιδραστικές και εθνικιστικές θέσεις. Μακριά από τις αρχές της Ευρώπης τις οποίες ως επίτροπος υπερασπίζεται ο Αβραμόπουλος. Αλλά και κόντρα στην πολιτική που ο ίδιος εκπόνησε και υλοποιεί.
Καθώς το χάσμα ανάμεσα στην Ευρώπη και τη ΝΔ μεγαλώνει ο επίτροπος παίρνει τα μέτρα του. Αρνήθηκε να πάρει θέσει εναντίον της συμφωνίας στο Μακεδονικό ουσιαστικά δηλαδή πήρε τη θέση της επιτροπής υπέρ της συμφωνίας, επιμένει στην πολιτική του για το Μεταναστευτικό και δεν σκοπεύει να γίνει μέρος του “προβλήματος ΝΔ”.
Αρνήθηκε και την «κάλυψη» που του προσέφερε ο Κυριάκος και στην υπόθεση Novartis και υπερασπίσθηκε τον εαυτό το μόνος του, κόσμια και χωρίς να στραφεί κατά του Πρωθυπουργού -με τον οποίο συνεργάζεται πάντα θεσμικά- και της Δικαιοσύνης. Δηλαδή χωρίς να ταυτίζεται με τον Σαμαρά και τον Άδωνι. Τι σημαίνουν αυτά στην ευρύτερη συντηρητική παράταξη, μόλις χηρέψει η θέση του επικεφαλής πάλι, μένει να το δούμε.
