Δικαιούνται η Φώφη και ο Γ. Παπανδρέου να μιλούν ως επίγονοι για τον -πολιτικό- Ανδρέα Παπανδρέου;

Του Γ. Λακόπουλου

Ένα από  παράδοξα των  ημερών είναι ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και η Φώφη Γεννηματά μετέχουν σε εκδηλώσεις για τον Ανδρέα Παπανδρέου. Εναντίον του; Αυτό θα ρωτούσε κάποιος που έχει παρακολουθήσει τις πολιτικές συμπεριφορές τους. Όχι, …υπέρ του. Ισχυρίζονται ότι τον …τιμούν!

Πώς όμως μπορούν να τιμήσουν τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ δυο πρόσωπα που όχι μόνο δεν έχουν καμία πολιτική σχέση μαζί του αλλά έχουν στραφεί εναντίον του; Που έχουν συμμαχήσει με τους εχθρούς του και έχουν συμπράξει στη μεταθανάτια δυσφήμηση του;

Ποια σχέση έχουν – ο γιος του, αλλά και και η κόρη του Γ. Γεννηματά – με τις παρακαταθήκες του Ανδρέα, την ιδεολογία του, την πολιτική του αντίληψη, την ιστορία, τη διαδρομή του, την ακτινοβολία, το κύρος, την επιστημονική σκέψη του, τον οικουμενισμό του, τη μετά θάνατον επιρροή του; Απολύτως καμία. Και συνεπώς αυτό που κάνουν ΄συνιστά ωμή καπηλεία της μνήμης του- για να μην πούμε κάτι χειρότερο. Υπερβολές; Καθόλου.

Ας ξεκινήσουμε από τον Γ. Παπανδρέου. Προφανώς ως γιος δικαιούται να τιμήσει τον πατέρα και σ’ αυτό έχει το σεβασμό όλων. Αλλά αν μιλήσουμε για την πολιτική, υπήρξε πάντα το αντίθετο του. Παρότι τα πάντα που απέκτησε στην πολιτική οφείλονται στον Ανδρέα, ο ίδιος στρεφόταν εναντίον του- και όταν ζούσε και μετά.

-Δεν ήταν αυτός που το 1988-89, στη πιο κρίσιμη φάση της ζωής του και ενώ ήταν υπόδικος τον πίεζε να τα παρατήσει και να μείνει με το στίγμα, χωρίς να επιδιώξει τη δικαίωση του -όπως κατάφερε τελικά;

-Δεν ήταν ένας από τους τρεις αξιωματούχους του ΠΑΣΟΚ που δεν πήγαν να καταθέσουν στο Ειδικό Δικαστήριο υπέρ του Ανδρέα Παπανδρέου- αλλά και του Δημήτρη Τσοβόλα- παρότι το σκάνδαλο Κοσκωτά προκλήθηκε και με τη συνδρομή του Γιώργου και των φίλων του;

-Δεν ξέρουν όλοι στο ΠΑΣΟΚ – ειδικά τρεις κορυφαίοι παράγοντες στους οποίους μίλησε ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου αλλά τον πούλησαν και σιώπησαν- ότι δεν ήθελε για διάδοχο του τον Κώστα Σημίτη και είχε τους λόγους του; Δεν ήταν ο Γ. Παπανδρέου αυτός που συνωμότησε μαζί του, πίσω από την πλάτη του ζώντος ακόμη πατέρα του, για γίνει Πρωθυπουργός τον Ιανουάριο του 1996; Με αντίδωρο που φάνηκε αμέσως με το υπουργείο Εξωτερικών, που δεν θα του έδινε ποτέ ο Ανδρέας, και με το “δακτυλίδι” του 2004…

-Δεν ήταν ο Γ. Παπανδρέου αυτός που μόλις πήρε την ηγεσία λόγω ονόματος, μάζεψε γύρω του κάποιους από τους χυδαιότερους υβριστές του Ανδρέα; Δεν ήταν αυτός που καταπάτησε κάθε ιδεολογική αρχή και πολιτική θέση του Α. Παπανδρέου οδηγώντας στη χώρα στο ΔΝΤ- που δεν θα έκανε ποτέ ο Ανδρέας- προσχεδιασμένα ή όχι; Και δεν ήταν αυτός που διέπραξε το αδιανόητο να διασπάσει το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου που τον έκανε Πρωθυπουργό, αφού το χρεοκόπησε πρώτα;

Του δίνουν όλα αυτά το δικαίωμα να παριστάνει σημεία τον πολιτικό κληρονόμο του; Μήπως έχει άραγε η Φώφη Γεννηματά αυτό δικαίωμα; Από πού κι ως που; Μήπως δεν είναι αυτή που διέλυσε εν ψυχρώ το ΠΑΣΟΚ, αφού υφάρπαξε την ηγεσία του από την εναπομείνασα βάση με άλλη εντολή; Δεν εξαφάνισε το όνομα, τα σύμβολα, την ιδρυτική διακήρυξη, την ιδεολογία, τις πολιτικές παρακαταθήκες;

Δεν συμπράττει με τους φανατικότερους εχθρούς του Ανδρέα Παπανδρέου και δεν στηρίζει την πολιτική των επίγονων του Κ. Μητσοτάκη για τον οποίο ο Ανδρέας είχε εκφράσει καθαρά τη γνώμη του; Δεν αλλοίωσε πρόσφατα υπέρ του Σημίτη το νόημα του “βρόμικου 89”, συνδέοντας τον με τον Ανδρέα, όταν όλοι ξέρουν ότι το 1989 ο Σημίτης είχε ταχθεί με τους αντίπαλους του Παπανδρέου;

Υπάρχει κάτι στη διαδρομή της, στην κουλτούρα της, στις αντιλήψεις της, στη συγκρότησή της, στην συμπεριφορά της, στην πολιτικής της, στο κενό ιδεών της , στην εν γένει παρουσία της που να πλησιάζει έστω κατ ελάχιστο στην πολίτικη, τις αρχές και τις αξίες του Ανδρεία Παπανδρέου;

Ποιον κοροϊδεύει όταν καμώνεται ότι τιμά τη μνήμη του αυτή που όρμησε με μίσος να την κατεδαφίσει και διαλύοντας το ΠΑΣΟΚ -ως κάτι κακό-, την παρέδωσε ανυπεράσπιστη στα νύχια των χειρότερων συκοφαντών του.;

Είναι ντροπή , υποκρισία και κυνική εκμετάλλευση, αυτό που κάνουν με τη μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου οι δυο αποτυχημένοι κληρονόμοι- που μόνο ανοσιουργήματα εναντίον του έχουν να εμφανίσουν.

ΥΓ. Το μόνο “ελαφρυντικό” τους είναι ότι κανένας από τους συνεργάτες του Ανδρέα Παπανδρέου, από όσους που στάθηκαν στην πολιτική χάρη σ’ αυτόν, όσοι ευεργετήθηκαν με αξιώματα και από όσους απόλαυσαν την εμπιστοσύνη του, δεν έχει το σθένος να πει το αυτονόητο: η μνήμη του ανήκει στο λαό που τον πίστεψε και ακολούθησε και στην Ιστορία που θα τον κρίνει . Πάντως όχι στους κάπηλους που τον εκθέτουν, όταν συνδέουν μαζί του τον εαυτό τους και τα πεπραγμένα τους.

Άραγε ο Λαλιώτης, ο Σκανδαλίδης, ο Λιβάνης, ο Παπούλιας, ο Κακλαμάνης, ο Κρεμαστινός, η Βάσω, ο Τσούρας, ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου -ο μόνος που αντιστάθηκε αξιοπρεπώς στη διάλυση του ΠΑΣΟΚ- ο Παπουτσής, ο Λάμπρου, ο Σουλαδάκης και οι άλλοι που βρέθηκαν κοντά στον Α. Παπανδρέου, είναι ικανοποιημένοι όταν εμφανίζονται ως πολιτικοί του επίγονοι ο Γιώργος και η Φώφη; Αν καλύπτονται, να μην ξεχάσουν να διαβάσουν και το βιβλίο «Ανδρέας Παπανδρέου, πολιτισμικό πορτρέτο», που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες.