Του Γ. Λακόπουλου
Ότι μετά τη συνάντηση του Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ δεν έγιναν δηλώσεις λειτούργησε σαν ασπίδα προστασίας για τον Κυριάκο Μητσοτακη. Πρέπει να ήταν η χειρότερη συνάντηση της σταδιοδρομίας του. Περισσότερο και από την κρυάδα που είχε πάρει με τον Βόλφρανγκ Σόιμπλε που δεν δέχθηκε ούτε να φωτογραφηθεί μαζί του.
Ή σαν την πρώτη συνάντηση του ως αρχηγός της ΝΔ με την Άνγκελα Μέρκελ. Η καγκελάριος συνομιλούσε κυρίως με την Ντόρα Μπακογιάννη που ήταν τότε τομεάρχης Εξωτερικών της ΝΔ. Μεταξύ μας έτσι έφαγε το κεφάλι της- η Ντόρα. Στην Αμερική λένε: δεν μπορείς να παίξεις γκολφ με τον πρόεδρο και να τον νικήσεις.
Η επίσκεψη Γιούνγκερ είχε μια ορατή και μια αθέατη θεματολογία. Η αθέατη αφορά το Μακεδονικό και για τους γνωρίζοντες. Ήταν ο κύριος λόγος της επίσκεψης. Ουσιαστικά ήλθε για να πιέσει τον ομοϊδεάτη του Μητσοτάκη. Η κυβέρνηση είναι συντονισμένη με την ευρωπαϊκή πολιτική σ’ αυτό το θέμα. Όπως ήταν άλλωστε και το 2008 και η κυβέρνηση Καραμανλή που επεξεργάσθηκε τη νέα εθνική γραμμή -με την Μπακογιάννη και τον Μεϊμαράκη στα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας- που επικράτησε το Βουκουρέστι. Με τη σύμφωνη γνώμη της τότε μείζονος αντιπολίτευσης υπό τον Γ. Παπανδρέου. Σήμερα θα είχε κανονικά και την συμφωνία του Κυριάκου, αν δεν το απαγόρευαν ο Σαμαράς με τον Άδωνι.
Εν πάση περιπτώσει, σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν, ο πρόεδρος της Κομισιόν εξήγησε καθαρά στον πρόεδρο της ΝΔ ότι η στάση του στο Σκοπιανό είναι ακατανόητη στην Ευρώπη. Για να μην υπάρχουν παρερμηνείες φρόντισε προτού τον συναντήσει να ξεκαθαρίσει ότι η λύση “έχει επείγοντα χαρακτήρα” και τη συνέδεσε με τη σταθερότητα στα Δυτικά Βαλκάνια.
Αν αυτά έμειναν πίσω από κλειστές πόρτες, το θέμα της εξόδου από το Μνημόνιο και της πορείας της οικονομίας αναπτύχθηκε δημόσια και υπήρξε πανωλεθρία για τον πρόεδρο της ΝΔ. Ήταν μαρτύριο το οποίο προφανώς έγινε πιο βασανιστικό στην κατ’ ιδίαν συζήτηση. Εκτός αν ο Κυριάκος επέμενε ότι οι Τσίπρας είναι αποτυχημένος και όσα λέει στα ακροατήριά του, οπότε στην Κομισιόν δεν ξέρουν τι τους γίνεται.
Ο Γιούνγκερ -με δυο αξιωματούχους προσκείμενους στη ΝΔ δίπλα του: τον Δημ. Αβραμόπουλο και τον Μαργαρίτη Σχοινά- ακύρωσε την αντιπολιτευτική ρητορική της ΝΔ. Εξήρε τις κυβερνητικές επιτυχίες και ξεκαθάρισε ότι η ελληνική έξοδος θα είναι σαφής και οριστική. Από τον Αύγουστο η Ελλάδα θα είναι κανονική χώρα της ευρωζώνης σαν τις υπόλοιπες.
Το μαστίγωμα έφτασε ως τον Στουρνάρα με την απόρριψη της ιδέας για πιστοληπτική γραμμή. Η ευθεία αποδοκιμασία της πολιτικής Μητσοτάκη και η καθαρή στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης και της χώρας δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανένα. Στο εξής ο Τσίπρας δεν έχει παρά να επαναλαμβάνει τις δηλώσεις Γιούνγκερ στον αντίπαλό του…
Φαίνεται όμως στη ΝΔ η αντιπολιτευτική τύφλωση ξεπερνάει και τα στοιχειώδη φιλοευρωπαϊκά στοιχεία του χώρου. Επίσημη κομματική ανακοίνωσε δεν αποτόλμησαν βέβαια να βγάλουν, αλλά η Μαρία Σπυράκη,- συνεχίζοντας τις γκάφες στις οποίες οδηγεί διαρκώς τον εργοδότη της ως “ειδική” στα ευρωπαϊκά-, διακίνησε πληροφορίες έκαναν χειρότερα πράγματα για τον πρόεδρο της ΝΔ.
Κάποιοι ισχυρισμοί είναι στα όρια της αστειότητας. Π.χ. ότι ο Μητσοτάκης παρουσίασε στον Γιούνγκερ “το σχέδιο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας μετά τη λήξη του προγράμματος και η προσήλωσή της στις μεταρρυθμίσεις και την εφαρμογή τους”. Αν το έκανε μάλλον εκτέθηκε. Όχι μόνο γιατί ο Γιούνγκερ είχε ήδη επισημάνει ότι βασικές μεταρρυθμίσεις έχουν ήδη υλοποιηθεί από την παρούσα κυβέρνηση. Κυρίως γιατί η “λήξη του προγράμματος” είναι το Αύγουστο και η σημερινή κυβέρνηση θα παραμείνει τουλάχιστον εάν χρόνο ακόμη. Ο Μητσοτάκης παρουσίασε το σχέδιο του ως… αντιπολίτευση;
Ότι, κατά τις διαρροές, ο πρόεδρος της ΝΔ εξήγησε στον επισκέπτη του ότι η ΝΔ είναι “η μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά τις μεγάλες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η χώρα το επόμενο διάστημα η Ευρώπη” ταιριάζει περισσότερο σε νούμερο επιθεώρησης παρά σε πολιτική συζήτηση. Όπως και ο ισχυρισμός για το χρέος. Αν πράγματι ο Κυριάκος ζήτησε “να προχωρήσει η διευθέτηση του χρέους, χωρίς προϋποθέσεις, καθώς πρόκειται για μια υπόσχεση των πιστωτών που εκκρεμεί από το Νοέμβριο του 2012″. Αν είπε τέτοιο πράγμα ο άλλος μάλλον έσκασε στα γέλια. Ότι θα του έλεγαν πως υπάρχει ανειλημμένη υποχρέωση απέναντι στον…Σαμαρά δεν τον περίμενε.
Προφανώς δεν περίμενε ότι αρχηγός ευρωπαϊκού κόμματος θα του έλεγε ότι “δεν τον δεσμεύει το αναπτυξιακό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ “. Αυτό δηλαδή που θα εφαρμόζεται ήδη ένα χρόνο ως τις εκλογές. Τις οποίες θα πρέπει να κερδίσει η ΝΔ για να της πέφτει λόγος στης εφαρμογή του κάτι που μόνο οι φίλοι δημοσκόποι προεξοφλούν.
Όσο για την “δική της αναπτυξιακή πρόταση” για “την προσέλκυση επενδύσεων και μέσω της μείωσης της φορολογίας” στις Βρυξέλλες ακόμη περιμένουν να τους εξηγήσει κάποιος αν αυτό σημαίνει ότι θα αμφισβητήσουν τις συμφωνίες για τα πλεονάσματα και που θα βρεθούν οι πόροι για να χρηματοδοτούν όσα τάζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Κοντολογίς η συνάντηση με τον Γιούνγκερ ήταν ένα ακόμη φιάσκο για τον πρόεδρο της ΝΔ. Η αμηχανία του επικοινωνιακού του μηχανισμού φάνηκε από την εστίαση των ΜΜΕ που επηρεάζει στον… Τσακαλώτο και τα αυτονόητα που είπε για τη μεταμνημονιακή περιοδο. Αλλά και στην κομματική σύσκεψη που συγκάλεσε εσπευσμένα την επόμενη ο Μητσοτάκης για να δώσει υλικό στους κεκράκτες τους -σαν να μην άκουσε τι είπε ο πρόεδρος της Κομισιόν.
Να δούμε πότε θα αρχίσει να την πέφτει στον φιλοκομμουνιστή Γιούνγκερ ο Γεωργιάδης. Πάντως αυτή τη φορά η Μαρία δεν διακίνησε ότι ο πρόεδρος της Κομισιόν αντιμετώπισε το αφεντικό της σαν… επόμενο Πρωθυπουργό.
