Tου Ιωάννη Δαμίγου
Συνηθίσαμε; Προφανώς και συνηθίσαμε στην κυβερνητική πορεία επί πτωμάτων. Ακόμα και η αξιωματική αντιπολίτευση συνήθισε, που αντί να αναφέρεται αν όχι καθημερινά αλλά σε τακτά χρονικά διαστήματα, στην δολοφονία, ναι, των χιλιάδων θυμάτων της πανδημίας, σιωπά.
Η αναφορά και η ενημέρωση του μακάβριου αριθμού θανάτων που αυξάνει, δεν “ενδιαφέρει” πλέον. Ξεχνώντας περιέργως και την προκλητική δήλωση του ίδιου του πρωθυπουργού στην βουλή, πως δεν “γνώριζε” και δεν του είχαν προσκομίσει κάποια μελέτη για την αυξημένη θνητότητα ασθενών εκτός ΜΕΘ. Λήθη. Ή καλύτερα, η κατάρα της λήθης.
Φοβάμαι πως το έγκλημα των Τεμπών, όσο παραμένει σαν αιχμή των επίκαιρων κινητοποιήσεων μόνο, ως αφορμή και όχι ως αιτία, της κυβερνητικής πορείας επί πτωμάτων, με την συνήθεια της λήθης και την στροφή της αμνήμονος κοινής γνώμης στα προεκλογικά γεγονότα, θα ξεχασθεί όπως τόσα άλλα. Εκτός μόνο, από τις ορφανές από παιδιά, μητέρες.
Η διαχείριση της οργής, αποτελεί το πιο δύσκολο έργο. Η μοιρασμένη οργή σε πολλούς, δεν έχει διάρκεια στον χρόνο, που μοιραία ξεχνιέται να εκδηλωθεί την στιγμή της εκλογικής ψήφου. Η πιο εύκολη έκφρασή της στην καθημερινότητα, είναι η άστοχη επίδειξή της μεταξύ πολιτών, με επιθετική και ανάγωγη συμπεριφορά. Άστοχη επίσης οργή, είναι η επιδιδόμενη σε εκτελεστικά όργανα, που αύριο ίσως τεθούν, πάλι, υπό των εντολών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά όχι στην υπεύθυνη κυβερνητική αρχή πρωθυπουργού και εντολέα.
Ο κίνδυνος πολιτικής εκτροπής, είναι η καθοδηγούμενη, εν βρασμώ ψυχής επιτηδευμένη οργή, σε προβοκατόρικες ενέργειες που θα οδηγήσουν σε αντίθετα αποτελέσματα και που θα εκμεταλλευτούν το θυμικό ανάλογα. Άλλωστε υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα, πως η απαίδευτη κοινή γνώμη μπορεί εύκολα και γελασμένη, να γυρίσει τ’ ανάποδα.
Η παγκόσμια οικονομική αναταραχή, σε συνδυασμό με την κρίση στην Γαλλία, λόγο της αντιδημοκρατικής προσπάθειας να περάσει τον συνταξιοδοτικό της νόμο, με κατάθεση πρότασης μομφής εναντίον της, ίσως να προσφέρει το κατάλληλο προπέτασμα καπνού στην ελληνική κυβέρνηση, να κινηθεί παρασκηνιακά και δόλια.
Την στιγμή που προσπαθούν να εκμεταλλευθούν και τις “βελόνες πλεξίματος”, θα αφήσουν την ευκαιρία των διεθνών συγκυριών να χαθεί; Αφήνοντας την αξιωματική αντιπολίτευση να “πλέκει”. Επί πτωμάτων.