Η -γερμανικής έμπνευσης – μεσοβέζικη μεθόδευση για προσωρινή “αναστολή συμμετοχής” του κόμματος του Ούγγρου πρωθυπουργού Β. Όρμπαν το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα συνιστά γελοιοποίηση της πολιτικής σε μια στιγμή που απαιτείται σοβαρότητα.
Αλλά ακόμη και αυτή η απόφαση στην Ελλάδα εκθέτει τον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη που προσπάθησε να τη εμφανίσει ως προϊόν …δική του πρωτοβουλίας, ενώ τα κόμματα στα οποία… ανατέθηκε να τη ζητήσουν ήταν δεκατρία.
Με την ανακοίνωση της ΝΔ ο Μητσοτάκης έσπευσε να δηλώσει ότι “δίνει και μια ξεκάθαρη απάντηση σε όσους επιχειρούν να ταυτίσουν τη ΝΔ με φωνές ακραίες και φωνές λαϊκισμού”.
Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Είναι μια απόφαση που εκθέτει τον ίδιο. Γιατί από τη στιγμή που επιβάλλεται αυτή η, έστω ήπια, ποινή στον Όρμπαν, πρέπει να εξηγήσει ο ίδιος τι θα κάνει με τα στελέχη του που τον έχουν εξυμνήσει.
Πώς γίνεται να εμφανίζεται ο ίδιος κατά του Ούγγρου Πρωθυπουργού, αλλά να είχε υποψήφιο ευρωβουλευτή έναν από τους επιφανείς υποστηρικτές του; Για να μην μιλήσουμε για όσους έχουν ταχθεί υπέρ του Σαλβίνι που είναι χειρότερος από τον Όρμπαν.
Εν τω μεταξύ ο πρόεδρος της ΝΔ δεν έχει πάρει ακόμη θέση για την αναγγελία του Μάνφρεντ Βέμπερ ότι αν γίνει πρόεδρος της Κομισιόν το πρώτο που θα κάνει θα είναι να διακόψει τον διάλογο με τη Τουρκία.
Αυτή η θέση βρίσκεται σε απόλυτη αντίθεση με τις ελληνικές επιδιώξεις: όλα κόμματα- και ο Μητσοτάκης- έχουν ταχθεί υπέρ του διαλόγου.
Το ερώτημα είναι πώς γίνεται να υποστηρίζει η ΝΔ για την Κομισιόν κάποιον που υπόσχεται να πάρει μια απόφαση που πλήττει ευθέως τα συμφέροντα της Ελλάδας.
Μέχρι στιγμής απάντηση δεν υπάρχει. Αλλά η στήριξή στον Βέμπερ συνεχίζεται.