Του Γ. Λακόπουλου
Έχουν την πλάκα τους στην ΝΔ- και μαζί τους οι μιντιακοί φίλοι τους και οι γελωτοποιοί του βασιλέως της σχολής “Κυριάκος και ξερό ψωμί” στα ΜΜΕ. Το βράδυ κοιμούνται με τα όνειρα της συντριβής του Τσίπρα και της αυτοδυναμίας του Μητσοτάκη, χωρίς τον οποίο δεν μπορεί να ζήσει η Φώφη.
Ωραίο όνειρο -και ψυχοθεραπευτικό. Προς το ξημέρωμα βλέπουν τις κρεμάλες και τα ειδικά δικαστήρια που περιμένουν τους Συριζαίους. Συν τη θριαμβευτική επάνοδο των πάσης φύσεως διαπλεκόμενων στους θεάρεστους ρόλους των στυλοβατών του αστικού καθεστώτος.
Το πρωί ξυπνούν με την πραγματικότητα της καθολικής στήριξης της χώρας -και της κυβέρνησης της συνακόλουθα- από τα κοινοτικά όργανα και της αναγνώρισης της προόδου, που την οδηγεί στην κανονικότητα, εκτός Μνημονίου. Όπως επιβεβαιώνουν οι διεθνείς οργανισμοί, οι αναβαθμίσεις των οίκων αξιολόγησης και τα δεδομένα των αριθμών.
Το όνειρο της προηγουμένης νύχτας γίνεται εφιάλτης, όταν στον ορίζοντα σχηματίζεται ο αριθμός “200”. Είναι οι βουλευτές που απαιτούνται -χωρίς την συγκατάθεση της ΝΔ -για αλλαγές στην εκλογική νομοθεσία που θα ισχύσουν στις επόμενες εκλογές και θα αποτελέσουν προάγγελο σύγκλισης των δυνάμεων΄- επιστροφή στη κανονικότητα κι αυτό.
Αντίο εξουσία για το Κυριάκο -ό,τι μου γράφουν λέω- που έφτασε να θυμηθεί μέχρι και ότι… πήγαινε σε νυχτερινό σχολείο και έκανε κοπάνες για να δει τον Γκάλη. Μετά την κρυάδα που του επιφύλαξε ο μεγάλος αθλητής με την δήθεν υποψηφιότητα δίπλα του.
Στο Μέγαρο Μαξίμου υπάρχει διαρκώς η σκέψη για αιφνιδιασμό της αντιπολίτευσης με επανακατάθεση του νόμου για την απλή αναλογική. Ο Λεβέντης και το ΚΚΕ δεν θα είχαν αντίρρηση και τώρα ίσως και Σταύρος Θεοδωράκης. Οπότε το δίλημμα θα καταπονούσε τη Φώφη Γεννηματά.
Το “όχι” θα σήμαινε ότι δεν πιστεύει ότι θα πάει καλύτερα στις εκλογές -αλλιώς γιατί να μην θέλει περισσότερες έδρες; Πώς θα πει στους υποψήφιους στο κόμμα της ότι δεν θέλει να εκλεγούν περισσότεροι; Και πάνω από όλα πώς θα εξηγούσε τη νέα ταύτιση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη σ’ αυτό το θέμα και την προσφορά περίπου 35 εδρών;
Με το “ναι” εδραιώνει τη θέση της, αυξάνει την κοινοβουλευτική της δύναμη, απαλλάσσεται από τους Βενιζέλο-Λοβέρδο και επανατοποθετεί το κόμμα της στον προοδευτικό χάρτη απέναντι στη Δεξιά- κι αυτό κανονικότητα είναι. Ο Θαν. Θεοχαρόπουλος που λειτουργεί σαν προοδευτική συνείδηση του Κινάλ, το θεωρεί θέμα αρχής…
Δεν ξέρουμε αν η ιδέα έχει εγκαταλειφθεί από τον Πρωθυπουργό. Πάντως, με το Κινάλ μέσα, οι ψήφοι βγαίνουν πάνω από 200 που χρειάζονται για να ισχύει από τις επόμενες εκλογές ο νόμος. Στις μεθεπόμενες πάντως θα ισχύσει ούτως ή άλλως. Ακόμη και αν καταφέρει να γίνει κυβέρνηση η ΝΔ, είναι απίθανο ότι ο Μητσοτάκης θα πείσει τα κόμματα- της αντιπολίτευσης- να …πάρουν λιγότερες έδρες.
Σε κάθε περίπτωση όμως ο Πρωθυπουργός βρίσκεται μπροστά στην υποχρέωση να αλλάξει την εκλογική νομοθεσία σε δυο κρίσιμα θέματα- και ας πάρουν τις ευθύνες τους οι άλλες πολιτικές δυνάμεις. Πρώτα στις ευρωεκλογές.Το 2014 ο Αντώνης Σαμαράς και ο Βαγγέλης Βενιζέλος κατάργησαν τη λίστα εκλογής ευρωβουλευτών από αδυναμία να προτείνουν υποψήφιους από τα κόμματα τους.
Το αποτέλεσμα της εκλογής με σταυρό ήταν απογοητευτικό: η σημερινή εκπροσώπηση της Ελλάδας στο Ευρωκοινοβούλιο είναι η χειρότερη όλων των εποχών. Θρίαμβος της διαπλοκής, αν δει κανείς κάποιες περιπτώσεις εκλεγέντων. Με την επιστροφή στη λίστα τα κόμματα θα μπορέσουν -και πάντως θα έχουν τη δυνατότητα -να στείλουν το Στρασβούργο προσωπικότητες που θα προσφέρουν στην Ευρώπη στη χώρα και στο κόμμα τους.
Προφανώς για τον Κυριάκο Μητσοτάκη αυτό θα είναι μαρτύριο, αν προτείνει ευρωβουλευτές απο το….Μητρώτο Στελεχών.
Η άλλη κυβερνητική υποχρέωση είναι η κατάτμηση της Β Αθηνών και του υπολοίπου Αττικής. Παλιά υπόθεση. Ο Γιώργος Ανωμερίτης από το ΠΑΣΟΚ είχε συντάξει μια μελέτη που αιτιολογούσε πλήρως την κατάτμησή και πρότεινε την διαίρεση με γεωγραφικά και πολιτικά κριτήρια. Αλλά στο ΠΑΣΟΚ και ΝΔ οι βαρόνοι και ήταν αντίθετοι.
Οι ίδιοι με ισχυρά “μπάτζετ” -ευγενική προσφορά επιχειρηματιών βεβαίως- και πρόσβαση στη ΜΜΕ είχαν προβάδισμα, με το οποίο αντιμετώπισαν ακόμη και πολιτικούς με κύρος. Π.χ. ο Αλέκος Παπαδόπουλος με το φωτοστέφανο του επιτυχημένου το 2007 βγήκε μόλις….8ος.
Επιπλέον με την κατάτμηση οι μεγαλοπαράγοντες των κομμάτων θα απειληθούν από τους δημάρχους που θα γίνουν ανταγωνιστές τους με ίδιους όρους. Σήμερα η κατάτμηση είναι περισσότερο από ποτέ ζήτημα δημοκρατίας και διαφάνειας. Αποτελεί στρέβλωση του πολιτεύματος να εκλέγονται 44 βουλευτές σε μια μόνο περιφέρεια με 1,5 εκατομμύρια ψηφοφόρους. Ή να μπαίνει κάποιος στη Βουλή με μόλις πέντε χιλιάδες ψήφους από μια μικρή περιφέρεια, ένας άλλος από τη Β΄ Αθήνας με τριάντα χιλιάδες να μην εκλέγεται.
Οι συναλλαγές, το μαύρο χρήμα, η εξάρτηση από τους καναλάρχες δημιουργούν αλλοίωση της λαϊκής ετυμηγορίας και στην ουσία διαμορφώνουν πλαστή σύνθεση της Βουλής και την υποβαθμίζουν με την εκλογή “προβεβλημένων”, όπως ηθοποιοί, ποδοσφαιριστές και άλλες περσόνες.
Αυτές οι αλλαγές αποτελούν τομή εξυγίανσης του πολιτικού συστήματος και διαμορφώνουν νέα δεδομένα κοινοβουλευτικής κανονικότητας και αυτονομίας της πολιτικής από την εξουσία του χρήματος. Η στάση της ΝΔ που είναι και σ’ αυτό αρνητική καθώς παράγοντες της διαπλοκής δεν επιθυμούν την αποδυνάμωση τους και ο Μητσοτάκης δεν διανοείται σύγκρουση μαζί τους. Μετά το Μακεδονικό βρίσκει ότι και σ’ αυτό το θέμα δεν είναι ώριμες οι συνθήκες για λύση. Καλό για τη κυβέρνηση. Ο καθένας στην πολιτική είναι οι επιλογές και οι δεσμεύσεις του.
