Του Γ. Λακόπουλου
Ο Μπαράκ Ομπάμα, προκειμένου να διορίσει τους υπουργούς του και τα λοιπά πρόσωπα στον κρατικό μηχανισμό ζητούσε από τους ενδιαφερόμενους να συμπληρώνουν ένα πολυσέλιδο ερωτηματολόγιο για τον παρελθόντα βίο τους, ώστε να μην υπάρχουν ψεγάδια, που “θα μπορούσαν να βλάψουν τον πρόεδρο”.
Στην Αμερική βλάβη του προέδρου υπάρχει ακόμη και αν ένας από τους συμβούλους του δεν είχε κολλήσει ένσημα μιας βδομάδας στον κηπουρό του, πριν από δέκα χρόνια. Ή αν κάποιος συνεργάτης του παραβίασε την προτεραιότητα σε έναν επαρχιακό δρόμο.
Εδώ μπορεί να βρεθεί το μισό υπουργικό συμβούλιο στην Εισαγγελία και να μην ιδρώνει κανενός το αυτί.
Μήπως ώρα να αρχίσει από τον Αλέξη Τσίπρα, το σύστημα Ομπάμα; Είναι υπερβολικό; Καθόλου. Το μόνο πρόβλημα θα είναι ίσως να μην βρίσκει ανθρώπους για να στελεχώσει την κυβέρνησή του.
Ως τώρα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δείξει τέτοια διάθεση. Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα κατεβάσουν μολύβια όταν κληθούν να απαντήσουν το εξής ερώτημα για το έτος 2022 στην Ελλάδα:
-Γιατί ένας χαρισματικός πολιτικός σαν τον Αλέξη Τσίπρα, με ευρεία αποδοχή στη Δημοκρατική Παράταξη, αντί να αξιοποιήσει εμπροσθοβαρείς δυνάμεις από το κόμμα του και την κοινωνία, εγκλωβίζεται σε έναν κύκλο προσώπων που κάθε άλλο παρά καθιστούν ελκυστική την προοπτική να αναλάβει την πρωθυπουργία με αυτούς στο πλευρό του;
Ο ίδιος διατηρεί το ιμπέριουμ που τον ανέδειξε το 2015 πρωθυπουργό δυο φορές και τον κράτησε όρθιο το 2019.
Έχει στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα -και μπορεί να διευρύνει στην επόμενη- άξιους βουλευτές που αναδείχθηκαν επί των ημερών του. Με το συνέδριο ήλθαν στο προσκήνιο στελέχη που δεν είναι ευρέως γνωστά, αλλά είναι άφθαρτα.
Βρίσκονται στο πλευρό του 3-4 πολιτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ με διαυγές πολιτικό μητρώο. Επιπλέον καταξιωμένοι άνθρωποι από την κοινωνία θα στήριζαν την προσπάθειά του για προοδευτική κυβέρνηση, αν τους καλούσε σε ένα ανανεωμένο πολιτικό φορέα.
Με πολιτικό προσωπικό από αυτές τις τέσσερις δεξαμενές -και χωρίς καμία επιβάρυνση ηθικής τάξης ο ίδιος- μπορεί να κερδίσει τις εκλογές με ένα απλό σύνθημα: αυτός είμαι, αυτόν το στόχο έχω για τη χώρα, ιδού η πολιτική μου και το πρόγραμμά μου και με αυτούς θα κυβερνήσω“. Σκόνη θα έκανε το φαύλο “σύστημα Μητσοτάκη”.
Αντί για αυτό μένει από το 2019 κρατάει δίπλα του και στα όργανα έναν αριθμό κομματικών στελεχών που έχουν καεί στην κοινωνία και αποτελούν βαρίδια. Δεν αρέσουν, δεν έχουν προσόντα, διακινούν αναχρονιστικές απόψεις και έχουν ιδεολογική ακαμψία.
Με λίγα λόγια δεν κάνουν. Είναι ακατάλληλοι για κυβέρνηση στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Ποιος θα τους εμπιστευθεί;
Αντινομίες και αυτογκόλ
Το συνέδριο του έδωσε την ισχύ να τους αποσύρει από το προσκήνιο- και το κόμμα του να αποκτήσει νέο πρόσωπο. Τζίφος. Αν εξαιρεθούν κάποια στελέχη νεότερης γενιάς, παραμένουν στην πρώτη γραμμή παραμένουν όσοι εμποδίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος.
Επιβίωσαν στο κόμμα χάρη στις φράξιες και τους μηχανισμούς των 40.000 μελών του παλαιού, αναχρονιστικού, ΣΥΡΙΖΑ, καθώς οι 110.000 νέοεγγραφέντες δεν πήραν μέρος στην ανάδειξη Κεντρικής Επιτροπής.
Με αυτά τα εύσημα παραμένουν στο κομματικό ρετιρέ -σε βάρος άλλων αξιολογότερων στελεχών- και λειτουργούν- αυθαίρετα-ως περιβάλλον του Τσίπρα και μέλλοντες υπουργοί του.
Στα μάτια της κοινωνίας είναι λόγος αποστροφής. Δεν θα κερδίσει αν μείνει η εντύπωση ότι η κυβέρνησή του θα στελεχωθεί με αυτά τα πρόσωπα, επειδή εδραιώθηκαν στα κομματικά όργανα. Πρόκειται για αντινομίες και αυτογκόλ που δεν επιτρέπονται σε προεκλογική περιόδο.
Τι δεν πρέπει να κάνει ο Τσίπρας
Η είδηση ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συγκρότησε task force για τις εκλογές συνοδεύτηκε με αναθέσεις ρόλων που απογοητεύουν όσους προσανατολίζονται στην υποστήριξη της επιστροφής του Τσίπρα.
Γυρολόγοι του παρελθόντος και πολιτικά “τελειωμένοι”, εκτεθειμένοι από τις δηλώσεις τους και τις πράξεις του ως υπουργοί στο παρελθόν, ακόμη και υπόδικοι- αδίκως, αλλά εύκολη λεία στους αντιπάλους τους- εμφανίζονται ως οργανωτές της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.
Ανίδεοι στα οικονομικά φέρονται να καταρτίζουν κυβερνητικό πρόγραμμα- στο οποίο ποιος σοβαρός επιστήμονας, ή τεχνοκράτης, θα συμβάλλει αν πρόκειται να τον συντονίζουν αυτοί; Το παράδειγμα του καθηγητή Ηλία Μόσιαλου και άλλων έπρεπε να είναι γίνει μάθημα.
Αρμοδιότητες όπως το περιβάλλον και η Παιδεία, ανατίθενται στα μόνα πρόσωπα που δεν γίνονται δεκτά από την κοινωνία λόγω του παρελθόντος τους. Έμπειρα στελέχη του “παλιού καλού” ΠΑΣΟΚ με αγωνιστική κουλτούρα παραμερίζονται από τους μηχανισμούς, ερήμην του Τσίπρα προφανώς.
Ένα κόμμα που θέλει να επιστρέψει στη κυβέρνηση με εμπροσθοφυλακή αυτούς που το οδήγησαν στην απώλειά της, μόλις πριν από τρία χρόνια, δεν έχει τύχη.
Κανείς δεν θα ψηφίσει για να γίνουν υπουργοί προβληματικοί, άσχετοι, και προκλητικοί, που εμφανίζονται ως φορείς κομματικής εξουσίας που θα τους διασφαλίσει θέση στην προοδευτική κυβέρνηση που επιδιώκει ο Τσίπρας. Γι’ αυτούς θα συναντήσει αντιδράσεις από τους εν δυνάμει εταίρους του, σ’ αυτή την κυβέρνηση.
Όση επιρροή και αν έχει στους δημοκρατικούς πολίτες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να υποχρεώνει κανέναν να ξεχάσει, ή να δώσει εξουσία σε πρόσωπα που εμφανώς δεν μπορούν να τη διαχειριστούν υπέρ της κοινωνίας. Θα φροντίσει και η προπαγάνδα του Μητσοτάκη γι’ αυτό.
Δεν καταλαβαίνουν στην Κουμουνδούρου ότι όχι μόνο δεν κερδίζουν, αλλά προκαλούν με την διατήρηση στη πρώτη γραμμή προσώπων που ζυγίσθηκαν, μετρήθηκαν και βρέθηκαν ελλιπή;
