Του Μελέτη Ρεντούμη
Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που οφείλει η πολιτεία να λύσει και δεν αφορά ούτε Μνημόνια αλλά ούτε και κάποιον εξωτερικό παράγοντα, είναι οι συνεχείς απώλειες ανθρωπίνων ζωών στην άσφαλτο αλλά και από πάσης φύσεως ατυχήματα όταν δεν τηρούνται βασικοί κανόνες ασφαλείας.
Το πρόσφατο και τραγικό αυτοκινητιστικό δυστύχημα στην Εθνική οδό με 4 νεκρούς μετά την πτώση πολυτελούς αυτοκινήτου σε σταθμευμένο όχημα σε parking, επανάφερε την συζήτηση περί οδηγικής συμπεριφοράς και ασφάλειας καθώς και των αντίστοιχων έργων οδοποιίας.
Αντί βέβαια ν’αντιμετωπίζεται το θέμα με την δέουσα σοβαρότητα και πολύ περισσότερο με σεβασμό για όλους ανεξαιρέτως τους νεκρούς που έχασαν τραγικά την ζωή τους, η συζήτηση στην χώρα μας για άλλη μία φορά περιστρέφεται γύρω από ταξικά ζητήματα με ρατσιστικές πολλές φορές προεκτάσεις.
Ποιος ήταν αυτός που οδηγούσε; Ήταν πλούσιος, άρα καπιταλιστής; Νεαρός, άρα το παιδί του μπαμπά, λευκός ή μαύρος, ημεδαπός ή αλλοδαπός, gay ή straight; Αριστερός ή δεξιός;
Αν ισχύουν ένα ή πολλά από τα παραπάνω τότε θ’ακολουθήσει ειδική ανακριτική επιτροπή για το ποιοι ήταν αυτοί που άδικα έχασαν την ζωή τους, αν ήταν άνθρωποι της βιοπάλης, οικογενειάρχες ή αναρχικοί και θα καταλήξει πολλές φορές η κουβέντα, ότι τελικά για όλα φταίει η οικονομική κρίση και τα Μνημόνια που οδηγούν τους ανθρώπους σε πολλαπλά και τραγικά ατυχήματα επειδή δεν μπορούν να συντηρήσουν τα οχήματά τους.
Είναι εντυπωσιακό πώς στην δημόσια σφαίρα και ιδίως μέσα από τα social media εκφράζονται απόψεις μίσους και μισαλλοδοξίας με απώτερο μήνυμα ότι φταίνε πάντα οι άλλοι, δηλαδή οι διαφορετικοί από εμάς, που δεν ανήκουν στην δική μας κάστα, το δικό μας κόμμα, την δική μας κοινωνική τάξη που σημαίνει ότι το οποιοδήποτε bullying ακόμα και η βία είναι επιτρεπτή αν είναι να υπερασπίσει τα δικαιώματα των ομοϊδεατών μας.
Μάλιστα έχουν ξεχάσει αρκετοί τη νομοθεσία περί εξύβρισης νεκρού και καθημερινά χωρίς ίχνος σεβασμού βρίζουν ασύστολα οικογένειες, νεκρούς και συγγενείς έχοντας εξάγει το δικό τους πόρισμα το οποίο δίδεται βορά στις αδηφάγες διαδικτυακές μάζες προς μαζική κατανάλωση-καταδίκη.
Γι’ αυτή την τριτοκοσμική κατάσταση που επιδεινώνεται στην χώρα μας όσον αφορά τα αίτια του προβλήματος αλλά και τις ενδεχόμενες λύσεις φταίνε κυριολεκτικά όλοι.
Οι ιδιώτες οδηγοί, κυρίως οι νεότεροι που δεν έχουν πολλές φορές ούτε την εμπειρία αλλά ούτε και την οδηγική παιδεία στο να οδηγήσουν και να τιθασεύσουν ένα υπερβολικά γρήγορο και πολυτελές αυτοκίνητο.
Η πολιτεία όμως, τα κόμματα, το Υπουργείο δεν είναι επίσης αμέτοχοι σε αυτή την κατάσταση.
Πλημμελείς έλεγχοι στον δρόμο, κυρίως τις επικίνδυνες ημέρες των εορτών που αναπτύσσονται μεγάλες ταχύτητες αλλά και οι ελλείψεις πολλές φορές στα κριτήρια της αξιολόγησης των υποψήφιων οδηγών κάτω από αντίξοες συνθήκες, δημιουργούν οδηγούς είτε ακατάλληλους, είτε που αποθρασύνονται και αποτελούν κίνδυνο θάνατο για τους υπόλοιπους.
Αντί λοιπόν να συζητείται το κατάλληλο νομικό και θεσμικό πλαίσιο, ο ρόλος της Τροχαίας, η συχνή συντήρηση των δρόμων από τις αρμόδιες εταιρίες και η καλλιέργεια οδηγικής παιδείας ακόμα και στα σχολεία, φιλοσοφούμε μόνιμα και επικριτικά εκ των υστέρων εναντίον των νεκρών ή τραυματιών και κρίνουμε το μέγεθος του εγκλήματος είτε από τον τύπο του αυτοκινήτου ή από την οικονομική ευμάρεια των αποθανόντων.
Μετά λοιπόν και το τελευταίο αναπάντεχο τραγικό ατύχημα καλό θα είναι να γίνει μια συζήτηση επί της ουσίας με την συμμετοχή όλων των αρμόδιων φορέων για το πώς θ’αντιμετωπιστεί η μάστιγα των συνεχόμενων απωλειών στους ελληνικούς δρόμους, χωρίς μίση και πάθη που διχάζουν τον λαό και δημιουργούν μόνιμα την λογική ενός άτυπου εμφυλίου στην χώρα.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός.