Του Τάκη Ψαρίδη
Κάποιοι «φιλελεύθεροι» νομίζουν ότι σήμερα οι πολιτικές ταυτότητες, «δεξιά», «αριστερά, είναι ξεπερασμένες.
Κατά τα άλλα, είναι τόσο φιλελεύθεροι που το αντιαριστερό μίσος τους, δικαιολογεί ακόμα και την εγκληματική ανικανότητα και την κοινωνική αναλγησία της νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής ιδεοληψίας, η οποία ακόμα και σε συνθήκες κοινωνικής τραγωδίας, επιμένει να μην ενισχύει το δημόσιο σύστημα υγείας, ενώ σίγουρα μπορεί.
Το γεγονός ότι η Αριστερά ψάχνει την σύγχρονη ταυτότητα της, προσπαθώντας να ξεφύγει από τις αριστερίστικες αγκυλώσεις και τους δεξιούς πειρασμούς, αυτό δεν σημαίνει ότι η δεξιά δεν έχει ταυτότητα.
Το πάντρεμα του νεοφιλελεύθερου μητσοτακισμού με την «αδωνική» και «μπογδανική» ακροδεξιά, δεν καταργεί την ταυτότητα της δεξιάς, αλλά την ενισχύει, την κάνει χειρότερη, χυδαία έως και γελοία. Άλλωστε, τι άλλο είναι η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία, αν όχι μια σύγχρονη και «πολιτισμένη» ακροδεξιά;
Όχι μόνο λοιπόν η Δεξιά έχει ταυτότητα, αλλά ολοένα και περισσότερο την επιδεικνύει ανασύροντας από το πιο μαύρο παρελθόν το αποκρουστικό πρόσωπο του αυταρχισμού και της αστυνομικής καταστολής.
Ένα πρόσωπο που αναβιώνει την παραδοσιακή αισθητική της «πατρίδας, θρησκείας, οικογένειας» στην πιο καρακίτς μορφή της, όπως το ολόγραμμα που προβλήθηκε θρασύτατα πάνω στην Βουλή, αποκαλύπτοντας παραστατικά το πώς αντιλαμβάνονται οι κυβερνώντες την κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Αυτό το ολόγραμμα λοιπόν αφιερώνεται σε όλους τους «φιλελεύθερους» που επιμένουν ότι οι πολιτικές ταυτότητες είναι ξεπερασμένες. Εντάξει, δεν έχουμε Χούντα, όμως τόσο και τέτοιο «φιλελευθερισμό» έχουμε να δούμε από την εποχή της Χούντας.-