Θεσσαλονίκη: Το άδειο πρόσωπο του εθνικισμού

Του Νίκου Λακόπουλου

 

Αν και δεν έφτασε τα μεγαλεία του ’92 το συλλαλητήριο μετά δοξολογίας στη Θεσσαλονίκη είχε μαζική συμμετοχή. Πάνω από όλα οι παπάδες- μαζί και μοναχές και μοναχοί- που δεν άκουσαν την νηφάλια φωνή του Αρχιεπισκόπου, όσο αυτή του δικού τους πνευματικού ηγέτη.

«Δεν δεχόμεθα το όνομα της Μακεδονίας να το ιδιοποιηθούν με οποιοδήποτε τρόπο οποιοιδήποτε από τη διεθνή κονίστρα», δήλωσε ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης. «Να μας αφήσουν ήσυχους όπως είμαστε τόσα χρόνια και δεν έχουμε δυσκολίες στην επαφή μας. Δεν θέλουμε να υπάρξει εφαρμογή αυτού που λέει ο Νίμιτς και μερικοί άλλοι».

Δηλαδή; «Αν τελικά παραχωρηθεί το όνομα της Μακεδονίας, θα είναι η αρχή του τέλους για τους Έλληνες. Κι αυτό δεν θα το επιτρέψουμε! Είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε ότι χρειαστεί. Σήμερα είμαστε εδώ ειρηνικά. Αν όμως χρειαστεί, θα έρθουμε με ντουφέκια» είπε στη «Δημοκρατία» ένας βρακοφόρος από την Κρήτη.

«Όταν το ράσο γίνεται σημαία, τότε η νίκη είναι βεβαία» συμπλήρωσε  ο Μητροπολίτης Άνθιμος στην εξέδρα στο πλακόστρωτο της νέας παραλίας, απέναντι από το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το εθνικό τσίρκο περιλάμβανε έφιππους, φασίστες με μπουφάν, όπως άλλοτε η οργάνωση 3 Έψιλον στην ίδια πόλη, την Εύα Καϊλή – που οι κομμουνιστές τις σκότωσαν έναν πατέρα- που επέζησε τελικά, τον Βασίλη Λεβέντη και τον Νικολόπουλο, όλα τα μπουμπούκια της Ακροδεξιάς, αλλά φευ και βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας – όπως ο Κώστας Καραμανλής και ο πατέρας του και πρώην υπουργός Αχιλλέας Καραμανλής που πήγαν συμβολικά στο άγαλμα του ιδρυτή της ΝΔ Κωνσταντίνου Καραμανλή και φωτογραφήθηκαν.

Ο κεντρικός ομιλητής -στρατηγός εν αποστρατεία-μάλλον κατάργησε την κυβέρνηση όταν -με μια άραγε ιδιότητα;- έστειλε ….μήνυμα τους Σκοπιανούς και πιθανόν να προανήγγειλε το νέο «πατριωτικό κόμμα». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρήκε ευκαιρία στη «διαμαρτυρία» να την ερμηνεύσει λέγοντας πως «η κυβέρνηση είναι ανίκανη να υπηρετήσει τα εθνικά συμφέροντα».

«Είναι κρίμα για τον κ. Μητσοτάκη ο οποίος μιλούσε πριν λίγες ημέρες για σύνθετη ονομασία να κρύβεται πίσω από την ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματός του», είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και εύστοχα παρατήρησε πως “ο Φράγκος θέλει να στήσει μία πολιτική σταδιοδρομία στο ζήτημα του ονόματος όπως ο Σαμαράς».

Προφανώς ο λαός έχει δικαίωμα να διαδηλώνει, αλλά να που όπως άλλες εποχές οι μαζικές διαδηλώσεις -εναντίον των κομμουνιστών και των Εβραίων στην ίδια πόλη- ήταν το προκάλυμμα για να συμβούν επεισόδια στην Πλατεία Ναυαρίνου, όταν ομάδα ατόμων με ελληνικές σημαίες προσπάθησε να προσεγγίσει τον χώρο που έκαναν αντισυγκέντρωση αντιεξουσιαστές, στην Καμάρα.

Πενήντα άτομα που φορούσαν κουκούλες προσπάθησαν να κινηθούν προς την Εγνατία, ωστόσο, η αστυνομία δεν τους επέτρεψε να φτάσουν στην Καμάρα και τότε οι κουκουλοφόροι πέταξαν καπνογόνα και πέτρες προς τα ΜΑΤ- λέει η ειδησεογραφία. Μια ομάδα που άλλοι λένε πως ήταν Χρυσαυγίτες, άλλοι φασίστες κι άλλοι οπαδοί του ΠΑΟΚ- χωρίς να αποκλείεται να ήταν όλα αυτά- πυρπόλησε την κατάληψη Libertaria, στη Λεωφόρο Στρατού 19 και Σαρανταπόρου. Το διατηρητέο κτήριο κάηκε ολοσχερώς.

Για την Ιστορία η «Τρία Έψιλον» εμφανίστηκε το 1927 στη Θεσσαλονίκη, όπου υπήρχαν πολλοί Εβραίοι και κομμουνιστές με τις κιτρινόμαυρες στολές τους, γκλομπς και κράνη και το σύνθημα –κατά το ναζιστικό «Ξύπνα Γερμανία», «Ελλάς Ξύπνα». Το όνομα 3Ε σημαίνει «Εθνική Ένωσις Ελλάδος».

Tη νύχτα της 25ης Ιουνίου 1931 ένας φανατισμένος όχλος της οργάνωσης επιτέθηκε στα γραφεία της εβραϊκής οργάνωσης «Μακαμπή» στην διασταύρωση των οδών Καραϊσκάκη και Πραξιτέλους, στη Θεσσαλονίκη. Την άλλη μέρα διακόσια άτομα κατευθύνθηκαν στον εβραϊκό οικισμό στην Τούμπα ξεσηκώνοντας τον κόσμο και τα μεσάνυχτα ένα πλήθος που μπορεί να έφτανε και τις δυο χιλιάδες –κυρίως από τις προσφυγικές συνοικίες- στον οικισμό Κάμπελ έβαλαν φωτιά σε ένα εβραϊκό παντοπωλείο, ένα φαρμακείο και το σπίτι του ραβίνου Ιωσήφ Ορέζια.

Προφανώς είναι άλλες εποχές, αλλά ας προσέξουμε λίγο. Πώς ένα πλήθος εξωθεσμικών τσαρλατάνων αναλαμβάνει την υπόθεση της πατρίδας. Και πώς μια εφημερίδα σπεύδει να εντάξει στους «προδότες» και τον Αρχιεπίσκοπο

 Στις 25 Ιουνίου 1933 δυο ναυλωμένα τρένα με 1500 οπαδούς της οργάνωσης φτάνουν στην Αθήνα με «Άλκιμους», την νεολαία της οργάνωσης, μέλη της Εθνοκοινωνικής Ένωσης «Ξίφος Βυζαντινών» και έφεδρους αξιωματικούς. Τα δυο τρένα λιθοβολούνται στη Λάρισα από κομμουνιστές.  Το επόμενο πρωί μια μεγάλη παρέλαση -μπροστά με μπλε μπλούζες είναι οι «Άλκιμοι» και μια μπάντα από την Φλώρινα που παιανίζει πατριωτικά τραγούδια. Ακολουθούν οι φάλαγγες των χαλυβδόκρανων με τις στολές τους. Στη Λεωφόρο Κωνσταντινουπόλεως πέφτει νεκρός ο 35χρονος λιμενεργάτης Αντώνης Πικραμένος από «ανταλλαγή πυροβολισμών».

Τον Μάιο του 1934 στην Πάτρα οι «Χαλυβδόκρανοι» παρέλασαν επιδεικτικά στους δρόμους της πόλης, σταμπάροντας τα σφυροδρέπανα με δικέφαλους αϊτούς. Ύστερα συνεπλάκησαν με κομμουνιστές. Η ηγεσία της «Τρία Έψιλον» θα σπεύσει να εξαργυρώσει εκλογικά την επιτυχία της ως κίνημα αλλά θα γνωρίσει- με 505 ψήφους- παταγώδη αποτυχία.

Προφανώς είναι άλλες εποχές, αλλά ας προσέξουμε λίγο. Πώς ένα μνημόνιο έφερε τον Χίτλερ στη Γερμανία. Πώς γεννήθηκε ο ναζισμός στην Ελλάδα- όταν το ΚΚΕ είχε περίεργες θέσεις για την Μακεδονία- πράγμα που κάνει να προσέξουμε τις δηλώσεις του γραμματέα του σήμερα. Πώς ένα πλήθος εξωθεσμικών τσαρλατάνων αναλαμβάνει την υπόθεση της πατρίδας. Και πώς μια εφημερίδα σπεύδει να εντάξει στους «προδότες» και τον Αρχιεπίσκοπο.

Ας προσέξουμε. Πώς ο νεοφασισμός στην Ελλάδα γεννήθηκε- βλέπε Χρυσή Αυγή- πριν έρθουν οι μετανάστες. Πώς οι έμποροι βιβλίων  για τον ελληνισμό τον καπηλεύονται για να τον πουλήσουν ή πώς άλλοτε οι «πατριώτες» βρέθηκαν με οικόπεδα στην Μακεδονία -που πάνω από όλα είναι Μακεδονική.

Ας προσέξουμε πως η Ελλάδα- η δική μας Ελλάδα που αγαπάμε με το αίμα μας, όπως είπε πριν εκτελεσθεί ο Νίκος Μπελογιάννης- γίνεται παίγνιο τσαρλατάνων, τυχοδιωκτών, ψευτοπατριωτών, εμπόρων του έθνους και φασιστών που το πραγματικό πρόβλημα είναι το μήκος του πέους τους, το μίσος για το σώμα και τον εαυτό τους, τα ψυχολογικά τους προβλήματα που παίρνουν χαρακτήρα αγάπης τελικά μόνο για αίμα.

Γιατί εκεί που ακούς εμβατήρια κάποιοι ετοιμάζουν τάφους.