Του Γιώργου Μαρκάκη
Τα φοβερά αργά έως ανύπαρκτα αντανακλαστικά της σημερινής κυβέρνησης πιστοποιούνται με την πλήρη και αδικαιολόγητη ελληνική απουσία εκεί ακριβώς που χρειάζεται να βοηθήσεις τον γείτονα.
Εκεί που μας έχει ανάγκη και χρειάζεται περισσότερο από οποτεδήποτε άλλοτε. Εκεί που χρειάζεται κάθε χέρι κυριολεκτικά διαθέσιμης βοήθειας. Στις φυσικές καταστροφές. Σε αυτές τις καταστροφές που δεν γνωρίζουν ούτε πολιτικές ούτε φυλετικές αλλά ούτε θρησκευτικές διαφορές μεταξύ των λαών.
Πόσες ώρες ή μάλλον πόσες ώρες πρέπει να περάσουν και να δικαιολογείται η απουσία μας και η προσφορά μας μετά το συγκλονιστικό χτύπημα του εγκέλαδου στην κεντρική Ιταλία; Πόσες πολύτιμες ώρες ή μέρες πρέπει παθητικά και άνευρα να σπαταληθούν με την εκκωφαντική απουσία μας και να υπάρχουν παράλληλα κάποιες λιγοστές ελπίδες για ανεύρεση και διάσωση των εγκλωβισμένων κάτω από τα ερείπια μιας ολόκληρης γειτονικής και συμπάσχουσας πολιτείας δίπλα στην πατρίδα μας ;
Πόσες ώρες πρέπει να περάσουν και πόσα meeting με ειδικές επιτροπές σοφών και ειδημόνων πρέπει να γίνουν για να ευαισθητοποιηθούν κάποιοι αρμόδιοι και οι έμμισθοι συμβουλάτορες ώστε να αποφασιστεί από την πολιτεία μας να προσφέρει το Ελληνικό κράτος χείρα βοηθείας στους γειτόνους μας ;
Είμαστε βαθιά νυχτωμένοι, άνευροι και μικροί.