“Κυριάκο, πάρε θέση!”

Του Γ. Λακόπουλου

ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-150x150 (1)

Η αμηχανία του εκπροσώπου Τύπου της ΝΔ  Γιώργου Κουμουτσάκου στον ραδιοσταθμό Real FM  το απόγευμα της Τρίτης – όταν ρωτήθηκε αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πάρει θέση στην υπόθεση Γεωργίου – ήταν αψευδής μάρτυρας για τη δύσκολη θέση στην οποία έχουν φέρει  τον πρόεδρο της ΝΔ ορισμένοι  επιτελείς  και κάποιοι αβανταδόροι του.

Ένα θέμα που υποκρύπτει ένα παιχνίδι  διαπλοκής -στο οποίο ο ίδιος η αλήθεια είναι ότι δεν υπέκυψε -εξελίσσεται σε  εσωκομματικό πρόβλημα άγνωστης εξέλιξης.

Μέχρι τώρα παράγοντες εκτός της ΝΔ, αλλά και κεκράκτες τους εντός των κομματικών τειχών, ζητούσαν από τον πρόεδρο της ΝΔ να πάρει θέση υπέρ του πρώην  επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου  και πρακτικά να στραφεί κατά του Κ. Καραμανλή.

Αν το  έκανε η ΝΔ θα κοβόταν στα δύο και ίδιος θα περιέρχονταν στο έλεος εκείνων  που ξεκίνησαν αυτή την προσπάθεια.

Ωστόσο οι αδεξιότητες και η αναποφασιστικότητα από το περιβάλλον του άλλαξαν στην πορεία  τη φύση του προβλήματος: τώρα για να ξεκαθαρίσει τα πράγματα είναι υποχρεωμένος να πάρει  θέση υπέρ του Καραμανλή.

Η αρχική απροθυμία του να  κινηθεί στη γραμμή του ΠΑΣΟΚ για τα ελλείμματα του 2009 και το Μνημόνιο του 2010 τώρα δεν αρκεί καθώς ερμηνεύεται ως ουδετερότητα και  ενεργοποιεί τα καραμανλικά ανακλαστικά της συντηρητικής παράταξης. Για τον κατευνασμό της πρέπει  τώρα να μιλήσει υπέρ του Καραμανλή, παρ’ ότι δεν του το  ζητάει ο  ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός.

Το  κλίμα που δημιουργήθηκε   με συμμετοχή και στελεχών της ΝΔ  αλλά και παραγόντων των ΜΜΕ με τους οποίους διατηρούν ανοικτή γραμμή-  προφανώς δεν έγινε δεκτό με ικανοποίηση στην οδό Παν. Κυριακού. Ειδικά  στο βαθμό που συνδέεται με τη φημολογία των ιδίων κύκλων για ανοχή Καραμανλή προς τον Τσίπρα.

Ωστόσο δεν υπάρχει ένδειξη ότι ο ίδιος ο Καραμανλής έδωσε στο θέμα περισσότερη σημασία από όση έχει –  όσο και αν είναι λογικό να τον ενόχλησε η συνδυασμένη επιστροφή  μιας μερίδας των ΜΜΕ σε μια περίοδο που  έχει κριθεί.

Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα το  κέντρο βάρους αυτού του θορύβου μεταφέρθηκε στην οδό Πειραιώς και  οι πολιτικοί παρατηρητές διακρίνουν  ότι δεν είναι  πλέον  πρόβλημα του Καραμανλή αλλά του Κυριάκου. Πρέπει να βρει τρόπο να  απομακρύνει την  υπόνοια ότι κλείνει το μάτι στους εξωπολιτικούς παράγοντες – άλλως πως “νταβατζήδες”- με τους οποίους συγκρούστηκε ο Καραμανλής την περίοδο 2004-9  -που επιδιώκουν να σύρουν επισήμως τη ΝΔ στην υπεράσπισή τους έναντι της σημερινής κυβέρνησης.

Ο πρώην πρωθυπουργός δεν δείχνει διατεθειμένος να αλλάξει την πολιτική των αποστάσεων και την άρνηση ανάμειξης σε τέτοια θέματα. Αλλά η, προκλητική σε κάποιες περιπτώσεις, αντίδραση προβεβλημένων στελεχών του σημερινού κομματικού μηχανισμού και κυρίως οι κύκλοι των ΜΜΕ με τους οποίους συνδέονται, φέρνουν τον πρόεδρο της ΝΔ αντιμέτωπο με την καραμανλική πτέρυγα. Πολλοί αισθάνονται ότι αν δεν ταχθεί υπέρ του πρώην πρωθυπουργού είναι σαν να δίνει συγχωροχάρτι στον Παπανδρέου για το Μνημόνιο.

Είναι ένα εσωκομματικό πρόβλημα που δημιουργήθηκε κυρίως γιατί οι  συνεργάτες του Κυριάκο εξ αρχής είδαν το τυρί, αλλά όχι και τη φάκα.