Του Μελέτη Ρεντούμη
Είναι γεγονός ότι η Ευρώπη τελευταία, δεν διανύει την καλύτερή της περίοδο, με διαδοχικές κρίσεις να την ταλανίζουν, απειλώντας την οικονομική και κοινωνική συνοχή.
Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Γαλλία με τις σοβαρές διαδηλώσεις του κινήματος των κίτρινων γιλέκων, αναδεικνύουν ένα ουσιαστικό πρόβλημα τόσο στην Γαλλική οικονομία όσο και στην ίδια την Ένωση.
Ο πρόεδρος Μακρόν, είχε υποσχεθεί την ανάταξη της γαλλικής οικονομίας, υποσχόμενος μεταρρυθμίσεις, κάτι που μία μερίδα πολιτών δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται,με αποτέλεσμα να βγαίνουν οργισμένοι στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν.
Ήδη οι σκληρές συγκρούσεις μεταξύ των διαδηλωτών και των δυνάμεων ασφαλείας, μετρούν τραυματίες και χιλιάδες συλλήψεις, ενώ είναι οφθαλμοφανές, ότι τελικά η γαλλική κυβέρνηση δεν μπόρεσε να αποκαταστήσει την τάξη, με συνέπεια ο Πρόεδρος Μακρόν να υποχωρήσει άτακτα μπροστά στο φάντασμα μία εξέγερσης που θα είχε θύμα εκείνον και την κυβέρνησή του.
Η όλη εξέλιξη του κινήματος των κίτρινων γιλέκων, που ξεκίνησε ως μία πορεία διαμαρτυρίας για τον φόρο στα καύσιμα και απέκτησε πολύ σύντομα, κοινωνικά και ταξικά χαρακτηριστικά, ήδη έχει τρομάξει τους ιθύνοντες στις Βρυξέλλες, καθώς υπάρχει ο φόβος των μιμητών σε πολλές κυβερνήσεις στην Ευρώπη που χαρακτηρίζονται από ευρωσκεπτικισμό.
Η κρίση του μεταναστευτικού, η παρατεταμένη λιτότητα και η ανεργία, έχουν δημιουργήσει έξαρση σε αρκετές κυβερνήσεις που ρέπουν προς τον λαϊκισμό, με κλασικό παράδειγμα την ελληνική κυβέρνηση, η οποία παρά την τήρηση των Μνημονίων, συνεχίζει να διατηρεί στην βάση του κυβερνώντος κόμματος, ένα αντισυστημικό ρεύμα το οποίο θα μπορούσε υπό κατάλληλες προϋποθέσεις να εκραγεί.
Το βέβαιο είναι πως μία οικονομική και κοινωνική κρίση στην Γαλλία, που ανήκει στις μεγαλύτερες παγκόσμιες δυνάμεις, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.
Αν η Γαλλία αδυνατεί να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις της νέας εποχής και η διακυβέρνηση Μακρόν αντί να ενώσει την γαλλική κοινωνία μέσα από συγκεκριμένες αλλαγές, δημιουργήσει κλίμα διχασμού, ενδέχεται αυτό να πυροδοτήσει νέες εστίες έντασης σε ευάλωτες οικονομικά χώρες της ΕΕ, με αποτέλεσμα να τιναχθεί μεσοπρόθεσμα στον αέρα, τόσο το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, όσο και η προοπτική ενός ενιαίου προϋπολογισμού της Ένωσης, που θα μπορούσε να αντισταθμίζει τα πλεονάσματα με τα ελλείμματα μέσα από συνθήκες αλληλεπίδρασης και αλληλεγγύης.
Το 2019, θα είναι ένα από τα σημαντικότερα έτη για την ΕΕ, καθώς πρόκειται να αναδειχθεί μία νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσα από τις ευρωεκλογές, με μία εντελώς νέα σύνθεση σε όλα τα θεσμικά όργανα της Ένωσης. Αν η νέα αυτή διακυβέρνηση, έχει να αντιμετωπίσει, πλήθος κοινωνικών εντάσεων σε διάφορα κράτη μέλη, τα οποία μάλιστα αντιμετωπίζουν εκτός από την λιτότητα και την απειλή του μεταναστευτικού, τότε θα περάσουμε σε μία πολιτική αβεβαιότητας, αστάθειας και ανισορροπίας, που μπορεί σε βάθος χρόνου να απειλήσει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Σε κάθε περίπτωση, η εξέγερση των κίτρινων γιλέκων, απ’όπου και αν υποκινείται, δεν αποτελεί μόνο εσωτερικό πρόβλημα της Γαλλίας, αλλά κρούει τον κώδωνα του κινδύνου γενικότερα στην Ευρώπη, όσον αφορά τις ανισότητες και τα διαμοιραζόμενα οφέλη της παγκοσμιοποίησης.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός
