Toυ Γ. Μαρκάκη
Η κυβέρνηση αυτή μου θυμίζει σε όλα σχεδόν τα μήκη και πλάτη της κάποιον που προσπαθούσε να αλλάξει ένα τζάμι στο σπίτι του την δεκαετία του ’70 -(αληθινή ιστορία πέρα για πέρα).
Το πράγμα φαντάζει απλό, αλλά έλα όμως που η πρακτική του συγκεκριμένου ανθρώπου ήταν θεοπάλαβη και μετά από 3 προσπάθειες ο τζαμάς δεν άντεξε και τον ρώτησε γιατί του έδειχνε με το λαστιχάκι που έβγαζε από την τσέπη του και το τέντωνε για να του δείξει τα μέτρα των τζαμιών που ήθελε να του κόψει κι όχι με ένα μέτρο!
Η απάντηση;
“ Μέτρο; Δεν έχω μέτρο! Αλλά είμαι σίγουρος πως και με το λαστιχάκι γίνεται να πάρω σωστά μέτρα… αλλά να όμως που έπεσα έξω δυο -τρεις φορές! Τώρα όμως είμαι απόλυτα σίγουρος. Τόσο θέλω πλάτος αυτή τη φορά! Κόψε μου! ”
– …..! (O τζαμάς, κόκκαλο!)
Μεγαλύτερες κοπτοραπτούδες δεν έχει ξαναδεί αυτός ο τόπος. Αντί να κάτσουν με ένα σοβαρό επιτελείο και να μετρήσουν με νούμερα στα σοβαρά μαθηματικά και ρεαλιστικά ποσοστά τι είναι σωστό και τι παράλογο κάθε λίγο και λιγάκι ανακοινώνουν μέτρα που μετά από λίγο τα παίρνουν πίσω. Τέτοια απελπισία τους έχει πιάσει που το κάθε υπουργικό επιτελείο αυτοσχεδιάσει με τα νομοσχέδια γραμμένο στο γόνατο. Οι μπακάληδες της παλιάς εποχής φαντάζουν Αϊνστάιν μπροστά τους.
Μίλαγα με λογιστή πριν μόλις 3 βδομάδες σχετικά με τα μπλοκάκια .
– “ Tι θα κάνουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες; Θα πάνε να τα κλείσουν τα μπλοκάκια τους; Τι βλέπεις; ”
-“ Α, είναι νωρίς ακόμα … Θα τραβήξει μακριά η βαλίτσα… Μην βιάζεσαι! Θα περάσει καιρός μέχρι να κάτσει η μπίλια! Το ίδιο σκηνικό με όλα τα χαράτσια”.
Μόνιμη επωδός της κυβέρνησης; “Μα και οι άλλοι παλιότερα έκαναν λάθη!”
Έτσι. Ανακοινώνουν νόμους και μέτρα και μετά βλέπουν αντιδράσεις. Όπου δεν διαμαρτύρονται και δεν τους κράζουν …εε, εκεί πέφτει η λαιμητόμος στο σβέρκο -σύριζα.
