Κυβερνητικές υποσχέσεις, πάντα εδώ μοιάζουν με στοματικά διαλύματα

ΑΠΕ- ΜΠΕ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Του Γ. Μαρκάκη

Διαπιστώνω πως όλες οι εξαγγελίες και οι υποσχέσεις  για ταχύτατο απεγκλωβισμό σήμερα από την κρίση αλλά και οι διαβεβαιώσεις των κυβερνώντων, δεκαετίες τώρα, για ανεξαρτησία και εθνική κυριαρχία μοιάζουν σαν στοματικό διάλυμα. Τα στοματικά διαλύματα κάνουν δουλειά. Τα γεύεσαι, αλλά δεν πρέπει να τα καταπίνεις ποτέ.

Όλοι οι λεονταρισμοί  για ανεξάρτητη και αδέκαστη δικαιοσύνη πετάνε σαν υπερφουσκωμένα μπαλόνια που οι κυβερνήτες αδυνατούν να τα κρατήσουν όλα μαζί συσσωρευμένα. Τόσα που είναι μαζωμένα, κάτω από τις μασχάλες τους  δεν μπορούν να κρατηθούν και αυτά δραπετεύουν, κάνουν κύκλους πάνω από τα κεφάλια τους και πέφτουν ζαρωμένα άδοξα, άνεργα και ταπεινωμένα κάτω στο πάτωμα.

Δημιουργούμε  πολύ ντόρο και πολύ κρότο σαν Αιγαιο-Μεσόγειοι που είμαστε. Ίσως το κάνουμε κιόλας για να ξεχνάμε ότι ζούσαμε με δανεικά αλλά και ότι θα εξακολουθούμε να ζούμε στην Ελλάδα μας με ενέχυρο την ομορφιά που διαπιστώνουμε ότι διαθέτει η πατρίδα μας και που είναι η μεγαλύτερη διαγνωσμένη, από μας,  στο κόσμο.

Έτσι όσο περισσότερη ομορφιά, τόσο περισσότερα τα άκαρπα λόγια αλλά και τόσο περισσότερα τα παρακαταθικά και δανεικά που συντελούν στην ακόμα  μεγαλύτερη έντοκη τρύπα μας. Τα χέρια μας και τα πόδια μας δεν παράγουν αρκετά να ταΐσουν το μεγάλο στόμα και τις ορέξεις μας που δεν συντηρούνται από παχιές άγονες λέξεις.

Όταν οι κρουνοί του ξένου χρήματος που μας κρατάνε στην ζωή κλείνουν, τότε κατανοείς πως όχι μόνο πετάει ο γάιδαρος αλλά κάνει και μακροβούτια. Όταν δεν σου δίνουν την πρέζα που έχεις εθιστεί  τότε μπορείς να κάνεις τα πάντα ακόμα και να κόψεις το ίδιο το κλαδί που κάθεσαι πάνω.

Και εφ’ όσον οι δανειστές σου διαπιστώσουν ότι οι βερμπαλιστές κυβερνήτες μπορεί και επιβιώνουν καλλίτερα από κάποιους άλλους υποψήφιους που μοιάζουν και υπόσχονται να είναι περισσότερο ορθολογιστές και πραγματιστές, τότε κάθε αλλαγή συντεχνιακά δημόσια  μεν βαπτίζεται με αυτό το όνομα, αλλά υπόγεια δε προκρίνεται από τους ίδιους. Και λειτουργεί για σένα ως εξάρτηση και αυτόματη διαιώνιση τόσο του προβλήματος σου, όσο και λύσης που είναι μόνιμα κρεμασμένη μισό μέτρο σαν το καρότο δεμένο σε καλάμι μπροστά από τον κυβερνώντα αναβάτη. Έτσι το ά-λογο μπορεί να το πάμε όπου θέλουμε και τη σέλα μας δεν την χάνουμε ποτέ.

Και εφ’ όσον εμείς οι ίδιοι διαπιστώνουμε και διαλαλούμε παντού την παγκόσμια ιστορική αλήθεια που λέει, ότι με κάθε κρίση όσο μεγαλύτερη η δύναμη αυτού που δανείζει τόσο περισσότερα τα λεφτά που κερδίζει από την κρίση και την μιζέρια του δανειζόμενου, που είμαστε εμείς.  Άρα τόσες δεκαετίες, για να  μην γράψουμε αιώνες, οι άλλοι, οι μεγάλοι που μας δανείζουν αβέρτα κουβέρτα, θέλουν και φροντίζουν όσο γίνεται να μπορούμε  να πληρώνουμε τις δόσεις μας αλλά και να πολλαπλασιάζονται αυτές μακραίνοντας την αποπληρωμή και φυσικά το ποσό που θα εισπράττουν από μας για να έχουν την δυνατότητα  και οι κυβερνώντες μας, να υφαίνουν αυτήν την κουβέρτα που σκεπάζουν αβέρτα τα ολοένα περισσότερα ψέματα τους.

Τότε καταλαβαίνεις κάτι για τους αστρονόμους που μελετούν τα αστέρια. Μερικοί κάνουν καριέρα μελετώντας σοβαρά μαθηματικά τους πλανήτες και τις κινήσεις τους και άλλοι, σαν εμένα τώρα, αναλώνονται στην παρατήρηση και μιντιακή προβολή της αστρικής σκόνης που μεταβάλλονται τα πεφταστέρια όταν μας πλησιάζουν, πέφτοντας γύρω μας.

 

Γωργος Μαρκάκης

– ψηφοφόρος παρατηρητής που πληρώνει τους φόρους του, έτσι ώστε να έχει το δικαίωμα να ψηφίζει ώστε να μπορεί να έρχονται περισσότεροι φόροι για να συνεχίσει να έχει το δικαίωμα  να ψηφίζει «ελεύθερα’» κυβερνήτες, απλούς παρατηρητές που θα γεννούν περισσότερους φόρους και θα καθιστούν εμένα τον ψηφοφόρο αιώνια δορυφόρο.