Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Δυστοπία είναι αυτό που ζούμε με τον Κυριάκου Μητσοτάκη, ή ότι δεν άδειασε η αίθουσα όταν είπε ότι, ως αντιπολίτευση δεν εργαλειοποιούσε τραγωδίες;
Ώρα για κουίζ. Ποιος είπε σε κοινό με επαρκή νοημοσύνη της εξής φράση: «Η κομματική εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών είναι εξοργιστική – είχαμε κι άλλες τραγωδίες στο παρελθόν, με νεκρούς, με ευθύνες του κρατικού μηχανισμού και δεν διανοήθηκα ποτέ να τις εργαλειοποιήσω για κομματικά οφέλη».
- Α: Ο Κώστας Αχ. Καραμανλης.
- Β: Η Ντόρα Μπακογιάννη.
- Γ: Ο βουλευτής Δημ. Μαρκόπουλος
- Δ: Ο Άδωνις Γεωργιάδης.
- Ε: Κανένας από αυτούς.
- ΣΤ: Δεν γνωρίζω, δεν απαντώ.
Κερδίζει όποιος επιλέγει το Ε. Η φράση δεν ανήκει σε κάποιον από τους προαναφερθέντες τερατολόγους. Εκστομίσθηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο συνέδριο της «Καθημερινής» για τη Μεταπολίτευση.
Δεν είναι πλάκα. Το είπε σε πάνελ, με τον Αλέξη Παπαχελά και τον καθηγητή Κώστα Κωστή, ενώπιον του κοινού που παρακολουθούσε το συνέδριο.
Γνήσιος υιός του πατρός. Ο μακαρίτης μπορούσε να σου πει με το πιο φυσικό ύφος του κόσμου, μέρα μεσημέρι, ότι είναι μεσάνυχτα.
Πχ: αφού αναφέραμε στον Παπαχελά. Στην «αυτοβιογραφία» που του αφηγήθηκε, για να δημοσιευθεί μετά θάνατον, του είπε ότι ο Μποδοσάκης του έδινε ένα μασούρι λίρες και δεν τις πήρε – και πως όταν ο Καντάφι προσφέρθηκε να τον δωροδοκήσει, του έτριψε τα λεφτά στα μούτρα: «εγώ δεν είμαι ΠΑΣΟΚ». Τόσο υπεράνω…
Το μήλο έπεσε κάτω από τη μηλιά και ισχυρίζεται ότι δεν έχει ακούσει ποτέ τη λέξη «Μάτι», ούτε έκανε εκλογές το 2019 πάνω στο δράμα των νεκρών του και των οικογενειών τους.
Δεν τον τοποθέτησε ποτέ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δίπλα στον Όρμπαν, με την καταδίκη για τις παραβιάσεις του κράτους Δικαίου, τις συγκαλύψεις σκανδάλων και την πολιτική του σε βάρος της ενημέρωσης.
Άλλωστε τι παραπάνω έχει το Ευρωκοινοβούλιο από τον Economist, που έγραψε ότι δημοκράτης σαν αυτόν, δεύτερος δεν υπάρχει στον ντουνιά..
Δεν έχει ιδέα για τις υποκλοπές τηλεφώνων δημοσιογράφων, πολιτικών του αντίπαλων, στρατιωτικών και υπουργών. Για το τελευταίο μάλιστα βγήκε από τα ρούχα του, όταν το άκουσε: «Πώς σας πέρασε από το μυαλό ότι μπορούσα εγώ να παρακολουθώ υπουργούς;». Έλα ντε…
Δεν είναι ο Πρωθυπουργός επί των ημερών του οποίου καλπάζει η ακρίβεια και η αισχροκέρδεια από καρτέλ, βιομηχανίες, εμπόρους, εισαγωγείς, τραπεζίτες, ακτοοπλόους, τηλεφωνικούς παρόχους. Ούτε αρπάζουν τα κοράκια των funds τα σπίτια των ανθρώπων.
Δεν έχει ιδέα για την Πύλο, τη μεγαλύτερη τραγωδία μεταναστών στη Μεσόγειο, που ερευνούν όλες οι ευρωπαϊκές αρχές. Και σε τελευταία ανάλυση: «Ρωτήσαμε τους επιβαίνοντες στο πλοίο αν ήθελαν βοήθεια κα αρνήθηκαν» – Όπερ σημαίνει ότι ήθελαν να πνιγούν…
Δεν είπε ποτέ «ο φίλος μου ο Μπίμπι», για τον διεφθαρμένο Νετανιάχου, που δολοφονεί σαδιστικά αμάχους Παλαιστινίους, ενώ περιμένουν στην ουρά για μια κονσέρβα.
Εν τω μεταξύ έχει αποκαταστήσει πλήρως τους πληγέντες στη Θεσσαλία, στον Έβρο και στην Εύβοια.
Μετά από όλα, που απευθύνονται σε κάφρους, το ερώτημα αλλάζει: δυστοπία είναι αυτό που ζούμε με τον συγκεκριμένο Πρωθυπουργό, ή ότι δεν άδειασε η αίθουσα όταν είπε ότι, ως αντιπολίτευση δεν εργαλειοποιούσε τραγωδίες;
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
