Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ο αριβισμός εμποδίζει τον Πιερρακάκη να αντιληφθεί ότι υπάρχει κάτι χειρότερο από τον δήμιο: ο βοηθός του.
Ήταν το άγιο δισκοπότηρο των λαϊκών αγώνων και των συλλογικών επιδιώξεων της κοινωνίας στη μεταπολεμική Ελλάδα: δωρεάν Παιδεία, δωρεάν Υγεία, Σύνταξη.
Η πολιτική αλλαγή του 1981 μετέτρεψε τις διεκδικήσεις σε κεκτημένα: η Πολιτεία προσφέρει εκπαίδευση, υπηρεσίες Υγείας και συνταξιοδοτική ασφάλεια σε όλους.
Η ποιότητα είναι θέμα των κυβερνήσεων –για την ακρίβεια της χρηματοδότησης που εξασφαλίζουν γι’ αυτά τα κοινωνικά αγαθά.
Στην Ελλάδα, ως χώρα με ελεύθερη οικονομία ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να επενδύσει και στα τρία πεδία.
Υπήρξε όμως – από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή – μια πρόνοια κατά τη συνταγματική θεμελίωση της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας: το άβατο των ιδιωτών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Το άρθρο 16 του Συντάγματος κατοχυρώνει ρητά το δικαίωμα των Ελλήνων στην ισότιμη πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση: «H σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται».
Μόνο ένας Πρωθυπουργός με συνταγματική αναισθησία και ροπή στη θεσμική παραβατικότητα θα κατέλυε το Σύνταγμα, όπως κάνει με κυνισμό ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Και άλλες κυβερνήσεις της Δεξιάς επιδίωξαν να υπηρετήσουν τη βουλιμία των ιδιωτών για «επενδύσεις» και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Είναι πολλά τα λεφτά, ώστε να κατασκευάζονται παραπλανητικές θεωρίες για πλεονεκτήματα των ιδιωτικών ΑΕΙ και να εκμαυλίζονται κάποιοι αριβίστες που σταδιοδρόμησαν στη Δημοκρατική Παράταξη.
Αλλά το Σύνταγμα θωρακίζει αυτή τη συλλογική κατάκτηση. Όποιος θέλει να την αναιρέσει, πρέπει να το αλλάξει.
Η εφιαλτική εικόνα της αγοράς γνώσης και τίτλων σπουδών από όσους έχουν λεφτά, αποκλείεται εφόσον η κυβέρνηση επενδύει όσα χρειάζονται στη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Εφόσον δηλαδή, την καθιστά διαρκώς ανταγωνιστική –χωρίς να χάνει το προνόμιο να αποτελεί προνόμιο για όλους.
Κανείς δεν περίμενέ να το κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, της τυφλής και άκρα της ιδιωτικοποίησης των πάντων.
Απλώς ο σημερινός Πρωθυπουργός έπρεπε να βρει υπουργό πρόθυμο για την παραβίαση του Συντάγματος. Περί αυτού πρόκειται.
Τον κατασκεύασε προτού καν αναλάβει την κυβέρνηση. Συναλλασόμενος στο παρασκήνιο με έναν υπερφιλόδοξο νεαρό που προσπαθούσε να κάνει πολιτική καριέρα σταδιοδρομώντας στα κομματικά του όργανα του ΠΑΣΟΚ.
Ο Κυριάκος Πιερακάκης, υπήρξε μαζί με τον Χρυσοχοΐδη και τη Μενδώνη, ότι δεν πρέπει να είναι ένας πολιτικός: κυκλοφορούσε στο πλευρό της Φώφης Γεννηματά ως το βράδυ των εκλογών του 2019, ενώ είχε «κλείσει» να ορκιστεί υπουργός του Μητσοτάκη.
Χωρίς δισταγμό -η συναίσθηση του ανοσιουργήματος που του έχει ανατεθεί – θα καταθέσει τον made in megaron Maximou νομοσχέδιο που παραδίδει την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην κερδοσκοπία.
Αν πράγματι οι ιδιώτες εγκαταστήσουν έγκυρα ΑΕΙ, η γνώση τους θα ανήκει σε όσους πληρώνουν. Όπως συμβαίνει στην Υγεία.
Ο Μητσοτάκης πουλάει «εκσυγχρονισμό» υπέρ των ολίγων – εργαλειοποιώντας έναν πολιτικό εκ μεταγραφής από άλλο κόμμα – ως δήμιος των πολλών.
Ο αριβισμός εμποδίζει τον Πιερρακάκη να αντιληφθεί ότι υπάρχει κάτι χειρότερο από τον δήμιο: ο βοηθός του.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
