Του Γ. Λακόπουλου
«Αυτό το συνέδριο δεν είναι χρήσιμο σε τίποτε», έλεγε παράγων της ΝΔ , λίγο πριν συγκεντρωθούν 6.500 άνθρωποι για να ακούσουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να τους λέει ότι αυτός είναι και κανένας άλλος.
Λάθος. Το συνέδριο ήταν χρήσιμο στον ίδιο τον πρόεδρο της ΝΔ. Για την ακρίβεια το χρησιμοποίησε με πολλούς τρόπους και για πολλούς λόγους.
Ακόμη και η ημερομηνία του συνεδρίου είχε μια χρησιμότητα. Υπενθύμισε στη… Ντόρα Μπακογιαννη την 29η Νοεμβρίου 2011 – όταν ηττήθηκε από τον Σαμαρά, πέρα από κάθε πρόβλεψη και από τότε δεν ξανάστρωσε στην πολιτική. Δεν ξαναείδε υπουργείο, παρότι βρέθηκε δυο φορές στην κοινοβουλευτική ομάδα κυβερνώντος κόμματος- και ούτε θα ξαναδεί όπως φαίνεται.
Ότι ορίσθηκε συνέδριο της ΝΔ αυτή την αποφράδα ημέρα για την ίδια, ήταν σα να το γλεντάει ο αδελφός της- ο δεύτερος υπεύθυνος μετά τον Σαμαρά για τον παραγκωνισμό της. Άλλωστε, για όσους το είχαν ξεχάσει, ο Σαμαράς οργάνωσε την ίδια μέρα σύναξη κολλητών του για να γιορτάσει τη νίκη του εναντίον της.
Άλλο στοιχείο του συνεδρίου ήταν ο …εξορκισμός του Βαγγέλη Μεϊμαράκη! Ο Μητσοτάκης αφού φρόντισε να βγει δεύτερος στις ευρωεκλογές, πριμοδοτώντας προκλητικά τον Κυμπουρόπουλο -με τη βοήθεια και του Πολάκη- τώρα τον αποκάλεσε… “γουρλή”.
Δίκην υπόμνησης ότι τον Τσίπρα τον κέρδισε ο ίδιος και όχι ο Μεϊμαράκης πέταξε ένα -προσχεδιασμένο για να γίνει το δούλεμα πιο ηχηρό: «ένα θερμό χειροκρότημα, για τον Βαγγέλη». Πώς λέμε: γεια σου, Σαλέα, με το κλαρίνο σου…
Πέρα από αυτά τα…παγανιστικά στο συνέδριο αναδείχθηκαν και οι επιδόσεις του Κυριάκου στην αλχημεία. Υπήρξαν τεσσάρων ειδών αλχημιστικά:
Πρώτο: Εξαφάνισε τις Πρέσπες -σε μια περίοδο που γίνονται στη Ευρώπη διασταυρούμενες διαβουλεύσεις για την -κατ’ εφαρμογή της Συμφωνίας- μέλλουσα ένταξη της Β. Μακεδονίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Προφανώς γιατί δεν μετέχει στον πυρήνα αυτών των διαβουλεύσεων.
Ακόμη χειρότερα, όμως, αντιμετώπισε την κλιμακούμενη ελληνοτουρκική κρίση ως «επιθετική στάση της Τουρκίας» με μια δήλωση-σούπα, απλώς «σαν να άκουσε κάτι» για το θέμα με τον επιχείρημα ότι αν οι γείτονες τα βάλλουν με την Ελλάδα… «θα βρουν απέναντί τους, όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και τους Ευρωπαίους συμμάχους μας».
Από τη Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα. Ή ξέχασε τις πάγιες δηλώσεις Ελλήνων Πρωθυπουργών σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ή ο κατευνασμός καλά κρατεί.
Δεύτερο: Αυτοπαρουσιάσθηκε σαν θεωρητικός της Κεντροδεξιάς- με ένα σκασμό Μπογδάνους και Βορίδηδες μέσα και…δίπλα του. Μιλούσε για τον «φιλελευθερισμό» και διάφορα «ιδεολογικά» της παράταξης, κάνοντας παραλληλισμούς με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Μετά τον ιδρυτή, ο Κυριάκος –που άλλαξε ήδη και το λογότυπο του κόμματος άλλωστε. Μεγαλεία.
Εμφάνισε τη ΝΔ ως προσωπικό του κόμμα, προτάσσοντας ότι επί των ημερών του άλλαξαν τα πρόσωπα και απέκτησε «ιδεολογική και πολιτική υπεροχή». Χάρη σ’ αυτόν.
Τρίτο: Εμφάνισε ως επιτεύγματα του τετράμηνου που κυβερνάει, τον προϋπολογισμό που του άφησε ο Τσίπρας -π.χ. τον ΕΝΦΙΑ- και μετέτρεψε σε έργα όσα απλώς υπόσχεται όπως «η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης, με το που θα βρεθεί πρόσθετος δημοσιονομικός χώρος”.
Η επωδός «το είπαμε και έγινε» μπήκε κάτω από καμιά τριανταριά περιπτώσεις, από τις οποίες οι περισσότερες στα χαρτιά ή απλώς λόγια του αέρα.
Το τέταρτο συνδέεται με τα προηγούμενα και συνίσταται σε ένα υπονοούμενο -φυσικά για τον εαυτό του και τον ρόλο του στην Ιστορία.
Τι είπε ο άνθρωπος;”Υπάρχει ένας βασικός ιδεολογικός κορμός ο οποίος χαρακτήρισε την φιλελεύθερη μεταρρύθμιση σε όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Από τον Ελευθέριο Βενιζέλο μέχρι τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη μέχρι τον Κώστα Καραμανλή και τον Αντώνη Σαμαρά».
Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε: Πού κολλάνε οι υπόλοιποι στον άξονα Ελευθέριος Βενιζέλος -Κωνσταντίνος Καραμανλή, που δεν υπήρξε ποτέ;
Ο Καραμανλής ήταν αρχηγός της Δεξιάς σε δυο διαφορετικές περιόδους. Ο Βενιζέλος εκφραστής της Δημοκρατικής Παράταξης, απέναντι στους προγόνους της ΝΔ.
Η πρωθυπουργία του Κώστα Καραμανλή δεν χαρακτηρίσθηκε από καμία μεταρρύθμιση, και δεν είπε ποτέ κάτι τέτοιο ο άνθρωπος. Χαρακτηρίσθηκε από την, ιστορική, προσπάθεια του να αποκαταστήσει την τιμή της πολιτικής και να την αποσπάσει από τα χέρια των νταβατζήδων, υπέρ της εκλεγμένης κυβέρνησης. Τον πολέμησαν όσοι –με ονοματεπώνυμο στηρίζουν σήμερα τον ίδιον το Μητσοτάκη.
Ο Σαμαράς ποιο ακριβώς μεταρρυθμιστικό έργο άφησε πέρα από την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης της χώρας το 1993; Αφού προηγήθηκε το έγκλημα του Μακεδονικού που υπερασπίζεται ακόμη. Βαρύνεται με μικρότερο ποσοστό που πήγε στην ιστορία της ΝΔ, την ΕΡΤ, την μνημονιακή ισοπέδωση μετά τα αντιμνημονιακή Ζάππεια και τα ερείπια, αλλά και τις ίντριγκες που άφησε πίσω του.
Για τον «αρχιμεταρυθμιστή» Κώστα Μητσοτάκη θα γελάσουν ακόμη περισσότερο οι πέτρες. Αυτά που κοσμούν την διαδρομή του είναι η Αποστασία που άνοιξε το δρόμο τη χούντα, ο εξοβελισμός του από τον Καραμανλή το 1974, το σάλτο στη ΝΔ και το «βρόμικο 89».
Ακολούθησε, η καταστροφική τριετία του, με την επικαιρότητα που δημιουργούσε ο Παντσαβόλτα, ο Μαυρίκης -να μην ξεχνιόμαστε ε;- ο Σαμαράς. Αλλά και η επιταγή του Αλαφούζου, που αποκάλυψαν τα ΝΕΑ -με τη διατύπωση του: “Όλο λεφτά μου ζητούσε».
Εδώ έχουμε ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Και συμβολή στην αποκατάσταση του πατρός ως του … μεγαλύτερου πολιτικού του 20ου αιώνα- κατά την αυτοπαρουσίαση του- και το πλασάρισμα του υιού δίπλα στους Καραμανλήδες και τον Βενιζέλο ταυτόχρονα. Τώρα γιατί τον άκουγαν κάποιοι, δικό τους πρόβλημα.
Τα υπόλοιπα ήταν απλώς φλυαρία που προκαλούσε ακόμη και μειδιάματα. Όπως όταν μιλούσε για την “πράσινη ανάπτυξη” που προωθεί. Όταν για το Ελληνικό- που θα ξεκινήσει μετά το 2020, «όπως υποσχέθηκε»-ενώ είχε υποσχεθεί «την πρώτη εβδομάδα» – το μόνο που βρήκε να πει ήταν για το καζίνο.
Όταν λέει ότι «το Μεταναστευτικό ήλθε για να μείνει» και δεν έφυγε μαζί με τον Τσίπρα που έφερε. Και όταν προέβαλε, ως συνεδριακές δράσεις, τετριμμένα επικοινωνιακά τρικ: όπως οι «κάδοι ανακύκλωσης» και τον… νυχτερινό αγώνα δρόμου με τον ίδιο ως… αφέτη. Θυμίζοντας τον Γ. Παπανδρέου με τη …σκούπα σε ένα συνέδριο του ΠΑΣΟΚ.
Στα σοβαρά θέματα ήταν αλλού: Έλεγε με στόμφο ότι είναι “αναχρονιστικά ψευδεπίγραφα και ανεπίκαιρα” τα διλήμματα: «Ιδιωτικό ή δημόσιο στην οικονομία; Κακές ελίτ ή καλός λαός; Καλός κρατισμός ή κακή αγορά; Συμμετοχή ή όχι στην Ευρώπη; Ισότητα ή ελευθερία;». Γνώση της Ιστορίας μηδέν.
Ήταν απίστευτος όταν αναφερόμενος εμμέσως στον σκανδαλώδη διορισμό ασχέτων στις διοικήσεις των νοσοκομείων έλεγε ότι «θα το θεραπεύσει», ενώ ο ίδιος ήταν που έταζε διοικήσεις στον κάθε Πατέρα. Ή ότι θα “φροντίσει προσωπικά” να «μην μας απειλήσει ο κυβερνητισμός» όταν ο ίδιος προσωποποιεί τον υπερκυβερνητισμό.
Φαίνεται ότι και οι λογογράφοι στομώνουν, αν κριθεί από την κοινοτοπία των συνθημάτων: «Εμπρός για μια Νέα Ελλάδα! “Το Μέλλον Αρχίζει” και το περίεργο «Νέα χώρα».
