Του Αντώνη Ρουπακιώτη
Η μάσκα, που προσφέρει, χωρίς περίσκεψη και χωρίς αιδώ, ο πρώην εισαγγελέας, είναι διάτρητη. Το πρόσωπο του νεοναζισμού – νεοφασισμού δεν κρύβεται.
Η ανακοίνωση, ότι ο πρώην αντιεισαγγελέας Αρείου Πάγου Αναστ. Κανελλόπουλος θα συμμετάσχει στις προσεχείς εκλογές ως επικεφαλής κομματικού σχηματισμού με ψευδεπώνυμο τίτλο, διαδόχου κατ’ ουσίαν, της Χρυσής Αυγής προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα, ιλαρότητας, ανήσυχων σκέψεων αλλά και αποτροπιασμού.
Ωστόσο κρατάμε την ανησυχία μας, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι νεοφασιστικά- νεοναζιστικά κόμματα αναπτύσσουν δράση σε άλλες χώρες της Ευρώπης, η νεοφασίζουσα δε ακροδεξιά έχει αναλάβει ακόμη και τη διακυβέρνηση χωρών με άλλες ομοχώριες πολιτικές δυνάμεις, όπως στην Ιταλία, είτε συμμετέχει σε κυβερνητικούς σχηματισμούς σε χώρες ακόμη και με μακρότατη θητεία σοσιαλδημοκρατικής διακυβέρνησης (Σουηδία, Φινλανδία κ.α.).
Η μάσκα, που προσφέρει, χωρίς περίσκεψη και χωρίς αιδώ, ο πρώην εισαγγελέας, είναι διάτρητη. Το πρόσωπο του νεοναζισμού – νεοφασισμού δεν κρύβεται.
Έτσι, απομακρυνόμενοι από την ιλαρότητα για την απόφαση του Αναστ. Κανελλόπουλου και προωθώντας την ανησυχία μας, οφείλουμε να απαιτήσουμε από όλες τις πολιτικές δυνάμεις – και ανεξάρτητα από τις πολιτικές επιδιώξεις κάποιων εν όψει εκλογών-, να αποκηρύξουν με σαφή και σταθερό τρόπο το εγχείρημα αυτό, με δικαιολογημένη αναμονή, ότι και το αρμόδιο κατά το νόμο Α΄ Τμήμα του Αρείου Πάγου θα απαγορεύσει τη συμμετοχή του «νέου» κομματικού μορφώματος στις εκλογές.
Έχει το θεσμικό έρεισμα το όργανο αυτό του Αρείου Πάγου, για την έκδοση της διοικητικής μορφής- και όχι δικαστικής- απόφασής του.
Την σχετική λύση έχουν υποδείξει καθηγητές συνταγματολόγοι, την έχουμε δε υπερασπιστεί και άλλοι, και αυτή είναι η εφαρμογή του άρθρου 29 παρ. 1 Συντάγματος, που ορίζει ότι μπορούν ελεύθερα οι πολίτες να ιδρύουν ή συμμετέχουν σε πολιτικά κόμμα υπό την προϋπόθεση όμως ότι «η οργάνωση και η δράση τους οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος».
Η εφαρμογή του άρθρου αυτού φαίνεται μεν, ότι προσκρούει στη διάταξη του άρθρου 51 παρ. 3 Σ. (που προβλέπει την απαγόρευση άσκησης του εκλογικού δικαιώματος, μεταξύ άλλων περιπτώσεων και ως «συνέπεια αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για ορισμένα εγκλήματα») και να παραβιάζει έτσι την τυπική ισοκυρία των συνταγματικών ρυθμίσεων, πλην όμως εκτιμώ, ότι πρέπει να αναδειχθεί η δημοκρατική υπεραξία που εγκλείει το άρθρο 29 παρ. 1 Σ και το οποίο ενισχύει το χρέος όλων και πρωτίστως των οργάνων της πολιτείας, εν προκειμένω δε του Α΄ Τμήματος Αρείου Πάγου, για την προστασία του δημοκρατικού πολιτεύματος από τον κίνδυνο λειτουργίας εγκληματογόνων νεοναζιστικών, νεοφασιστικών μορφωμάτων αλλά και ακροδεξιών, αρνητών των δημοκρατικών αξιών, σχηματισμών.
Η Κυβέρνηση, με συνδρομή και του ΠΑΣΟΚ, δεν θέλησε να δεχθεί (είχε τους λόγους της) ούτε τις εισηγήσεις των συνταγματολόγων (Γ. Σωτηρέλη, Ν. Αλιβιζάτου κ.α.) ούτε τις σύμφωνες προς τις εισηγήσεις αυτές προτάσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης, όπως της αξιωματικής, ώστε να αποκλειστούν από τη συμμετοχή κόμματα, όπως το αναμενόμενο να τεχθεί δύσμορφο κόμμα «Κανελλόπουλου».
Μια επισήμανση: Το αν θα είναι υποψήφιος βουλευτής ο Ηλ. Κασιδιάρης, όπως έσπευσε να ανακοινώσει ο «Αρχηγός» Κανελλόπουλος, ή όχι, έχει κατ’ αρχάς τη σημασία του, γιατί η διάταξη (άρθρο 102 Ν. 5019/2023, «συνταγματική αλλά υστερόβουλη» την χαρακτήρισε ο συνταγματολόγος Αντ. Μανιτάκης), δεν προβλέπει μεταξύ των απαγορεύσεων και την υποβολή υποψηφιότητας βουλευτή.
Ωστόσο πιστεύω, ότι, πέραν του άρθρου 29 παρ. 1 Σ, δίνει πρόσθετη δυνατότητα στο Α΄ Τμήμα του Αρείου Πάγου να απορρίψει την αίτηση του «νέου»- ας το πούμε έτσι- κόμματος για συμμετοχή του στις προσεχείς εκλογές, ακόμη και το αρτιγέννητο άρθρο 102 Ν. 5019/2023, δεχόμενος ο Άρειος Πάγος, ότι ο Ηλ. Κασιδιάρης και άλλα στελέχη της Χ.Α. είναι η πραγματική ηγεσία του «νέου» κόμματος, οπότε, κατά το άρθρο αυτό, είναι απαγορευτική η συμμετοχή αυτού στις εκλογές.
Επιμύθιο: Ας μην διαπορούν πολλοί, μα πώς είναι δυνατόν Αντιεισαγγελέας του Α.Π. να καλλωπίζει και να εκπροσωπεί κατ’ ουσίαν την Χρυσή Αυγή.
Επιτέλους, ας δεχτούν οι διαπορούντες, ότι και το δικαστικό σύστημα είναι οργανωτικό πλαίσιο, στο οποίο συμμετέχουν οι πάντες από άποψη ιδεολογική, πολιτική, θεσμική, νομικής κατάρτισης, παιδείας ακόμη και ψυχικής συγκρότησης.
Ή, με άλλα λόγια, να γίνει αντιληπτό, ότι και η δικαστική εξουσία (άρθρο 87 Σ) είναι μέρος της κρατικής συγκρότησης και όσοι συμμετέχουν στις λειτουργίες της είναι μέρος της κοινωνίας μας.
Εξάλλου, απόδειξη ως προς αυτό προσφέρουν δράσεις της τελευταίας μόλις εσοδείας, που για θεσμικούς λόγους αποδοκιμάστηκαν, ανώτατων δικαστών και εισαγγελέων (υποθέσεις NOVARTIS, Υποκλοπών, εγκληματικού δυστυχήματος Τεμπών, Απόφασης Ολομ. Α.Π. για τα Funds κ.α.).
(Ο Αντώνης Ρουπακιώτης είναι Δικηγόρος)
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
