Λεωνίδας Κύρκος: Ένας μεγάλος ηγέτης, ένας μεγάλος οραματιστής

Toυ Κώστα Ζαχαριάδη

O Λεωνίδας Κύρκος υπήρξε ένας ανιδιοτελής, σεμνός και αγνός αγωνιστής. Με τον Λεωνίδα ήταν ωραίο να συζητάς, να τον ακούς, ακόμα και να διαφωνείς. Ήταν ένας δεινός ρήτορας με πλούσια και πολυεπίπεδη σκέψη, μιλούσε πάντα με επιχειρήματα, αμφισβητώντας τα στερεότυπα και τις ιερές – μεγάλες αλήθειες.  Ηταν ένας άνθρωπος που κάθε συζήτηση μαζί του έδινε τροφή για σκέψη, αναζήτηση και προβληματισμό, ήταν απλός και ανθρώπινος και αυτά ήταν βασικά δομικά στοιχεία της καθημερινότητάς του που τον καθιστούσαν ηγέτη. Δεν του ταιριάζουν αγιογραφίες και εργαλειοποιήσεις. Δεν θα το ήθελε και ο ίδιος.

Ο Κύρκος, μαζί με άλλους μεγάλους και σημαντικούς, άνοιξε δρόμους, διαμόρφωσε καθοριστικά την ευρωπαϊκή, οικολογική, προγραμματική φυσιογνωμία της αριστεράς της εποχής του, έκανε τις ιστορικές υπερβάσεις του και τους συμβιβασμούς του. Μίλησε για κορυφαία ζητήματα που τέθηκαν στον ιστορικό χρόνο και με δεδομένους τους συσχετισμούς στο κομμουνιστικό και αριστερό κίνημα στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Μίλησε για τον δημοκρατικό και κοινοβουλευτικό δρόμο για την κοινωνική αλλαγή και τον σοσιαλισμό, για την Ευρώπη ως το ελάχιστο και προνομιακό πεδίο ώστε οι μάχες των εργαζομένων να τελεσφορήσουν. Μίλησε για την ανάγκη η ελληνική κοινωνία, αλλά και η ελληνική Αριστερά, να περάσει από μια φάση σύγχρονου διαφωτισμού ώστε να υπερβεί τις αναχρονιστικές της αγκυλώσεις, μίλησε για την ανάγκη συνάντησης της ανανεωμένης παραδοσιακής Αριστεράς με τη Σοσιαλδημοκρατία σε ευρωπαϊκό αλλά και σε εθνικό επίπεδο, μίλησε για την προτεραιότητα του δημοκρατικού προτάγματος σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και επέλασης του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη και τον κόσμο. Τον τιμούμε και τον ευχαριστούμε γι’ αυτή του την πολύτιμη παρακαταθήκη.

Το αποχαιρετιστήριο μήνυμά του Λεωνίδα Κύρκου συμπυκνώνει τους αγώνες, τις ανησυχίες και τις αναζητήσεις ενός ολόκληρου κόσμου της γενιάς του και της εποχής του αλλά έχει χρήσιμα μηνύματα και για το σήμερα.

«Φεύγω. Ζήσαμε -η γενιά μου- μια συναρπαστική περιπέτεια, γνώρισα από κοντά τη φτώχεια, τους κατατρεγμούς, τη φρίκη. Αλλά σε διαλείμματα και τη χαρά. Και έβαλα το λιθαράκι μου στον αγώνα για το φως, το δίκαιο και την ανθρωπιά. Ένιωσα συντετριμμένος όταν έσβησε το κόκκινο αστέρι στην κορυφή του Κρεμλίνου βουτηγμένο στη βία, στο ψέμα και στην ντροπή. Άλλα πίστεψαν οι άνθρωποι, άλλα λάλησαν οι προφήτες. Όπως άλλος ήταν ο σοσιαλισμός για τον οποίο αγωνιστήκαμε και γι’ αυτόν τον σοσιαλισμό, με δημοκρατία, ελευθερία και σεβασμό στον κάθε άνθρωπο, να συνεχίσετε τον αγώνα, γιατί δεν έχει άλλη λύση ο κόσμος. Φεύγω, σας χαιρετώ όλους, και εσάς που πορευτήκαμε μαζί και εσάς τους άλλους της κάθε φορά αντίπερα όχθης, και έχω μόνο ένα να σας πω: σύγκρουση ιδεών, όχι βία και μισαλλοδοξία, δεν οδηγούν πουθενά, γεια σας».

Πηγήleft.gr