Του Ιωάννη Δαμίγου
Ιερό τοτέμ, η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ευθέως κανείς δεν εναντιώνεται σε αυτό το λόμπι επιχειρηματιών, σε αυτό το κατασκεύασμα αποθέωσης εμπορικών συμφερόντων και μισθοφόρων. Η Ευρώπη που κατάντησε δυνάστης των λαών της, που στιγμή δεν σταματά να σπρώχνει, χωρίς να το κρύβει, τους πολίτες της στην ακροδεξιά και τον φασισμό. Από τον ταύρο που την έκλεψε, έμεινε και έγινε η ουρά του ΝΑΤΟ.
Οι κατά καιρούς ηγεσίες της, οι αξιωματούχοι σε θέσεις αποφάσεων, οι επίτροποι και οι σύμβουλοι των πολλών και διάφορων επιτροπών της, είναι γεννήματα και θρέμματα σκληρών δεξιών και ακροδεξιών τάσεων, ως επί το πλείστο. Όλοι, μετά από μια θητεία περαίωσης συμφερόντων, τοποθετούνται όπου, σε “τιμητικές” ακριβοπληρωμένες θέσεις, έναντι προσφοράς, μέσω της μεθόδου της “περιστρεφόμενης πόρτας”. Έτσι, τους συναντάς ξανά και ξανά, άλλοτε σαν σύμβουλους εταιρειών, που υπερασπίστηκαν, άλλοτε σαν διευθυντές τραπεζών και άλλοτε σαν προέδρους κρατών ακόμη. Κανείς χαμένος ή σε απόσυρση, πέρα αυτών που απεβίωσαν, να συνεχίζουν να απομυζούν, βδέλλες όμοιες και να παρασιτούν, μετά βαΐων και κλάδων.
Έχει κυριολεκτικά γαντζωθεί στην προεδρική καρέκλα της η Φον Ντερ Λάιεν, υποστηριζόμενη σαφώς από τους εργοδότες της και δεν την τρομάζουν τα εξόφθαλμα σκάνδαλα εκατομμυρίων ευρώ, μόνο από τα εμβόλια γιατί έπονται οσονούπω και αυτά των πολεμικών εξοπλισμών. Χώρια τους αυθαίρετους διορισμούς εξυπηρέτησης κι από την μεριά της σε ημετέρους, που θιγόμενοι οι υπόλοιποι “δημοκράτες” Μπορέλ, Μπρετόν, Σμίτ και Τζεντιλόνι, στρέφονται τώρα εναντίον της. Μάχη συμφερόντων ασφαλώς, όχι τίποτε άλλο δηλαδή.
Συνεχίζουν απτόητοι και εντεταλμένοι, να ακολουθούν την φθίνουσα Ευρωπαϊκή πορεία, συρόμενοι από τις Νατοϊκές ορμές, όσο δεν αντιδρά κανείς. Οι ελάχιστοι, προσπαθούν χωρίς ελπίδα, να περιορίσουν την επιρροή των εταιρειών, γιατί περί αυτού πρόκειται, η οποία χαράσσει την πολεμική πολιτική της Ευρώπης, προς εξασφάλιση των συμφερόντων της Δύσης, σε βάρος των ευρωπαϊκών λαών. Μια Ευρώπη, μέσα κι έξω πανούκλα, που όλοι όμως οι ηγέτες των κρατών, ως δουλοπρεπείς υπάλληλοι, μισθοφόροι, υποτάσσονται στα κελεύσματα επιτηδείων.
Δειλιάζουν να το εκφράσουν δημόσια, ψελλίζοντας μισόλογα και αυτοαναιρούμενοι, ακολουθώντας εντολές, γνωρίζοντας πως έτσι, είτε απομακρύνουν πολίτες από την ενεργή συμμετοχή στην πολιτική, είτε τους εξωθούν απογοητευμένους και εκδικουμένους στην ακροδεξιά. Υποδυόμενοι οι αστείοι και τραγικοί συνάμα, πως αγνοούν την αλήθεια και πως αδυνατούν να παραδεχθούν ευθέως, πως ύστατο μέλημά τους είναι μια θεσούλα στο άρμα μιας ξεφτισμένης πολιτικής. Ανίκανοι να αντιταχθούν στην λαίλαπα της εμπορικής, ξεκάθαρα, πολιτικής, ευτελίζουν τις αξίες, παρασύροντας έτσι και τον εύπλαστο όχλο. “Το ΝΑΤΟ”, δήλωσε ευθαρσώς ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, κύριος Κασσελάκης, “είναι μια αμυντική συμμαχία, μια ιερή αμυντική συμμαχία”! Για όποιον αδαή έτρεφε και την παραμικρή ελπίδα! Μέσα κι έξω η Ευρώπη, μέσα κι έξω η χώρα μας, πανούκλα. Παραδοχή, αρέσει δεν αρέσει.