Του Γ. Λακόπουλου
Αν σας κάνει εντύπωση γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης δίνει διαρκώς τη διαβεβαίωση ότι θα εξαντλήσει την τετραετία, ενώ στο εσωτερικό οι δικοί του μιλούν για πρόωρες εκλογές, η εξήγηση βρίσκεται στα… λεφτά.
Για την ακρίβεια στα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης τα οποία όλο τα περιμένει και όλο δεν έρχονται.
Ο λόγος είναι ότι οι Ευρωπαίοι δεν τον εμπιστεύονται. Όχι μόνο γιατί ήδη έχουν εντοπίσει την πρόθεσή του να τα διοχετεύσει σε ημέτερους, αλλά και γιατί διακρίνουν ότι θα τα διασκορπίσει και για προεκλογικές παροχές ψηφοθηρίας.
Η κρατούσα άποψη τις Βρυξέλλες είναι ότι αν πρόκειται να γίνουν εκλογές εντός του 2022 είναι καλύτερα να διαχειριστεί τους κοινοτικούς πόρους η νέα κυβέρνηση-όποια και αν είναι.
Αυτό δημιουργεί δυσχέρειες στον Πρωθυπουργό που σχεδιάζει να ανανεώσει με ζεστό κοινοτικό χρήμα τις σχέσεις τους με τον κύκλο οικονομικών και μιντιακών παραγόντων που τον ανέδειξαν την περίοδο 2016-19 και τον στηρίζουν έκτοτε.
Στο κοινοτικό κέντρο όμως η επιλογή είναι να καλύψουν τους στόχους που έχουν τεθεί κεντρικά και να μην διασκορπιστούν στις ανάγκες των εθνικών κυβερνήσεων για το πολιτικό τους όφελος.
Ειδικά στην περίπτωση της κυβέρνησης Μητσοτάκη το κλίμα είναι ιδιαίτερα βαρύ. Οι κοινοτικές υπηρεσίες έχουν επισημάνει περιπτώσεις φαυλότητας, και κακοδιαχείρισης. Σε συνδυασμό με περιορισμένη ικανότητα της διοίκησης να υπηρετήσει τους στόχους.
Τα πρόσφατα δημοσιεύματα της γνωστής ευρωπαϊκής ιστοσελίδας Euroactive και έγκυρων εφημερίδων απηχούσαν παρατηρήσεις υψηλόβαθμων κοινοτικών αξιωματούχων.
Εκ παραλλήλου η ηγεσία της Ευρώπης είναι επιφυλακτική απέναντι την κυβέρνηση Μητσοτάκη και στον ίδιο προσωπικά για λόγους που συνδέονται με βασικές αξίες της ευρωπαϊκής ιδέας.
Για παράδειγμα μεγαλώνει διαρκώς η αρνητική φόρτιση της κυβέρνησής του για θέματα δικαιωμάτων και διεθνούς δικαίου. Όπως είναι οι καταγγελίες για τις παράνομες επαναπροωθήσεις στο Αιγαίο που απασχολούν ανθρωπιστικές οργανώσεις και την αρμόδια επίτροπο μετανάστευσης Ίλβα Γιόχανσον.
Η δίωξη κατά της Τουλουπάκη
Εξίσου η κυβέρνηση φέρει το στίγμα των περιορισμών στην ελευθεροτυπία και την ενημέρωση με τη δίωξη δημοσιογράφων, όπως επισήμαιναν μεγάλα ΜΜΕ και διεθνείς δημοσιογραφικές οργανώσεις.
Ακόμη πιο οδυνηρό για τον πρωθυπουργό θα είναι το ζήτημα της δίωξης κατά της εισαγγελέως Τουλουπάκη από τη στιγμή που θα κληθεί να καταθέσει η ίδια αυτοπροσώπως στο Ευρωκοινοβούλιο.
Καθώς το πολιτικό εκκρεμές στην Ευρώπη μετακινείται σε προοδευτικές θέσεις, κανείς δεν έχει καλό λόγο για θερμές σχέσεις με μια κυβέρνηση που μοιάζει όλο και περισσότερο με το καθεστώς Όρμπαν-, όπως επισημαίνει και ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Γ. Κύρτσος.
Ο Μητσοτάκης σε αποδρομή
Ακόμη πιο εμφανής είναι η αποδρομή Μητσοτάκη στο εσωτερικό. Εκτός από την κατακραυγή για τις διαρκείς αποτυχίες από την πανδημίας ως τις φυσικές καταστροφές, και για την εκθεμελίωση του κοινωνικού κράτους υπέρ των ιδιωτών- στους οποίους περιέρχεται σκανδαλωδώς και η περιουσία του κράτους.
Η θέση του επιδεινώνεται από την ακρίβεια και την οργή των μικρομεσαίων τους οποίους εξοντώνει συστηματικά, χάριν των μεγάλων συμφερόντων.
Σ’ αυτό το κλίμα το κόστος των ΜΜΕ που τον ανέδειξαν για τη στήριξή του είναι όλο και πιο βαρύ.
Ήδη σε επιχειρηματικούς, εκδοτικούς και διεθνείς κύκλους το ερώτημα δεν είναι η κυβερνητική προοπτική του, αλλά αν η αντικατάσταση θα γίνει από κυβέρνηση συνεργασίας με τεχνοκράτη πρωθυπουργό ή από κυβέρνηση Τσίπρα με τη στήριξη των ευρύτερων δυνάμεων της Δημοκρατικής Παράταξης.
Εκ παραλλήλου εσωκομματικές δυνάμεις και παράγοντες της οικονομίας με παραδοσιακό ρολό “ταγού” στη συντηρητική παράταξη εξετάζουν το ενδεχόμενο κομματικού προνουντσιαμέντου- ανάμεσα στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις.
Για να παραμεριστεί η οικογένεια Μητσοτάκη και να ανακτήσει η ΝΔ την ταυτότητά της με νέα ηγεσία.
