Toυ Μελέτη Ρεντούμη
Είναι γεγονός πως ένας από τους πιο κομβικούς και σημαντικούς τομείς για την ανάπτυξη μίας χώρας είναι ο χώρος της παιδείας.
Όλες οι σύγχρονες οικονομίες και κοινωνίες, τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ, επενδύουν συστηματικά στο θέμα της παιδείας, της εκπαίδευσης και της δια βίου μάθησης, με στόχο να γίνουν εμφανείς οι διαφορές από γενιά σε γενιά και να δημιουργηθούν ικανοί και υπεύθυνοι πολίτες, που αφενός θα σέβονται τους νόμους και τους θεσμούς, και αφετέρου θα είναι προικισμένοι με τα απαραίτητα προσόντα, ώστε να παράξουν πλούτο για την χώρα τους.
Στην Ελλάδα, εδώ και πολλά χρόνια και πολύ περισσότερο με την προηγούμενη διακυβέρνηση, η παιδεία στηρίχθηκε σε πρόχειρους σχεδιασμούς, σε άτακτες συγχωνεύσεις ΤΕΙ με ΑΕΙ, σε δημιουργία νέων πανεπιστημιακών τμημάτων χωρίς διαβούλευση και με ατελείωτες παλινωδίες στο εξεταστικό σύστημα, που τελικά οδήγησε σε διαρκείς μεταβολές στον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Το κυρίαρχο θέμα που σπεύδει να επιλύσει η παρούσα κυβέρνηση της ΝΔ, είναι αυτό του ασύλου, καθώς είναι μέγιστης σημασίας για να λειτουργήσουν τα πανεπιστήμια, ως περιουσία του ελληνικού λαού και να πάψουν να είναι κέντρα ανομίας, εγκληματικότητας και διακίνησης ναρκωτικών.
Αν οι φοιτητές, οι καθηγητές, οι ερευνητές και οι εργαζόμενοι σε κάθε ίδρυμα δεν νιώθουν ασφαλείς, καμία ιδέα και κανένα επιστημονικό συμπέρασμα δεν μπορεί να παραχθεί καθώς τα πάντα θα επιτελούνται σε καθεστώς φόβου και απειλής.
Η λειτουργία των πανεπιστήμιων πρέπει να αναβαθμιστεί, όπως έχει ήδη ανακοινωθεί, με στόχο να συνδεθεί με την πραγματική παραγωγική διαδικασία της χώρας, αλλά και με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα όπως για παράδειγμα του τουρισμού και της ναυτιλίας.
Επίσης η προσέλκυση ξένων φοιτητών σε υψηλού επιπέδου μεταπτυχιακά, θα βοηθήσει τα μέγιστα την εξωστρέφεια της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και θα την καταστήσει σταδιακά ανταγωνιστική ακόμη και με ιδρύματα ισχυρών χωρών, όπως τα αντίστοιχα της Μεγάλης Βρετανίας, δημιουργώντας υπεραξία και σημαντικά έσοδα, τόσο για τα Πανεπιστήμια όσο και για το ελληνικό κράτος.
Πέραν όμως της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που χρήζει αναδιάρθρωσης, σημαντικές είναι οι παρεμβάσεις που κυοφορούνται και στις υπόλοιπες βαθμίδες της εκπαίδευσης, καθώς ο επαγγελματικός προσανατολισμός, πλέον θα ξεκινά από το Γυμνάσιο, ενώ θα ενισχύεται η διδασκαλία και η εκμάθηση ξένων γλωσσών και πληροφορικής από το Δημοτικό, με στόχο τα παιδιά να αφομοιώνουν με μεγαλύτερη ευκολία τα απαραίτητα προσόντα για το μέλλον τους.
Εκτός αυτού, ο θεσμός των πρότυπων και πειραματικών σχολείων που είχε αδρανοποιήσει η προηγούμενη κυβέρνηση, επανέρχεται και μάλιστα με ένταση, ώστε η αριστεία να αποτελέσει τρόπο ζωής για μαθητές και σπουδαστές, ενισχύοντας έτσι μακροπρόθεσμα την παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα της χώρας.
Σε αυτό το πλαίσιο, θα δημιουργηθούν νέα πρότυπα και πειραματικά σχολεία ξεκινώντας από τις λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, μέσα από τον μετασχηματισμό υφιστάμενων σχολικών μονάδων, ώστε να γίνει πράξη, η δωρεάν ποιοτική δημόσια παιδεία, με στόχο την αναβάθμιση της εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες.
Συμπερασματικά θα λέγαμε, πως οι προκλήσεις για την πορεία της παιδείας στην χώρα μας είναι πολλές και απαιτούν σχέδιο, υπομονή, επιμονή και τις απαραίτητες κοινωνικές συναινέσεις, για να τρέξουν οι απαραίτητες τομές που θα φέρουν και το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.
Αν η χώρα σε αυτό το πεδίο τα καταφέρει, τότε είναι βέβαιο πως η αύξηση του ΑΕΠ μέσα στην επόμενη δεκαετία θα είναι αλματώδης, καθώς η προάσπιση των θεσμών αλλά και η επιχειρηματική κουλτούρα θα έχουν ενσωματωθεί στην πορεία των επιλογών των πολιτών σε όλα τα στάδια του οικονομικού κυκλώματος.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός