Του Γ. Λακόπουλου
Και να μην ήθελε κάποιος να πιστέψει τις εκτιμήσεις για τον στρατευμένο ρόλο του περίφημου «νέου φορέα» τον έπεισε ο επικεφαλής της επιτροπής που διευθύνει τις εργασίες του Νίκος Αλιβιζάτος:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμεί τις μεταρρυθμίσεις και κατά βάθος επιδιώκει τη ρήξη, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει να γίνουν μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν το επιτρέπουν οι δομές της συντηρητικής παράταξης. Αυτό το κενό πρέπει να καλύψει η προοδευτική παράταξη».
Ο σεβαστός καθηγητής ήταν σαφής. Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει μεταρρυθμίσεις, αλλά ο Μητσοτάκης και «νέος φορέας» θέλουν, είναι φυσικό να συνεργαστούν. Ποιες μεταρρυθμίσεις και γιατί δεν τον λένε καθαρά; Αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση. Ο Ραγκούσης τώρα δικαιώνεται που έλεγε ότι κάποιοι ράβονται για υπουργοί του Μητσοτάκη. Αλλά ας μείνουμε στην μεγάλη εικόνα.
Η δήλωση Αλιβιζάτου είναι η επιτάφια πλάκα σ’ αυτό το «κόλπο γκρόσο» που καταλήγει σε απόλυτο φιάσκο -αν ληφθούν υπόψη οι αρχικές επιδιώξεις όσων το έστησαν. Πρώτος στόχος ήταν διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ. Να εξαφανιστεί το όνομα, τα σύμβολα και η ιδεολογία του- που ενοχλεί. Αλλά κυρίως να εξαφανιστεί ο ιδρυτής του.
Αν δεν υπάρχει ΠΑΣΟΚ δεν θα υπάρχει και λόγος να αναφέρεται κανείς στον Ανδρέα Παπανδρέου. Ούτε επέτειοι, ούτε γιορτές. Πίσω από αυτή τη επιδίωξη έχει εντοπιστεί από χρόνια η ραδιουργία του Κώστα Σημίτη που θελει να εξαφανίσει από την ιστορία τον Παπανδρέου, καθώς απέναντί του ένιωθε πάντα συμπλεγματικά. Για να προβάλει ο ίδιος ως «ηγέτης της δημοκρατικής παράταξης». Με κρύο αίμα δήλωσε ότι «τέλειωσε» το κόμμα που τον έκανε πρωθυπουργό. Ο καθείς και τα όπλα του.
Ο δεύτερος στόχος ήταν να ανακοπεί ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ. Να γίνει δηλαδή αυτό που δεν μπόρεσε να κάνει ο Σταύρος Θεοδωράκης, παρά την υποστήριξη που είχε. Αλλά ούτε μπορεί να κάνει η Φώφη Γεννηματά καθώς οι δυνατότητες της εξαντλούνται στα όρια της κληρονόμου.
Η ομολογία Αλιβιζάτου είναι αποκαλυπτική. Χρειάζεται ένα νέο κόμμα γι’ αυτόν το ρόλο και κάτι περισσότερο: να αθροιστεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη μετεκλογικά για να στηριχθεί μια κυβέρνηση που θα ξαναφέρει στη χώρα στην κατάσταση ασυδοσίας των μιντιαρχών και των «ντταβατζήδων». Οι αναφορές στις μεταρρυθμίσεις είναι προσχηματικές. Ποιες ακριβώς μεταρρυθμίσεις; Όλη η Ευρώπη προσυπογράφει ότι το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα της χώρας υλοποιείται από τη σημερινή κυβέρνηση.
Ο Θεός της πολιτικής αγαπάει και τους κλέφτες και καταστροφείς του ΠΑΣΟΚ- που το κατάντησαν ουρά της Δεξιάς με 5%- αλλά αγαπάει και τη δύναμη των ιδεών του και των πραγματικών οπαδών του που δεν επιτρέπουν τη διάλυση του. Μπορεί να είναι λίγοι όσοι απέμειναν σήμερα στο άλλοτε κραταιό κομμα του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά είναι αποφασισμένοι να κρατήσουν ψηλά τις σημαίες του.
Η Γεννηματά κατάλαβε πως ούτε μπορεί, ούτε δικαιούται να διαλύσει το κόμμα που παρέλαβε για να το αναδιοργανώσει όχι για να του βάλει λουκέτο και απλώς ψηφοθηρεί για να ενισχύσει τη θέση της -ως το επόμενο συνέδριο που θα κριθεί η πολιτεία της.
Οι εκτός ΠΑΣΟΚ διεκδικητές της ηγεσίας σέρνονται πλέον σεμνά στη διαδικασία στην οποία είναι ήδη ηττημένοι. Ορισμένοι, απλώς ελπίζουν σε μια έδρα την επόμενη Βουλή για να προσφέρουν από εκεί τις ίδιες υπηρεσίες που θα προσέφερε συνολικά ο «νέος φορέας» αν υπήρχε. Μάταιος κόπος.
Τις τελευταίες ημέρες οι εξελίξεις πήραν το δρόμο τους. Οι εμφανίσεις των υποψήφιων στη τηλεόραση ήταν απογοητευτικές καθώς έδειξαν ότι δεν υπαρχει ανάμεσά τους κάποια ισχυρή προσωπικότητα που να εμπνέει. Υποψιασμένοι οι πολίτες δεν μπήκαν καν στον κόπο να παρακολουθήσουν αυτές τις ανούσιες εκπομπές.
Αυτή η διαδικασία θα λήξει άδοξα και ο καθηγητής Αλιβιζάτος θα επιστρέψει στο γραφείο του με το αίσθημα της αποτυχίας στη προσπάθεια που ανέλαβε να εξαφανίσει το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου, όπως θέλουν ο Σημίτης, η ΝΔ και άλλοι. Κάποιοι θα επιστρέψουν στη αφάνεια τους. Όλοι θα προσγειωθούν στη πραγματικότητα.
Σ’ αυτές τις εκλογές θα πάρουν μέρος όσοι από την ηρωική κομματική βάση του ΠΑΣΟΚ βρουν το κουράγιο με τόσα που άκουσαν. Θα το κάνουν με σκοπό να μην επιτρέψουν τη διάλυση του κόμματος τους ερήμην τους. Όχι το αντίθετο που ζητούν ανερυθρίαστα όσοι δεν εκπροσωπούν τίποτε.
Σ’ αυτούς τους ψηφοφόρους, της πίστης και της ελπίδας, θα προστεθούν και οι ψηφοφόροι μιας χρήσης που θα στείλουν τα επιμέρους συστήματα της ΝΔ για να ενισχύσουν συγκεκριμένους υποψήφιους. Συν κάτι λίγοι που θα πάνε στη κάλπη ως προσωπικές επιρροές των υποψήφιων. Αλλά νέος φορέας πάπα λα.. Και ηδη ορισμένοι δημιουργούν τα άλλοθι της αποχώρησης τους.
Η δύναμη του ΠΑΣΟΚ
Έτσι τα πράγματα θα επιστρέψουν στη προγενέστερη κατάσταση. Το ΠΑΣΟΚ θα μείνει με την αξιόπιστη συμμαχία του Θαν. Θεοχαροπούλου και της ΔΗΜΑΡ. Το σύστημα Παπανδρέου θα διαλυθεί. Και όσοι ήθελαν να γίνουν αρχηγοί με τις ψήφους των οπαδών του ΠΑΣΟΚ θα επιστρέψουν στον πάγκο τους. Οι περιθωριακοί της υπόθεσης απλώς θα το έχουν ευχαριστηθεί.
Το ΠΑΣΟΚ θα πάει στις επόμενες εκλογές με το όνομά του και τα σύμβολά του – και τις συμμαχίες του- και κατά πάσα πιθανότητα θα μπει στη Βουλή. Από την επόμενη θα αρχίσει η διαδικασία για το νέο συνέδριό του και την ανασυγκρότησή του. Είναι φανερό ότι η προεδρία της Φώφης Γεννηματά θα τελειώσει εκεί.
Σ’ αυτό το συνέδριο -λίγο πριν ή λίγο μετά τις εκλογές- η πραγματική κομματική βάση του ΠΑΣΟΚ θα αποφασίσει για τη συνέχεια. Αν οι άνθρωποι που το κρατούν ζωντανό ακόμη, παρά τα ξεπουλήματα που τους έκαναν οι ηγεσίες, κρίνουν ότι το κόμμα τους ολοκλήρωσε τον κύκλο του θα το διαλύσουν. Τα μέλη του ΠΑΣΟΚ, όχι ο Σημίτης με τον Μητσοτάκη, ούτε ο Καμίνης με τον Θεοδωράκη. Αυτοί θα αποφασίσουν, όχι οι περαστικοί και οι εγκάθετοι.
Αυτοί που λένε με ανιδιοτέλεια «εγώ είμαι ΠΑΣΟΚ», όχι αυτοί που χρησιμοποίησαν για να αποκατασταθούν και τώρα δεν τους κάνει. Αυτοί που αντιλαμβάνονται το ΠΑΣΟΚ ως οργανικό τμήμα της Δημοκρατικής Παράταξης και των Προοδευτικών δυνάμεων, μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ κ.λ.π. και όχι ως φτωχό συγγενή της Δεξιάς.
Η δύναμη του ΠΑΣΟΚ είναι η ιδεολογία του.Οταν την εγκατέλειψε έχασε. Και οι απλοί άνθρωποι που παραμένουν μέλη του. Που δεν ανακάλυψαν πόσο «μεγάλος πολιτικός» ήταν ο «Αποστάτης του 1965» και δεν ορκίζονται στον νεομητσοτακισμό, αλλά αναφέρονται με σεβασμό στον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και τις αγωνιστικές γενιές που το δημιούργησαν. Που δεν συγχρωτίζονται με τον Άδωνι, αλλά με τους μαχόμενους ανθρώπους της καθημερινότητας που πιστεύουν στις ιδέες που υπηρέτησε η παράταξη διαχρονικά. Που ξέρουν τι έφταιξε και δεν φτύνουν την ιστορία του για μια καλή κουβέντα από τα ΜΜΕ .
Αν τα μέλη του ΠΑΣΟΚ επιλέξουν τη συνέχεια, το συνέδριο θα πάρει αποφάσεις για την ανασυγκρότηση και θα αναδείξει τις διαδικασίες για τον επόμενο πρόεδρο. Ανάμεσα σε υποψήφιους που θα πιστεύουν στις αρχές και την ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ και δεν θα επιδιώκουν να υποκλέψουν την ψήφο των οπαδών του για να το διαλύσουν και να στραφούν εναντίον τους.
Η ίδια η βάση του ΠΑΣΟΚ θα το ανανεώσει με πρόσωπα, πολιτικές πρακτικές, στελέχη και δημόσιες συμπεριφορές, με βάση την ιδεολογία, τις αρχές και την ιστορική διαδρομή του. Το μοναστήρι να είναι καλά… Όσο για το κόλπο του «νέου φορέα» να ζήσουμε να το θυμόμαστε. Σαν την «Ελιά» και τα παλιά «κεντροδεξιά σενάρια»
