Οι λίστες, οι πολιτικοί, τα ΜΜΕ και οι εισαγγελείς

Γράφει ο Σχολαστικός

Μια  εφημερίδα  είχε πληροφορίες  ότι οι εισαγγελικές αρχές  ερευνούν  αν τρεις εγγραφές σε μια λίστα πιθανών φοροφυγάδων αντιστοιχούν σε συγκεκριμένους πολιτικούς  και τις δημοσίευσε. Αν έχει εμπιστοσύνη στις πηγές της καλά έκανε. Η δημοσιογραφία γίνεται με πληροφορίες –αν είναι  έγκυρες κερδίζει, αν όχι διασύρεται.

Ο ένας από τους  αναφερόμενους  πολιτικούς δήλωσε ότι ” δεν έχει καμία κατάθεση σε οποιονδήποτε λογαριασμό που δεν έχει δηλωθεί, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό”. Με ό,τι σημαίνει αυτό. Η άλλη με μεγαλύτερη σαφήνεια ότι “εγώ και η οικογένειά μου δεν έχουμε καμία σχέση με δήθεν λογαριασμούς και λίστες και δεν έχω να κρύψω τίποτα”.

Η πολιτική  γίνεται με επιβεβαιώσεις και διαψεύσεις, από τις οποίες κρίνεται και η αξιοπιστία των πολιτικών. Για όσους βλέπουν από μακριά τα πράγματα  σ’ αυτή την υπόθεση λείπει κάτι: η παρέμβαση όσων βρίσκονται στην αφετηρία της πληροφορίας και μπορούν να την επιβεβαιώσουν ή να τη διαψεύσουν.

Αν πράγματι οι εισαγγελείς ερευνούν ό,τι αναφέρει η εφημερίδα, το ρεπορτάζ της είναι ακριβές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η έρευνα θα απολήξει σε βάρος των πολιτικών. Μπορεί να καταλήξει σε αρνητικό αποτέλεσμα οπότε θα δικαιωθούν πλήρως, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι  καλώς στρέφονται κατά της εφημερίδας. Θα έπρεπε να ζητήσουν από τις αρμόδιες αρχές  διάψευση.

Αν δεν υπάρχει τέτοια έρευνα  και πρόκειται για ανεύθυνες διαδόσεις τότε η εφημερίδα είναι υπόλογη.

Τα  πράγματα λοιπόν είναι απλά. Γιατί λοιπόν δεν σπεύδει η εισαγγελία να λύσει το μυστήριο- όπως οφείλει πλέον; Καθώς είναι η μόνη που γνωρίζει την αλήθεια δεν προσφέρει σε κανένα υπηρεσίες, όσο δεν την κοινοποιεί.