Toυ Ιωάννη Δαμίγου
Γκολ εσείς, σέντρα εμείς! F16 εσείς, F35 εμείς! Τι και αν η οικονομία μας (σας) δεν αντέχει, εμπρός στα κάλλη τι είναι ο πόνος! Και τι κάλλη; Μνημόνιο που ποτέ δεν … πεθαίνει και ξανά προς το … χρέος τραβά! Τέσσερα δισεκατομμύρια επιπλέον για να μην … απομονωθούμε!
Η Τουρκία ανήκει στο ΝΑΤΟ, η Ελλάδα κι αν ανήκει στο ΝΑΤΟ! Αυτοί οι δύο αγοράζουν (χρεώνονται) ;οπλικά συστήματα, πυραύλους, κορβέτες και αεροπλάνα και από ΗΠΑ, εκτός βέβαια Γαλλίας, Γερμανίας και άλλων, για να υπερισχύσει η μία έναντι της άλλης … συμμάχου! Νατοϊκός … ανταγωνισμός, για να … υπερασπίσουν τα σύνορά του!
Την στιγμή που και οι δύο αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα και που το αντίτιμο των μεγάλων χρεών των, πληρώνουν με ελλείψεις παροχών σε αναγκαίους και ζωτικούς τομείς, όπως σίτισης, υγείας, ενέργειας, καυσίμων και άλλων απαραίτητων προϊόντων. Αποτελεί μια … λογική εξήγηση διευθέτησης παράλογων συμπεριφορών ήττας εκατέρωθεν, με κερδισμένες τις εταιρείες … πολέμου!
Με τελευταία … θύματα την Φινλανδία και την Σουηδίας, που προσχώρησαν από … ανάγκη ασφάλειας στο ΝΑΤΟ, ευτελίζοντας τα συντάγματά τους, όπως απαίτησε ο Σουλτάνος! Είναι η … λογική που επικρατεί, προκειμένου να Νατοποιηθεί όλη η Ευρώπη, απέναντι στον … χθεσινό εταίρο της την Ρωσία, που αίφνης αποτελεί την μεγαλύτερη εχθρική απειλή! Με τα μάτια βέβαια στραμμένα στην Κίνα! Έτσι τους βολεύει, έτσι επιβάλλουν και έτσι ακολουθούν όλοι οι … δημοκρατικοί και ελεύθεροι ευρωπαϊκοί λαοί. Όλοι στην ουρά της εκμετάλλευσης αδιαμαρτύρητα και ανυπόληπτα, χωρίς ούτε μια εξαίρεση.
Οι δυτικοί προσπαθούν να αντιδράσουν στον οικονομικό παγκόσμιο πόλεμο που μάλλον χάνουν, με τον γνωστό τρόπο που γνωρίζουν. Για εμάς τώρα ισχύει ο δικός μας τρόπος, ο πατροπαράδοτος, αυτός της υποταγής ο δουλικός, χωρίς ανταλλάγματα, παρά μόνο με παραχωρήσεις και νέα δυσβάσταχτα χρέη, με την προβολή της … επιτακτικής παλαιάς … ένδοξης πατριωτικής ρήσης: “Οι ουρανοί είναι δικοί μας”!
Για την θάλασσα του Αιγαίου πάντως δεν είναι τίποτα σίγουρο. Το πλέον σίγουρο είναι τα νέα μνημόνια που πλησιάζουν, μετά το έξτρα ποσό χρέωσης των τεσσάρων δισεκατομμυρίων στον βαρύ λογαριασμό, πέρα των άλλων που έχουν προκύψει τελευταίως. Και βέβαια αντέχουμε στα χρέη, δεν υπάρχουμε χωρίς αυτά, τα έχουμε συνηθίσει. Οι ουρανοί είναι δικοί μας, μέχρι να πέσουν στο κεφάλι μας.