Του Γ. Λακόπουλου
Δεν είναι σωστό να ευλογεί κανείς τα γένια του, αλλά οι πρώτες υπερβατικές και συγκροτημένες ιδέες για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης καταγράφηκαν στον ‘Ανοιχτό Παράθυρο’ και φέρουν την υπογραφή του καθηγητή, πρώην πρύτανη και πρώην υπουργού Γιάννη Πανούση. ΕΔΩ
Ως εκείνη τη στιγμή είχαν εμφανισθεί αποσπασματικές ιδέες, συμπολιτευόμενες ή αντιπολιτευόμενες προσεγγίσεις, με φιλοευρωπαϊκή ή αντιευρωπαϊκή οπτική, ρουκέτες και ενίοτε κομματικές ανοησίες. Το ‘πακέτο Πανούση’ έβαζε για πρώτη φορά σε μια νέα βάση το πρόβλημα με συγκεκριμένες ιδέες. Ας τις επαναλάβουμε.
-Ίδρυση Υπουργείου Εθνικής Ασφάλειας παρά τω Πρωθυπουργώ, στο οποίο θα ενταχθούν η Αστυνομία, το Λιμενικό, το Πυροσβεστικό και η ΕΥΠ.
-Ενημέρωση όλων των πρεσβειών από τον Υπουργό Εξωτερικών.
-Σύσκεψη πολιτικών αρχηγών όχι για καταλογισμό ευθυνών αλλά για κοινό μέτωπο.
-Διάγγελμα Προέδρου της Δημοκρατίας προς τους Ηγέτες της Δύσης.
-Δημόσια Δήλωση του Πρωθυπουργού που με ξεκάθαρο τρόπο θα προσδιορίζει τις θέσεις μας (Προς τα μέσα και προς τα έξω).
-Αποστολή πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού για ν’ αγκυροβολήσουν στα νησιά μας (θυμίζω ότι λόγω στρατού προλάβαμε τα hotspots).
-Διάνοιξη νέων πυλών εξόδου.’
Την επομένη με άρθρο του στο ηλεκτρονικό ‘Βήμα’ ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Βενιζέλος κατάθεσε ένα κατάλογο για το ίδιο πρόβλημα. ΕΔΩ. Και την ίδια μέρα με άρθρο του στα ‘Νέα’ ο πρώην υπουργός και βουλευτής των Δωδεκανήσων -που πλήττονται από την προσφυγική κρίση- Δημήτρης Κρεμαστινός πρότεινε προσφυγή στον ΟΗΕ. ΕΔΩ
Ακούγεται παράδοξο αλλά είναι ακριβές ότι στην παρούσα συγκυρία άλλες συγκεκριμένες και υλοποιήσιμες προτάσεις -με πολιτική διάσταση και ότι τεχνοκρατικές ή ουμανιστικές απλώς- δεν κατατέθηκαν. Η αρθρογραφία ξεχειλίζει από παντού. Ανάμεσά της μπορεί να σταχυολογήσει κανείς ενδιαφέρουσες θέσεις, αλλά προτάσεις που κινούν τα πράγματα μπροστά δεν διατυπώθηκαν -πέρα από αυτές τις τρεις περιπτώσεις. Αν υπήρξαν και άλλες δεν ήταν αρκετά προβεβλημένες για να εντοπιστούν. Δεν μιλάμε βεβαίως για τη φλυαρία που προσπαθεί απλώς να αναδείξει όσους την εκτοξεύουν.
Πανούσης, Βενιζέλος, Κρεμαστινός. Δύο από το ΠΑΣΟΚ και ένα ανεξάρτητος. Είναι όλη η συγκομιδή των ημερών στην προσπάθεια να βρεθούν διέξοδοι διαφυγής από το τούνελ στο οποίο μπήκε η χώρα -και όλοι γνωρίζουν πότε πως και γιατί. Το ερώτημα είναι απλό: τα κόμματα θα σκύψουν πάνω από αυτές τις προτάσεις; Θα μιλήσουν μ’ αυτούς τους τρεις πρώην υπουργούς; Θα εμπλουτίσουν τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών με τις προτάσεις τους; Ή θα πάνε στο πρόεδρο της Δημοκρατίας με νοοτροπία ισορροπίας στο μηδέν και εκ των υστέρων αλληλοκαταγγελίες, όπως έγινε πολλές φορές ως τώρα;
Στις δύσκολες στιγμές της πολιτικής αυτό που μπορεί να απεγκλωβίσει είναι η πρωτοβουλία.Και αυτή στηρίζεται στην γνώση, στην έμπνευση και στην ευρηματική πρόταση. Και στις τρεις περιπτώσεις τρεις πανεπιστημιακοί έχουν κάνει αυτό που τους αναλογεί. Τα κόμματα και η κυβέρνηση θα συγκινηθούν ή θα συνεχίσουν να υποκρίνονται ότι ενδιαφέρονται για την επιβίωση της χώρας ενώ ενδιαφέρονται μόνο για την τη δική τους επιβίωση;
Ούτε το ένα, όμως, ούτε το άλλο δεν διασφαλίζονται αν δεν υπάρχει σχεδιασμός που θα στηρίζεται σε ιδέες και προτάσεις που μπορούν να αλλάξουν τα συμφραζόμενα της συγκυρίας. Η απλή ανάγνωση των τριών προτάσεων δείχνει ότι υπάρχουν σοβαρές κινήσεις σ’ αυτή την ταραγμένη σκακιέρα.
