Του Γ. Τεκίδη
Όχι εκείνος ο περιβόητος γιατρός, συνώνυμο της φρίκης και του ανθρώπινου ολέθρου, αλλά οι ιδεολογικοί του νοσταλγοί είναι παρόντες και φροντίζουν με ένα ηχηρό παρών να δηλώνουν την παρουσία τους.
Ο Γιόζεφ Μένγκελε, ο θάνατος προσωποποιημένος με στολή γιατρού στην επίγεια κόλαση των Χιτλερικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, γνωστός για τα κτηνώδη και θανατηφόρα πειράματα του στους κρατούμενους, σήμερα έχει τους οπαδούς του οι οποίοι αναλόγως προβληματίζονται για την λειτουργία του ανθρώπινου μυαλού, του τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς του.
Οι σύγχρονοι Μένγκελε δεν φοράνε ιατρική μπλούζα, δεν χαιρετάνε με προτεταμένο και ψηλά το χέρι δημόσια, ούτε φυσικά φέρουν πάνω τους κάποιο διακριτικό της ναζιστικής πανούκλας. Αντίθετα οι επίγονοι και θιασώτες της Μενγκελικής προβληματικής και ιδεολογίας είναι ακριβοντυμένοι, παρφουμαρισμένοι και διεκδικούν ρόλο οργανικού διανοούμενου της ακροδεξιάς. Της ακροδεξιάς που ερωτοτροπεί απροσχημάτιστα με φασίζουσες πρακτικές και συμπεριφορές και κατοικοεδρεύει στην κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη.
Λαμπρό και προβεβλημένο αστέρι αυτής της πολιτικής συνομοταξίας εντός της ΝΔ είναι ο Μ.Βορίδης, δίχως αυτό να σημαίνει ότι είναι ο μοναδικός. Εδώ μιλάμε για ένα ισχυρό μπλοκ Βορίδιας πολιτικής συγκρότησης και νοοτροπίας εντός του υπουργικού συμβουλίου, μα και της μισής κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος κόμματος.
Δεν έχει παρά να ανατρέξει κανείς σε δηλώσεις καθημερινές κυβερνητικών στελεχών και βουλευτών είτε αυτές αφορούν την οικονομία, είτε το προσφυγικό, είτε τα ζητήματα της έννομης τάξης, για να διαπιστώσει την ακραία πολιτικά ρητορεία τους και τις αήθεις προσωπικές επιθέσεις σε βάρος των πολιτικών τους αντιπάλων.
Τακτική που παραπέμπει ευθέως σε χαλεπούς πολιτικά καιρούς για την πατρίδα μας και όχι μόνο. Δεν είναι μακρινή χρονικά η δήλωση του ακροδεξιού πολιτικού σταρ και υπουργού του Κυριάκου, Βορίδη σε εκδήλωση της ΝΔ στον Αγιά Στέφανο “το πρόβλημα με αυτούς είναι ότι είναι αριστεροί. Αν είσαι αριστερός δεν μπορείς να σκεφτείς κανονικά”.
Μέντορας της κανονικότητας και ειδήμων του τρόπου σκέψης των ανθρώπων ο κ. Μάκης, ο οποίος παρεμπιπτόντως ζητά με επιμονή και την λήψη θεσμικών και άλλων μέτρων (των γνωστών παρακρατικών βέβαια) αποκλεισμού της αριστεράς από οιοδήποτε ενδεχόμενο να επανέλθει στην διακυβέρνηση της χώρας.
Όσον αφορά την εγκεφαλική δυσλειτουργία και του προβληματικού τρόπου σκέψης των αριστερών που δεν συνάδει με την Βορίδηα κανονικότητα, ίσως να μην αργήσει να προτείνει και την λοβοτομή αυτών, μήπως και καταφέρει να τους επαναφέρει στον κανονικό τρόπο σκέψης, ανάλογο του δικού του.
Το πρόβλημα όμως της ΝΔ και του Μητσοτάκη δεν ακούει μόνο στο όνομα του παραπάνω, γιατί η πάλαι ποτέ συντηρητική παράταξη έχει κυριολεκτικά αλωθεί από το ισχυρότατο ακροδεξιό μπλοκ το οποίο έχει και το κουμάντο στη σημερινή κυβέρνηση.
Το πιο σημαντικό, ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός ακόμη δεν τόλμησε όχι να αποδοκιμάσει, αλλά ούτε καν να ψιθυρίσει μια φράση ότι πρόκειται για προσωπικές απόψεις που δεν απηχούν τις κυβερνητικές προθέσεις και πολιτικές, οι δηλώσεις που βλέπουν συχνά το φώς της δημοσιότητας στελεχών του, δηλώσεις μίσους, απαξίωσης, ακραίων προσβολών και πολιτικής αλητείας.
Να επιδοκιμάζει μήπως αυτές τις ακραίες φωνές εντός του κόμματος του, να τις ασπάζεται σφυρίζοντας αδιάφορα, αρκεί να μην πριονίζουν την πρωθυπουργική καρέκλα;
Η υποτίμηση των κυβερνητικών προθέσεων για το τι οικονομία, τι κοινωνία, τι εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, ποιο μέλλον για την πατρίδα μας ονειρεύονται, από τον Σύριζα και κάθε δημοκρατικό φορέα, αποτελεί σήμερα μέγα σφάλμα.
Δεν αποτελεί καμία υπερβολή το γεγονός ότι απροσχημάτιστα πλέον και μεθοδικά η σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη, Φώφης και Βελόπουλου απεργάζεται κοινωνικά και οικονομικά δεινά που σύντομα θα βρούνε μπροστά τους οι εργαζόμενοι.
Το πιο σημαντικό και ιδιαίτερα προκλητικό είναι το γεγονός ότι κτίζουν μεθοδικά και ενσυνείδητα στις δεδομένες συνθήκες ένα νέο παρακράτος και μια χωρίς προηγούμενο ασυλία στα οικονομικά εγκλήματα του λευκού και μη κολάρου και με την βούλα της συνταγματικής αναθεώρησης.
Τα χρονικά περιθώρια ανασυγκρότησης και δημιουργίας της μεγάλης δημοκρατικής, προοδευτικής, αριστερής παράταξης δεν είναι απεριόριστα. Ο ακροδεξιός πολιτικός οδοστρωτήρας δεν αντιμετωπίζεται με αμήχανες ,σπασμωδικές και άνευρες κινήσεις που δεν συνεγείρουν την κοινωνία.
Η νέα προγραμματική προοδευτική και δημοκρατική πρόταση και το όραμα για μια κοινωνία αντάξια των αγώνων διαχρονικά του δημοκρατικού κόσμου της χώρας μας που είναι και η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, είναι τώρα το άμεσα ζητούμενο.
ΥΓ. Ο Κυριάκος αποφάνθηκε ότι την κοινή γνώμη δεν την απασχολεί η διαφθορά, ούτε η ασυλία για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος των διάφορων κρατικών νταβατζήδων, όπως και ότι το λάδωμα υπουργών στα πλαίσια των υπουργικών τους καθηκόντων δεν συνιστά αδίκημα. Και αναρωτιέσαι αυτή η ρημάδα η κοινή γνώμη ως πότε θα ανέχεται τον κάθε Κυριάκο να την φτύνει κατάμουτρα.