Τόφερε από δω, τόφερε από κει, αλλά τελικά το είπε: “Η δημοσιονομική προσαρμογή ξεπέρασε τα αποδεκτά όρια”. Το αποτέλεσμα “να βγάζουμε υπερπλεονάσματα στεγνώνοντας την πραγματική οικονομία για να διανείμουμε στη συνέχεια ένα πακέτο παροχών που έρχονται κάθε φορά στο τέλος του έτους”.
Δε γίνεται έτσι. “Με αυτή τη φορολογική πολιτική, ελάχιστοι άνθρωποι θα επενδύσουν στη χώρα”. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν συμφωνεί με την διανομή κοινωνικού μερίσματος -γιατί οφείλεται σε υπερπλεόνασμα- αν και ξέχασε μάλλον πως η κυβέρνηση Σαμαρά είχε συναινέσει σε πλεονάσματα 4,5%.
Δηλαδή, όπως είπε στο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, δεν θέλει κοινωνικές παροχές γιατί “στεγνώνουν την οικονομία”. Τι ακριβώς θέλει; Θέλει “εξορθολογισμό- δηλαδή μείωση- των κρατικών δαπανών”. Θέλει μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων-“σε δύο χρόνια να πάει στο 20% από το 29% που είναι σήμερα”, άρα θέλει λιγότερα έσοδα για το κράτος και περισσότερα κέρδη για τις επιχειρήσεις. Τόσο απλά.
Προφανώς το κράτος πρόνοιας εμποδίζει την ανάπτυξη -δηλαδή τα κέρδη των επιχειρήσεων. Πόσο πιο καθαρά να το πει πια ότι οι παροχές στους φτωχούς είναι σπατάλη; Πρώτα θα βοηθήσουμε τις επιχειρήσεις και μετά θάρθει η ανάπτυξη και οι παροχές.
Μόνο που “εξορθολογισμός” του κράτους -μείωση δαπανών- σημαίνει λιγότερα σχολεία, χειρότερη -και ιδιωτική υγεία- και βέβαια ιδιωτική παιδεία- για “αρίστους” φυσικά- που είναι στο πρόγραμμά του. Άλλωστε- τόχει πει από καιρό- πως «η κοινωνική ισότητα είναι ενάντια στην ανθρώπινη φύση».
Όπως και η αναλγησία είναι μέσα στη φύση του νεοφιλελευθερισμού -λιγότερο κράτος, “όχι δωρεάν γεύμα για όλους”. Τόσο απλά και τόσο καθαρά. Με απίστευτη ειλικρίνεια.
