Του Τάκη Ψαρίδη
Εγώ πιστεύω αυτά που ισχυρίζεται η Κουμουνδούρου ότι ο κος Μητσοτάκης δια μέσου του κου Διαμαντάρη, εκδότη του «Εθνικού Κήρυκα», έκανε πρόταση στον κο Κασσελάκη να αναλάβει το υπουργείο εμπορικής ναυτιλίας. Και αυτό είναι το ιλαροτραγικό. Ότι είναι τόσος ο φανατισμός των οπαδών Κασσελάκη-Πολάκη που ούτε καν αναρωτιούνται, πώς και γιατί η Δεξιά και ο κος Μητσοτάκης έφτασαν στο σημείο να κάνουν τέτοια πρόταση.
Την απάντηση δίνουν τα άρθρα στήριξης και θαυμασμού του κου Κασσελάκη στον κο Μητσοτάκη. Όμως αυτοί εθελοτυφλούν πώς όταν έγραφε αυτά ήταν, λέει, μικρός.. Μετά μεγάλωσε και ξαφνικά έγινε «αριστερός» και όρμησε να γίνει κατ ευθείαν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ούτε καν ένα στέλεχος, σε ένα κόμμα με το οποίο δεν είχε καμία πολιτική σχέση ούτε με αυτό αλλά ούτε και με τη χώρα. Απλώς ο άνθρωπος είδε «φως» στο συγκεκριμένο κόμμα και «μπήκε» με απέραντη θρασύτητα ικανοποιώντας το «ψώνιο» του που είχε από παιδί να γίνει αρχηγός και πρωθυπουργός. Ο σκοπός αγιάζει τα κόμματα.
Η συνέχεια είναι ακόμα πιο ιλαροτραγική. Παρότι αποκαλύφθηκε πλήρως το πραγματικό πρόσωπο του κου Κασσελάκη από συγκεκριμένες απόψεις του και συμπεριφορές και το πόσο αριστερός ειναι, εντούτοις ο φανατισμός τυφλώνει τόσο πολύ τους οπαδούς που έχουν φτάσει στο σημείο να τον λατρεύουν ως Μεσσία και να επιτίθενται με μίσος σε κάθε αντίθετη άποψη.
Βεβαίως υπάρχουν και κάποια πονηρά στελέχη που περιμένουν να πέσει στις ευρωεκλογές και μετά να φύγουν εκ του ασφαλούς, αδιαφορώντας για το κακό που θα έχει γίνει μέχρι τότε.. Τότε όμως, θα είναι αργά για αυτούς-ες και ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον δεν θα βρουν καμία πόρτα ανοιχτή τουλάχιστον στην αριστερά..