Ο χορός των δαιμόνων  

Του Γ. Λακόπουλου

ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-150x150 (1)

 

Όπως συμβαίνει συνήθως όταν το μέτωπο έχει  δυσκολίες καταφθάνει το ιππικό για να δώσει λύσεις. Τι άλλο είναι η επίσκεψη του Μπάρακ Όμπάμα στην Αθήνα από στήριξη της κυβέρνησης Τσίπρα στη διεκπεραίωση ενός προγράμματος που μπορεί  – ελλείψει άλλου  τουλάχιστον  -να βγάλει τη χώρα από την κρίση και κυρίως να την κρατήσει στην Ευρωπαϊκή  Ένωση;

Για όσους δεν εθελοτυφλούν η Ελλάδα έχει μόλις δυο χρόνια καιρό για να σταθεί όρθια μόνη της. Για όσους  την κρατούν όρθια ως τώρα, δεν προβλέπεται κυβερνητική μεταβολή ,ώστε να αναλάβει  μια  άλλη κυβέρνηση αυτό το έργο- και να κάνει φυσικά κατ’ ανάγκην τα ιδία πράγματα που κάνει η σημερινή. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει με τη σημερινή κυβέρνηση.

Αυτή οφείλει να εφαρμόσει το Μνημόνιο κάτι που πρακτικά σήμαινε να υποχρεώσει  την κοινωνία –αφού δεν παράγει η οικονομία της-  να φτωχύνει και άλλο,  ώστε το 2018 να μπορεί να ζει με τα λεφτά της.  Με την  προσδοκία εννοείται  ότι έτσι θα ανοίξουν οι αγορές και η χώρα θα μείνει στην Ευρωζώνη -καθώς άλλη δανειοδότηση δεν πρόκειται να υπάρξει.

Μένοντας  στο ευρώ θα μπορεί να  θεμελιώσει προϋποθέσεις ανάπτυξης, ακριβώς  γιατί  θα έχει μείνει, με τους περιορισμούς που μπορεί να προκύψουν το 2017 απο τις πολιτικές εξελίξεις, στις κρίσιμες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Αυτός είναι ο δρόμος. Ο μόνος εναλλακτικός είναι η πρόταση Σόιμπλε για συμφωνημένη έξοδο και στήριξη μέχρι να αποκτήσει η χώρα τις προϋποθέσεις συμμετοχής στο κοινό νόμισμα. Μόνο ηλίθιοι δεν βλέπουν τι είναι προτιμότερο.

Ό,τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ το ‘ 15 κάνει η ΝΔ το ΄16

Ατυχώς οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας δεν βλέπουν έτσι τα πράγματα. Και το χειρότερο είναι ότι κάνουν  αυτοκαταστροφικά λάθη -διαδοχικά.

Ας μην πάμε στη δημοσιονομική  εκτροπή των κυβερνήσεων της ΝΔ -ή τις παλιότερες αμαρτίες του ΠΑΣΟΚ-  και το ολέθριο ο χειρισμό του Γ. Παπανδρέου που οδήγησε ξυπόλητη τη χώρα σε διεθνή οικονομικό. Ούτε στην αποτυχία των κυβερνήσεων να υλοποιοήσουν τα Μνημόνια που υπέγραφαν  -όταν δεν παραπλανούσαν, όπως η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου. Αυτά είναι παρελθόν. Ας μείνουμε  στην τελευταία διετία που συνιστά το παρόν της χώρας.imagehandler

Ό,τι  αυτο- καταστροφικό έκανε ο Αλέξης Τσίπρας  με την πρώτη κυβέρνησή του το 2015, το κάνει  ο  Κυριάκος Μητσοτάκης  από τη στιγμή που ανέλαβε την ηγεσία της ΝΔ του 2016.

Ακριβώς το ίδιο. Οι λόγοι διαφέρουν. Ο Τσίπρας το έκανε κυνηγώντας ιδεοληπτικές μεγαλομανίες και  σαλεμένους στους οποίους έδωσε εξουσία. Ο Μητσοτάκης το κάνει για να υπερασπιστεί ένα σάπιο σύστημα από το οποίο  δεν μπορεί να αποσυνδεθεί, αλλά αντίθετα πιστεύει ότι θα τον κάνει Πρωθυπουργό.

Συμπράττει με τα πιο τυχοδιωκτικά στοιχεία της χωράς –και ειδικά στα ΜΜΕ- για να πάρει την εξουσία από τον Τσίπρα -που  ως αντιπολίτευση ακολούθησε άλλους τυχοδιωκτισμούς…

Διαμορφώνεται έτσι ένα σκηνικό  σύγκρουσης χωρίς όρια με ορατές πλευρές. Από τη μια το σύστημα Τσίπρα-Καμμένου και από την άλλη το σύστημα Μητσοτάκη- Φώφης- Διαπλοκής.

Το  δίκιο του Τσίπρα

Αυτή η σύγκρουση φτάνει στην κορύφωση της αυτές τις ήμερες και θα κρατήσει μέχρι να εκκαθαριστεί οριστικά τηλεοπτικό τοπίο. Μετά κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.

Δυστυχώς αυτό συμβαίνει εκ παραλλήλου με την κορύφωση της προσπάθειας που -θα έπρεπε να -κάνει η χώρα για να διασωθεί. Αλλά η επικαιρότητα δεν εστιάζει στη χώρα και τις ανάγκες της.

Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ο  Τσίπρας βαρύνεται με το καταστροφικό εξάμηνο της πρώτης κυβέρνησης του. Από εκεί και πέρα όλοι  στην Ευρώπη του αναγνωρίζουν ότι άλλαξε πορεία και υλοποιεί  μια συμφωνία διάσωσης  που υπέγραψε.

Ότι αυτό γίνεται αφορμή να κατηγορηθεί στη χώρα για  ασυνέπεια με τις αερολογίες που έλεγε προεκλογικά και τις υποσχέσεις που έδινε καμιά σημαία δεν έχει  , όταν προέχει η σωτήρια της χώρας. Δεν έχει επίσης καμιά σημασία ότι ο Τσίπρας πληρώνει το πολιτικό κόστος αυτής της πολιτικής ,την οποία πάντως θα ασκουσε και οποιοσδήποτεαλλος στη θεση.  Δεν αποφασίζει  η Αθήνα .

Παρά τον αχό που διαμορφώνεται και τις ανεξέλεγκτες πληροφορίες που διακινούνται , η κυβέρνηση Τσίπρα, ως τώρα, δεν έχει  ιδιαίτερα ηθικά βάρη, όπως της  καταλογίζουν. Ο ίδιος  ο Πρωθυπουργός δεν εμπλέκεται καμιά δυσώδη υπόθεση και η κυβέρνηση του δεν έχει μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο- συγκρίνοντας με το μεταπολιτευτικό παρελθόν.

ՋǠ- ӵ枴糧 Ǭ屧 ĩᴜ� 쥠� 143 �ʡ�鳬⦆�¯�, 쥠� �б���研ᬠ䯠q��שּׁܴ��꜠쥠�崡쩳破ﵠᳶ᫩⦆ެᴯ Աߴ砲6 ɡ�ᱟﵠ2016. (EUROKINISSI/ÉّÏӠʏ͔QɍǓ)

Οι γελοιότητες των υπουργών του στη διαχείριση των χαρτοφυλακίων τους δεν συνιστούν  οικονομικά σκάνδαλα.  Σκανδαλα γέλιου , ή οργής ενίοτε  ισως..Ό,τι λένε ο Φίλης, ΄ή ο  Μπαλτάς και  άλλοι   δεν απασχολούν κανέναν.   Δεν είναι ο αθυρόστομος Πολάκης το πρόβλημα της χώρα

Αν  απασχολεί κατι  ειναι η  ανικανότητα στην υλοποίηση προγράμματος από τον Σκουρλέτη, τον Σταθάκη, τον Κουρουμπλή, τον Δρίτσα και άλλους. Αυτό ειναι πολιτικό θεμα.  Τα  καταδικάζουν όλοι,  μαζί με τις  φαιδρότητες, αλλά δεν αποτελούν σκάνδαλα.

Επίσης ότι  στις κυβερνητικές γραμμές   πέρασαν ανυποληπτα πρόσωπα, δεν ειναι μυστικό. Αλλά χωρίς  πράξεις ποινικού χαρακτήρα εκ μέρους τους δεν  σημαινει οτι εχουμε < κυβερνηση σκανδάλων>.  Αλλο η πολιτική΄αντιπαράθεση  με αντιστοιχη ρητορική και άλλο η  δικαστική κριση για κάποιον.

Ότι ο περιθωριακός Καλογρίτσας  -γνωστός και μη εξαιρετέος- έχει σχέσεις με κυβερνητικούς παράγοντες – όπως έχει και με παράγοντες δίπλα στον Κυριάκο- δεν είναι το προπατορικό αμάρτημα. Ακόμη και αν επιχείρησε να γίνει καναλάρχης κατά παρότρυνση κυβερνητικών παραγόντων, ή για λογαριασμό τους, αφού δεν έγινε, κλείνει το θέμα.

Οι υποθέσεις με την Τράπεζα  Αττικής έχουν βάθος και στο παρελθόν και είναι αρμοδιότητα  κάποιου ανακριτή που θα αναζητήσει ευθύνες σε πρόσωπα. Δεν είναι το “σκάνδαλο του αιώνα”. Άλλα είναι τα σκάνδαλα και στη συγκεκριμένη τράπεζα και σε  άλλες. Άλλοι απορροφούσαν  -και- το  τραπεζικό χρήμα.

Δεν χρεοκόπησε ο Τσίπρας τη χώρα, ούτε έφαγαν οι δικοί του τα λεφτά. Τα  “έφαγαν μαζί”, που  λέει ο απύλωτος Πάγκαλος. Η  ΝΔ και το  ΠΑΣΟΚ με τα στελέχη, τους παράγοντες και τους ψηφοφόρους τους.

Ότι ο Τσίπρας αδυνατεί -προς το παρόν- να βρει διέξοδο από την κρίση δεν σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται για τη χρεοκοπία της χώρας για να   τον κατηγορούν πρώην υπουργοί των κυβερνητικών κομμάτων της μεταπολίτευσης, τα ΜΜΕ με τα οποία συμπορεύτηκαν και οι μηχανισμοί που εξέθρεψαν.

Ο Τσίπρας ευθύνεται από  τον Ιανουάριο  του 2015 και εντεύθεν. Όταν ήδη η ζημιά είχε γίνει.

Η σκανδαλολογία σε βάρος της σημερινής κυβέρνησης- που έχει βέβαια σκιές σε επιμέρους θέματα-  καλλιεργείται γιατί στο μέτωπο της τηλεόρασης ο Τσίπρας έχει  δίκιο.

Επρόκειτο για λεηλασία εθνικού πλούτου που χρησιμοποιήθηκε από συγκεκριμένους παράγοντες και για τη λεηλασία των κρατικών και κοινοτικών κονδυλίων και για την διάλυση του πολιτικού συστήματος. Δια των καναλιών είχαν υπό έλεγχο πολιτικούς  και  κόμματα -και έχουν ακόμη- και επέβαλαν τη θέληση τους. Όποιος δεν υπέκυπτε, όπως συνέβη με τον Καραμανλή  αντιμετώπιζε το μένος τους, χωρίς φραγμούς.

Ποιος ελέγχει  τα κανάλια

Όσες τεχνικές ή νομικές αδυναμίες αν έχει νόμος Παππά, και ο διαγωνισμός που έγινε, δεν παύει να είναι μια ενέργεια που έπρεπε να υπάρξει  από την πρώτη στιγμή στο τηλεοπτικό πεδίο. Όσο και αν πάσχει,  στην πράξη ξηλώνει τα προνόμια όσων απέκτησαν εξωθεσμική κυριαρχία του στη χώρα με τη δύναμη της παράνομης κατοχής συχνοτήτων και με την δύναμη του χρήματος που απομυζούσαν στερώντας το από την κοινωνία.

Όσα λάθη και αν κάνει  ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτό το θέμα, είναι παρωνυχίδα μπροστά σε όσα έκαναν οι άλλοι ως τώρα.

Δεν είναι όμως παρωνυχίδα ότι  ο αντίπαλος του -και ενδεχόμενος διάδοχος του- αντί να συνταχθεί με τον Τσίπρα σ’ αυτό το θέμα για να απαλλάξουν την πολιτική ζωή από τη χειραγώγηση, τάσσεται με τους χειραγωγούς- όπως είχε κάνει και ο Γ. Παπανδρέου έναντι του Καραμανλή.

Καθημερινά η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τροφοδοτούν την προπαγάνδα τους. Μέρος αυτής της προπαγάνδας είναι η θεωρία ότι  ο ΣΥΡΙΖΑ έθεσε υπό έλεγχο την  τηλεοπτική ενημέρωση, δια του  διαγωνισμού. Ποιος ακριβώς από τους τέσσερις που πήραν άδεια είναι με τον Τσίπρα; Με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ είχαν και έχουν σχέσεις.

Αλλά και οι τέσσερις δεν θα κριθούν ως καναλάρχες από τις σχέσεις τους με την κυβέρνηση, ή την αντιπολιτευση. Θα κριθούν από την κοινωνία με βάση το πρόγραμμα που θα εκπέμπουν.  Όποιος δε πείθει θα κλείσει και θα έλθει ο επόμενος. Αλλά νομίμως και με πληρωμή.Αυτό ειναι υγιής διαδικασία. Τα υπολοιπα ειναι νομικισμόί.

 Να δηλώσουν ότι θα σεβαστούν  το  ΣτΕ

Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι θλιβερό αυτό που γίνεται με το Συμβούλιο της Επικρατείας.  Ολοι φέρουν ευθύνη γιατι αντι να περιμένουν τη δικαστική κριση προσπαθουνν να την επηρεάσουν. Αλλά στη δημοσιότητα αυτό  φτάνει μονομερώς.

Γιατί ήταν παρέμβαση αυτά που είπε ο Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη -που ήταν- και δεν είναι όσα λέει κάθε μέρα ο Μητσοτάκης, τα στελέχη του και όσοι μιντιάρχες στηρίζονται σε -και από -αυτούς;

Γιατί είναι αντιθεσμικός ο Τσίπρας   οταν ψηφίζει ενα νόμο και δεν είναι ο Μητσοτάκης εξ αιτίας του οποίου δεν υπάρχει ΕΣΡ -και θα συνεχίσει να μην υπάρχει  όσο αρνείται τη συμμετοχή της ΝΔ   με αντιδημοκρατικά προσχήματα στη διαδικασία;  Για ποιο λόγο  δεν πρέπει να υπαρχει το ΕΣΡ; Με ποια λογική  κόμμα θέτει ως  όρο απόσυρση νόμου για να εκιπληρωσει συνταγματική υποχρεωση, ή εστω δικαίωμα;

Σε τελευταία ανάλυση  σε τι εξυπηρετει κάποιους  επιχειρηματίες η  έλλειψη του ΕΣΡ  είναι προφανές. Τη  ΝΔ σε τι την εξυπηρετεί;  Θα της αρέσει  αν γίνει κυβέρνηση να της θέτουν τέτους όρους;  Ποια κοινοβουλευτική Δημοκρατία μπορεί να λειτουργήσει  έτσι;

Τα κόμματα βλάπτουν τη Δικαιοσύνη το ίδιο- όπως έκαναν πάντα.   Αλλά και η ίδια δεν είναι άμοιρη. Ακόμη και επιχειρηματίες  είχαν ανθρώπους τους στους κόλπους της, όχι μόνο οι πολιτικοί.  Αλλά σε κάθε περίπτωση οι δικαστές έχουν το δικό τους τρόπο να σκέφτονται.  Και αν η κυβερνηση  χρεωθεί οτι επιστρέφει στην εποχή του  Μαυρίκη   και του Τόμπρα θα  βγεί χαμένη.

Αλλά  σε οτι αφορά την απόφαση του ΣτΕ είναι απόφαση ανώτατου δικαστηρίου και τα σκυλιά δεμένα.  Τι θα λένε  και οι δυο πλευρές αν πχ το ΣτΕ αποφανθεί οτι  καλώς  υφίσταται   ο   νόμος, αφου δεν υπάρχει ΕΣΡ, αλλά   εκ των συμφραζόμενων  συναγεται οτι οι άδειες πρεπει να γίνουν .. εξι με τους όρους του διαγωνισμου; Θα πληρώσουν οι άλλοι  δυο οσα και οι προηγουμένοι τέσσερις   για να συνεχισουν να εκπέμπουν;  Εκεί είναι η ουσία.

Σήμερα πάντως για τα δυο μεγάλα κόμματα θα ήταν αρκετό, έστω και τώρα, μια δήλωση εκ μέρους τους: ότι θα σεβαστούν την απόφαση του ΣΤΕ- όποια και αν  είναι. Γιατι δεν το κανουν;  Εδώ που τα λέμε, δεν έχουν τρόπο να μην την σεβαστούν. Αλλά θέλουν να πιέσουν. Αν το έλεγαν θα έμενε το δικαστήριο απερίσπαστο, μακριά από το ζοφερό κλίμα των ημερών.

“Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη”  έλεγε σε μια ταινία ο μακαρίτης Σπύρος Καλογήρου. Τώρα είναι περισσότερα και τα λεφτά και τα  συμφέροντα. Αυτή είναι η κατάρα της χώρας.  Ενώ κρέμεται από μια κλωστή πάνω από την άβυσσο, οι πολιτικοί δίνουν παράσταση για βουβάλια στο βάλτο.

Για μια φορά ακόμη, αν θα σωθεί η Ελλάδα δεν θα σωθεί από τους ταγούς της, αλλά από εξωτερικές δυνάμεις. Αυτό ακριβώς αντιπροσωπεύει η επίσκεψη Ομπάμα σε μια χώρα που συνεχίζει την παράδοση της: στις κρίσιμες στιγμές της χορεύει το χορό των δαιμόνων.