Πλήγμα στην παιδαγωγική της πολιτικής και τον ηθικό κανόνα για συνέπεια των πολιτικών η «αγιοποίηση» της Διαμαντοπούλου από τον Μητσοτάκη

Του Γ. Λακόπουλου

«Για πούλημα λοιπόν, ό,τι έμεινε από χτες»

Στίχος από τραγούδι του Δήμου Μούτση,

Σιγά το νέο: το ΠΑΣΟΚ σε οδηγεί παντού αρκεί να το εγκαταλείψεις εγκαίρως. Η  Άννα Διαμαντοπούλου το  υλοποίησε με περίτεχνο φανατισμό: μετά από τρεις πρωθυπουργούς του ΠΑΣΟΚ που την ευεργέτησαν,  βρέθηκε στην αυλή εντός τέταρτου, αλλά … από το αντίπαλο  κόμμα.

Ο Κυριάκος  Μητσοτάκης την  προτείνει ως υποψήφια Γενική Γραμματέα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. Δικαίωμά του.

Μπορεί η κυβέρνηση της Δεξιάς να βρίσκει το προφίλ της συμβατό με τον ΟΟΣΑ.  Όπως είναι και συμβατό με τους βουλιμικούς κώδικες που νοηματοδοτούν την διαδρομή της.

Αλλά ως δημόσιο πρόσωπο είναι εντελώς ασύμβατο με την ηθική της πολιτικής που επιβάλλει στον πολιτικό συνέπεια στις αρχές του, σεβασμό στην πορεία του, τιμή στην ιδεολογία που τον ανέδειξε.

 Στα ματιά της κοινής γνώμης είναι πρότυπο πολιτικού χωρίς αρχές. Και η σχέση της με τον Μητσοτάκη υποδηλώνει συναλλαγή από καιρό.

Ανάμεσα στους πολλούς που εκπροσωπούν στην πολιτική σκηνή την   ιδιοτέλεια, τον αριβισμό και την καριέρα”όπως νάναι  και όπου νάναι», η κυρία  πρωταγωνιστεί. Δύσκολα θα ισχυριστεί ότι το 2012 την αδίκησαν οι ψηφοφόροι που ΠΑΣΟΚ που την κατέστησαν αποδιοπομπαία.

Σύντομο βιογραφικό, λίαν επιεικές. Η Διαμαντοπούλου είναι η τυπική πολιτικός του κομματικού σωλήνα. Εξ απαλών ονύχων. Στα 25 της με  υπόδειξη της Μαργαρίτας Παπανδρέου, ο Μένιος Κουτσόγιωργας την έκανε νομάρχη της Αλλαγής.  Από εκεί βρέθηκε υπό τον Γ. Παπανδρέου. 

Με σλάλομ από τον Πάγκαλο και τον Γεννηματά κατέληξε στον Σημίτη- κι αργότερα πάλι στον Γ. Παπανδρέου. Και στο διάβολο θα πήγαινε; Στο Μητσοτακέικο πάντως πήγε.

Δεν τη σταματάει τίποτε. Πρόσφατα δήλωσε ότι υπήρξε θαυμάστρια του … Κώστα Μητσοτάκη -όταν σταδιοδρομούσε στο ΠΑΣΟΚ! 

 Ήταν απλή υφυπουργός χωρίς ειδικά προσόντα, όταν ο Σημίτης την έχρισε επίτροπο. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι έγραψε ιστορία στην Επιτροπή.  Η ίδια όμως φρόντιζε  να γράφει στην Ελλάδα.  Τα μίντια και  οι μιντιάρχες νάναι καλά.  Εκεί κεντάει…

Όταν οι πολίτες την άφησαν εκτός Βουλής,  άλλαξε μέτρα και σταθμά, καημό -για καριέρα- δεν άλλαξε. Στο ΠΑΣΟΚ δεν είχε περιθώριο να διεκδικήσει τίποτε. Την ήξεραν. Μπορούσε όμως να της προσφέρει κάτι ο Κυριάκος. Γιούρια στον νταβά με τα κουλούρια.

Παρότι, όπως έλεγαν οι δικοί του, ο σημερινός Πρωθυπουργός την έβρισκε «τοξική», τη δρομολογεί για διεθνές αξίωμα.

Το κάνει σαν να τον υποχρέωσαν να το κάνει: το ύφος της ανακοίνωσής του είναι λίγο σαρδόνιο -τόχει αυτό. Όσα είπε γι’ αυτήν κινούνται στα όρια τρολαρίσματος. Δεν μπορεί να τα πιστεύει.

Μιλώντας πάντως σοβαρά -έτσι έδειχνε τουλάχιστον- απέδωσε στην πρώην επίτροπο ιδιότητες που δεν έχει, ούτε είχε ποτέ: «Πολυδιάστατη επιστημονική και κοινωνική διαδρομή, διεθνή εμπειρία και αναγνώριση,  δράση σε τομείς όπως η Εκπαίδευση, η Απασχόληση, οι νέες Τεχνολογίες και το Περιβάλλον».

Με κεφαλαία όλα. Μεγάλες κουβέντες, αν και κάνουν μπαμ ποιος τι έγραψε. Αν μιλούσε για τον Βενιζέλο τι θα έλεγε;

Ασφαλώς η Διαμαντοπούλου δεν αποτελεί «υπερκομματική επιλογή», όπως είπε. Χωμένη ως τα μπούνια στον Νεομητσοτακισμό είναι από καιρό και δι’  αντιπροσώπων. Στις καταλήψεις πρόσφατα εμφανίσθηκε ως λαγός τη Κεραμέως. Καμιά δουλειά δεν είναι  ντροπή…

Ο Πρωθυπουργός -που έχει υπουργό τον Άδωνι, τον οποίο και αν δεν έχει λιβανίσει η Άννα για να πλασαριστεί στη Δεξιά- βρίσκει ότι «η  προσωπικότητά της έχει συνδεθεί με τολμηρές επιλογές, μεγάλες συναινέσεις και καινοτόμες προτάσεις».  Ας μην αρχίσουμε τώρα να συζητάμε με τι έχει συνδεθεί -αφού της αναγνωρίζει δόξες ο Μητσοτάκης…

 Ακόμη και σε ένα πολυδάπανο «Δίκτυο» που συντηρεί τα τελευταία χρόνια- ως όχημα προσωπικής επιβίωσης στο δημόσιο χώρο -αναφέρθηκε.  Αν δεν την δουλεύει, λέγοντας ότι « σηματοδοτεί την σύγχρονη Ελληνίδα της προόδου και του κόσμου, με γνώσεις, κύρος και εμβέλεια, που ξεπερνούν τα εθνικά μας σύνορα», μάλλον έχει χάσει επεισόδια.

Μακάρι η αγιογραφία της από τον Πρωθυπουργό, όσο και αν προκαλεί το δημόσιο αίσθημα στην Ελλάδα , να τη βοηθήσει, αν πάει στον ΟΟΣΑ, να μην αφήσει αναμνήσεις σαν αυτές που αφήνει στην εγχώρια πολιτική.  Εδώ μάλλον την εξέθεσε κι εκτέθηκε και ο ίδιος. Μέχρι και ο Λοβέρδος τον έκραξε…