Του Ιωάννη Δαμίγου
Ποιον ρωτήσατε για να φτάσετε εδώ, σε αυτήν τη πολιτική κατάντια; Ποιον; Εσείς οι “αριστεροί”, οι “προοδευτικοί”, οι “δημοκράτες”, ποιον ρωτήσατε; Τον Νίκο Μπελογιάννη, τον Γρηγόρη Λαμπράκη ή τον Χρόνη Μίσσιο μήπως; Μαγαρίσατε αγωνιστικά τραγούδια στο Ηρώδειο, με ρυθμικά παλαμάκια μεταλλαγμένων κυριών. Απόπειρα κάνατε, αλίμονο, θρασεία να προσβάλλετε ποιητές, μέχρι εκεί!
Δείτε τα έργα σας βουλευτές, μισθωμένοι που λίγδωσε … να μην γράψω τι και θρονιαστήκατε σε καρέκλες ιθύνοντων δήθεν, ερασιτέχνες θεωρητικοί, με το σεις και με το σας, της καθώς πρέπει ευγενούς συμπεριφοράς. Εξαναγκασμένοι τάχα, συμβιβαζόμενοι με το ανήθικο και ανείπωτο κάποτε, να μας το σερβίρετε ως πρέπον και πατριωτικό καθήκον σήμερα! Προσχωρήσατε σε θέσεις αντίπαλες, του κατεστημένου, που κάποτε δεν θα φαντάζονταν και ο πιο προβληματικός και αδαής αριστερός, για το καλό μας! Ποιον ρωτήσατε;
Συνομιλητές γίνατε, με τέρατα και χειραψίες κάνατε με τους χειρότερους, πείθοντας πρόσκαιρα ανόητους, που τέτοιους θέλατε για υπηρέτες και γίνατε ένα όλοι μαζί, απροσδιόριστος αχταρμάς, μα επιτήδειος για να καταφέρει τον εκούσιο ευτελισμό, τον σκοπούμενο ασφαλώς, της περίπου αριστεράς. Εταιρεία πια, που σαν τελείωσαν οι ποδοσφαιριστές, τα μοντέλα και οι ηθοποιοί, δέχεται βιογραφικά σπουδών για υπαλληλική θέση. Γραφείο ευρέσεως εργασίας με εξαιρετικό μισθό για κενές θέσεις ευρωβουλής! Και αυτό το λέτε πρωτοτυπία και δημοκρατικό επίτευγμα! Άμεση παραδοχή αποτυχίας σας ή ανικανότητάς σας, για να μη γράψω πάλι κάτι χειρότερο. Γιατί το χειρότερο, εξασφαλίζει σπάνιες και συστημικές θέσεις, που αλλού από την Ευρώπη, ένεκα “ασφαλούς” και αποδοτικής … υπηρεσίας! Ή όχι; Γιατί δεν άκουσα και δεν αντιλήφθηκα, έστω έναν κάποιον προβληματισμό, για τα μάτια του τυφλού κόσμου! Τέτοια και τόση ανάγκη για οικονομική εξασφάλιση; Αλίμονο σ’ αυτούς που κατούραγαν σε πέτρες και πλενόντουσαν με χώμα στα ξερονήσια, που τώρα κάνετε κρουαζιέρα! Τους ρωτήσατε; Τους σεβαστήκατε όταν καταθέτατε υπερήφανα, στεφάνια στην Καισαριανή; Θα εκμυστηρευτείτε στον τοίχο της, για τα νέα σας καθήκοντα εις τας Ευρώπας; Αλλά δεν θα ρωτήσετε! Και στο τέλος ποιος πρόδωσε ποιον;
Κερδίσατε για ακόμη μια φορά και χάσαμε για πολλοστή. Σας έχαψε το σύστημα, μας έλκει η ουτοπία. Έχω όμως απάντηση στο τι δουλειά έκανα. Εσείς; Δεν με έφτυσαν ποτέ οι ποιητές. Και πάντα τους συμβουλευόμουν, μέσα απ’ τα ποιήματα, μέσα απ’ τα τραγούδια, πάντα τους ρωτούσα. Εσείς ποιον … ρωτήσατε; Οι άλλοι έκαναν και κάνουν την δουλειά τους. Να ρωτήσω και εγώ με την σειρά μου! Εσείς ποιου δουλειά κάνατε και κάνετε;; Και πάψτε να ρωτάτε τους άλλους χρόνια, χωρίς να παίρνετε απάντηση. Εσείς άλλωστε ποιον ρωτήσατε;