Του Γιώργου Καρελιά
Η δημοκρατία, την οποία κανονικά θα γιορτάζαμε απόψε, καλύπτεται από μια βαριά σκιά. Το μεγαλύτερο σκάνδαλο των τελευταίων ετών θάφτηκε και το έχουν “ξεχάσει” ακόμη και τα ίδια τα θύματα των παρακολουθήσεων.
Ματαιώθηκε, λόγω των πυρκαγιών, η δεξίωση που θα γινόταν απόψε στον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου για 49η επέτειο της αποκατάστασης της δημοκρατίας. Ναι, αυτής της δημοκρατίας για την οποία η νυν Πρόεδρος κυρία Σακελλαροπούλου είπε στα ΝΕΑ του Σαββάτου ότι «παρά τις αλλεπάλληλες κρίσεις, έμεινε αλώβητη».
Μόνο που αυτή η δημοκρατία τον τελευταίο χρόνο κουβαλάει ένα μεγάλο άχθος. Πλήθος πολιτών, μεταξύ των οποίων και επιφανείς με αξιώματα, αποκαλύφθηκε ότι είχαν πέσει θύματα παρακολούθησης από τη μυστική υπηρεσία της χώρας. Πέρσι τέτοιες μέρες ένας από αυτούς, ο πολιτικός αρχηγός Νίκος Ανδρουλάκης, είχε μεταβεί στον Άρειο Πάγο και είχε καταθέσει μηνυτήρια αναφορά.
Ο τότε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ισίδωρος Ντογιάκος, ενοχλημένος από τις επισημάνσεις πολιτικών και δημοσιογράφων, είχε διαβεβαιώσει ότι οι έρευνες θα προχωρήσουν σε βάθος και με γρήγορο ρυθμό.
Δεν προχώρησε τίποτα ή τουλάχιστον ουδείς γνωρίζει κάποιο αποτέλεσμα. Ο κ. Ντογιάκος συνταξιοδοτήθηκε και τις προάλλες, όταν τον πέτυχαν δημοσιογράφοι στη Βουλή, είπε «δεν γνωρίζω τίποτα» και άλλαξε δρόμο.
Στον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου θα πήγαιναν απόψε και ορισμένα από τα θύματα των παρακολουθήσεων. Ο υπουργός Χατζηδάκης προήχθη στη νέα κυβέρνηση και δεν έχει πλέον καμία «περιέργεια» να μάθει γιατί τον παρακολουθούσε η ΕΥΠ. Το ίδιο και ο ΑΓΕΕΘΑ, αντιστράτηγος Φλώρος. Ανανεώθηκε η θητεία του και όλα ωραία και καλά.
Και απομένει ο κ. Ανδρουλάκης. Αλήθεια, τι θα συνέβαινε κάτω από το κιόσκι, εκεί όπου είθισται κάποια στιγμή να αποσύρονται για λίγο η Πρόεδρος της Δημοκρατίας και οι πολιτικοί αρχηγοί, αν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ καλούσε τα τηλεοπτικά συνεργεία και τους δημοσιογράφους και ενώπιον όλων έλεγε, απευθυνόμενος στην κυρία Σακελλαροπούλου: «Κυρία πρόεδρε, ως αρχηγός του Κράτους, δεν νομίζετε ότι είναι προσβολή για τη δημοκρατίας μας να μη γνωρίζουμε, επί ένα και πλέον χρόνο, γιατί μας παρακολουθούσε η ΕΥΠ; Κυρία πρόεδρε, ως πρώην ανώτατη δικαστής, δεν νομίζετε ότι είναι απαράδεκτο να μην έχει καταλήξει η δικαιοσύνη σε πόρισμα για το μεγάλο αυτό θέμα; Πώς είναι δυνατό να γιορτάζουμε τη δημοκρατία μας όταν μια τόσο βαριά σκιά την καλύπτει για δεύτερο χρόνο;».
Αν αυτό συνέβαινε, θεωρούμε βέβαιο ότι και άλλοι πολιτικοί αρχηγοί θα παρενέβαιναν στο ίδιο πνεύμα. Και θα ανάγκαζαν τον πρωθυπουργό να πάρει κάποια θέση. Να επαναλάμβανε ότι «δεν γνωρίζει». Να κρυβόταν πίσω από την «έρευνα της ανεξάρτητης δικαιοσύνης». Ακόμα και να έλεγε ότι «αυτά τελείωσαν με το εκλογικό αποτέλεσμα, που μας δικαίωσε».
Αλλά, δυστυχώς, τίποτα από αυτά δεν θα γίνει. Η δεξίωση ματαιώθηκε και η ευκαιρία χάθηκε. Αλλά και να γινόταν, δεν έχουμε ψευδαισθήσεις. Η βραδιά θα κυλούσε μέσα στις αφόρητες κοινοτοπίες περί «αντοχής της δημοκρατίας μας».
Το μεγαλύτερο σκάνδαλο των τελευταίων ετών θάφτηκε. Το έθαψε η κυβέρνηση που το έφτιαξε (φυσιολογικό). Το έθαψε και η δικαιοσύνη που το ερευνά (καθόλου φυσιολογικό, αλλά πολύ ανησυχητικό και να δούμε τι θα κάνει η νέα ηγεσία του Αρείου Πάγου, που οσονούπω θα διοριστεί). Το έχουν «ξεχάσει» τα ίδια τα θύματα των παρακολουθήσεων.
Δυστυχώς, αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα. Και μέσα σ’ αυτήν αποκτά όντως ιδιαίτερη σημασία η ρήση του προσφάτως εκδημήσαντος Μίλαν Κούντερα: «Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη»…
ΑΠΟ ΤΟ NEWS 24 7