Toυ Γιάννη Πανούση
Αφήνουμε τη συνεδρίαση να μακραίνει
Τις διαφωνίες να μακραίνουν
Τον καιρό να μακραίνει
Λιγοστεύουμε
Γιάννης Απαρθινός, Συνωμότες
Η αρχηγία του ΠΑΣΟΚ δεν αποτελεί για κανέναν προσωπική πολιτική παρακαταθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν είναι μετοχή για να μεταβιβάζεται ή δικαίωμα διαδοχής για να κληρονομείται. Από την άλλη δεν είναι και ευκόλως αναλώσιμο ή πολιτικόν προϊόν προς ενσωμάτωσιν.
Συνεπώς το ΠΑΣΟΚ ή θα υπάρξει ως τέτοιο, αυτόνομα μετεξελισσόμενο, ή θα κλείσει τον κύκλο του και θα καταστεί ιστορικό φαινόμενο.
Ολίγον ΠΑΣΟΚ δεν νοείται και δεν προβλέπεται.
Η γνώμη μου είναι ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να γίνει Γαλαξίας γύρω από τον οποίο θα κινούνται όλοι οι διατελέσαντες, διατελούντες ή εντασσόμενοι στην ιδεολογία του χώρου ως επιμέρους αστερισμοί, μία πολιτική ομπρέλλα μέσα στην οποία θα λειτουργούν όλοι (ΔΗΜ.ΑΡ,ΩΡ.Α,Ανεξάρτητοι κλπ). Με τον όρο βέβαια ότι άπαντες μπορούν να δηλώνουν ό,τι θέλουν ως διακριτικό στοιχείο αλλά θα έχουν ως αποκλειστική αναφορά το ΠΑΣΟΚ.Με άλλα λόγια θα είναι ΠΑΣΟΚ+ και όχι ΠΑΣΟΚ-.
Ένα ΠΑΣΟΚ αριστερό και κοινωνικό, που δεν θα έχει εχθρό τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα χαράζει τη δική του αυτοτελή πορεία στο πεδίο της Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Αριστεράς.
Όσον αφορά στον Επικεφαλής, νομίζω ότι χρέος των ιστορικών στελεχών, και εννοώ όλων των ιστορικών στελεχών, είναι ν’ αποφασίσουν από κοινού για τον interim αρχηγό ,που προφανώς δεν θα είναι ένας από αυτούς αλλά κάποιος κοινής αποδοχής ή ανοχής.
Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβει το Καταστατικό Συνέδριο του Νέου ΠΑΣΟΚ , το οποίο πρέπει να διεξαχθεί το 2019 ή λίγο πριν την προκήρυξη των εκλογών, διότι νωρίτερα μπορεί να οδηγήσει πάλι σ’εσωστρέφεια κι όχι σε νέα στρατηγική.
ΥΓ. Προσοχή στους νέους φιλόδοξους ‘αρχηγίσκους’, οι οποίοι με υπόγεια PR φτιάχνουν προφίλ δελφίνων.Οι διπρόσωποι και τριπρόσωποι περισσεύουν.
Το Νέο ΠΑΣΟΚ έχει ανάγκη από πολιτικούς με καθαρό πρόσωπο.
