Από τον Φρεντ
Περιμένω στην ουρά για μερικές υπογραφές χαρούμενος που έχουμε πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση. Καλά η Ζωή θυμίζει αμέσως τον Κιμ Ιλ Γιουγκ. Αλλά και η Νάντια κάτι μου θυμίζει καθώς διαβάζω να λέει “Όχι αναβολή στις δηλώσεις”. *Προσπαθώ να καταλάβω που την έχω ξαναδεί. Τζίφος. Πρέπει να πάω σε άλλο κτήριο. Στο δρόμο μονολογώ. “Πότε ρε ηλίθιε μια κομματική γραφειοκρατία κατέστρεψε μια κρατική γραφειοκρατία;”. *Στο δρόμο για το Άλλο Κτήριο, “Το Κόμμα αγαπά το Κράτος, ρε ηλίθιε”, ξαναμονολογώ. *Καλά η Ζωή κράζει λαϊκή δημοκρατία και λαϊκά δικαστήρια και Κιμ Ιλ Γιουγκ.Αλλά και την Νάντια Βαλαβάνη, που την έχω ξαναδεί;
*Μια πινακίδα λέει “Εδώ Βεβαιώσεις Οίκοθε픨. Από το προηγούμενο καθεστώς προφανώς. *”Είναι ο Καπιταλισμός, Ηλίθιε!” “Και το Κόμμα- Κράτος, ρε πιο Ηλίθιε!” μονολογώ. Το πρόβλημα μου είναι μάλλον πολύ σοβαρό, αφού ασχολείται μαζί μου το μισό κράτος. Ένα μικροποσό μου το δέσμευσε η τράπεζα, αλλά ούτε η Εφορία το πήρε. *”Τώρα θα πληρώσουν κι αυτοί που δεν έχουν”. Αυτό είχε πει η Νάντια, αν δεν κάνω λάθος.
*Στην νέα ουρά μαθαίνω πως το νόμο αυτό το έκανε κάποιος Θεοχάρης που τώρα κατεβαίνει με το “Ποτάμι” (Σημειώστε το όνομα, να τον ψηφίσουμε, αυτόν). *Διασκεδάζουμε, ελπίζοντας πάντα σε καλύτερες μέρες και συζητάμε αν τελικά εκτελέστηκε ο Λάμπης Ταγματάρχης. * Κάποιος λέει πως τον άφησαν να πάει στην ΕΡΤ αλλά θα φορά βραχιολάκι και θα παρουσιάζεται στο γραφείο της Προέδρου της Βουλής.
*Θυμάμαι κάποιο κομματικό στέλεχος να λέει στους Τσακνή- Ταγματάρχη είναι ψήφος δοκιμής. Σε τρεις μήνες θα ξαναπάνε να τους εξετάσει το Κόμμα. *Δεν μπορώ, όμως να θυμηθώ, τι μου …θυμίζει η Νάντια Βαλαβάνη. *”Είναι ο Καπιταλισμός, είναι το Κράτος, είναι το Κόμμα, ρε Πανηλίθιε!”.
***Υ.Γ. Όταν ρωτήσανε τον Ταγματάρχη, τι έκανες όταν έπεσε το μαύρο, δεν μίλησες. Αλλά για θυμήσου. Εσύ τι έκανες όταν έπεσε το μαύρο; Που ήσουν; Κι αν δεν θυμάσαι, έχε ένα πρόχειρο άλλοθι. *Κάπως έτσι αρχίζουν πάντα. Με ερωτήσεις, που έχουν μια απάντηση ως σωστή. Δε μπορεί κάπου θάχεις κάνει και συ λάθος.
Σας ασπάζομαι
Φρεντ