Του Γ. Λακόπουλου
Η εικόνα μιλούσε μόνη της. Όταν λέμε εικόνα η οικογενειακή φωτογραφία των Ευρωπαίων σοσιαλιστών στη συνήθη σύναξή τους, εν όψει του Συμβουλίου Κορυφής, συν τον Έλληνα Πρωθυπουργό.
Η Φώφη Γεννηματά και ο Αλέξης Τσίπρας χαμογελαστοί – κατά το πρωτοκολλο ο ένας πρώτη σειρά η άλλη πίσω- δπλα στον Πιτέλα και τον Σουλτς.
Παρά τα χάλια της, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία αναδύει μνήμες και ελπίδες. Ως παρατηρητής ο Τσίπρας ήταν το κερασάκι σε μια τούρτα που μίκρυνε τα τελευταία χρόνια, αλλά είναι πάντα εύγευστη. Η παρουσία του κάτι προσέθεσε- σαν κόκκινη σαντιγί που της λείπει.
Οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές στήριξαν τον Τσίπρα στην αναμέτρηση με το ΔΝΤ και το Βερολίνο για το επίδομα στους συνταξιούχους. Μαζί του και η Φώφη που ψήφισε τον νόμο του.
Ήταν η ελληνική πινελιά σε ευρωπαικό καμβά που έδειχνε ότι στην Ευρώπη ο άξονας Τσίπρα –Γεννηματά, πάει καλύτερα με τους δικούς του από ότι πάει ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη Ευρωπαϊκή Δεξιά.
Ο Τσίπρας μιλάει όποτε θέλει με τον Σουλτς και τον Ολάντ. Το ραντεβού του προέδρου της ΝΔ με την Μέρκελ κανονίσθηκε σε δυο μήνες από τώρα -πολύ αργά για κάποιον που θέλει επειγόντως εκλογές για να αναλάβει.
Από πουθενά δεν φάνηκε ότι οι λοιποί ευρωδεξιοί αντιμετωπίζουν τον Κυριάκο ως επί θύραις πρωθυπουργό. Ακόμη και οι πιο συντηρητικοί κύκλοι τις Βρυξέλλες και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ξέρουν ότι με τον Τσίπρα θα έχουν να κάνουν ως τα μέσα του 2018. Ήτοι με αυτόν θα κλείσει αυτό το Μνημόνιο. Μετά θα δουν τι θα κάνουν. Με τη χώρα, όχι με τις κυβερνήσεις της…
Πάμε για κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ;
Αυτή η διαπίστωση έχει σημασία για τα ελληνικά πράγματα. Εξηγεί γιατί συνεχίζεται η προσπάθεια ενσωμάτωσης του ΣΥΡΙΖΑ δίπλα στο ΠΑΣΟΚ στη ομάδα των σοσιαλιστικών κομμάτων της Ευρώπης και γιατί αυτό κρατάει ανοιχτή την προοπτική ενδεχόμενης συγκυβέρνησής τους στην Ελλάδα.
Το θέμα είχε τεθεί και παλιότερα αλλά το έκαψαν πολλοί και με πολλούς τρόπους.
Πρώτος ο Τσίπρας έχοντας προσυμφωνήσει την ανάρμοστη σχέση του με τον Καμμένο. Δεν πρότεινε συγκυβέρνηση στη Φώφη, ούτε μετά τη δεύτερη νίκη του και τη στροφή υπέρ του Μνημονίου.
Σήμερα όμως έχει μεγαλύτερη ανάγκη να ενταχθεί σε μια μεγαλύτερη πολιτική ομάδα στην Ευρώπη, πέρα από την κατακερματισμένη και ανίσχυρη ευρωπαϊκή Αριστερά.
Ο Σουλτς τον καλοδέχθηκε από την αρχή, και από κοντά και άλλοι, όπως ο Ολάντ. Ωστόσο για να μετεξελιχθεί από παρατηρητής σε τακτικό θαμώνα της ευρωπαικης σοσιαλδημοκρατίας υπάρχει μια προϋπόθεση: να ξεκόψει με τον Καμμένο.
Όταν ετέθη το θέμα το ερώτημα ήταν πως θα αναπληρώσει τις ψήφους που θα έχανε. Περίπου 4-5 λέγεται, καθώς δεν θα ακολουθούσαν όλοι οι βουλευτές των ΑΝΕΛ τον Καμμένο στό διαζυγιο.. Ολοι καταλάβαιναν ποιοι θα έμεναν.
Έγιναν με πρωτοβουλία των Ευρωσοσιαλιστών κάποιες παρεμβάσεις στη Γεννηματά να καλύψει αυτό το κενό, αλλά δεν απέδωσαν. Η Φώφη αντέτεινε : ‘Μην τον πιστεύετε”. Αλλά μάλλον έκανε λάθος. Δεν τον πιστεύουν: τον έχουν ανάγκη.
Ακούστηκε ότι για μια περίοδο ο Τσίπρας έψαχνε τις ψήφους που θα του έλειπαν μετά το διαζύγιο με τον Καμμένο, στην ομάδα του Λεβέντη.
Αλλά τα πράγματα κόλλησαν. Η Φώφη τόρριξε στον διμέτωπο και ο Τσίπρας στα μέλια με τον υπερδεξιό συνεταίρο του. Το προξενιό των Ευρωπαίων δεν απέδωσε.
Ωστόσο αυτοί καίγονται να εντάξουν στο κλαμπ ένα μεγάλο ελληνικό κόμμα- ειδικά εν όψει αλλαγών στη δομή του Ευρωκοινοβουλίου- και Τσίπρας να βρει μια μεγαλύτερη ομπρέλα, μετά το ναυάγιο των Podemos.
Όπως έδειξε η τελευταία οικογενειακή φωτογραφία τίποτε δεν έχει τελειώσει ακόμη. Ο Τσίπρας παραμένει ο Νυμφίος που αναμένεται στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Η Γεννηματά θα ρίξει αργά η γρήγορα νερό στο κρασί της, προφανώς υπό προϋποθέσεις. Η ευκαιρία που της δόθηκε με την υπερψήφιση του επιδόματος ήταν χαρακτηριστική.
Στις Βρυξέλλες ο αέρας μεταξύ τους ήταν ζεστός, ως και αστεία έκαναν μεταξύ τους. Η Φώφη επιπλέον διαπίστωσε οι τον υπολογίζουν περισσότερο από την ίδια – και λόγω αξιώματος.
…
Είναι άραγε η αρχή για σύγκλιση των δύο κομμάτων και συγκυβέρνηση; Θα έβλεπε ο Τσίπρας το τέλος της σχέσης του με τον Καμμένο που θα τον αναβάθμιζε στο ευρωσοσιαλιστικό χώρο και θα ανακούφιζε τους βουλευτές του; Θα ρισκάρει η Φώφη να χάσει δυο τουλάχιστον κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ -Βενιζέλο, Λοβέρδο- που δεν θα την ακολουθήσουν ποτέ σε κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Για κάποιους παρατηρητές η σύγκλιση είναι αναγκαία πια και για τους δυο λόγω … ενός τρίτου. Ο Τσίπρας για να αντιμετωπίσει τον Μητσοτάκη και η Γεννηματά για να αντιμετωπίσει τη λεηλασία του κέντρου που σχεδιάζει ο πρόεδρος της ΝΔ, ξελογιάζοντας πρώην Πασόκους που ονειρεύονται υπουργεία.
Είναι φανερό ότι στους επόμενους μήνες θα υπάρξει κινητικότητα σ’ αυτό το μέτωπο με καταλύτη πάντα τους Ευρωσοσιαλιστές , που θέλουν αυτό το ειδύλλιο να μετεξελιχτεί σε γάμο. Η συνύπαρξη των δυο αρχηγών στο ευρωπαϊκό γήπεδο δεν ήταν καθόλου κακή ως εικόνα και πάντως δεν είχε εχθρότητα.
Αντίθετα ανέδειξε ότι η συμπόρευση Τσίπρα –Γεννηματά μπορεί να αλλάξει πολλά δεδομένα στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή- ειδικά στο Ευρωκοινοβούλιο-αλλά και στο εσωτερικό. Ο Τσίπρας δεν έχει εκφραστεί σε προσωπικό επίπεδο αρνητικά για τη Γεννηματά. Αλλά και αυτά που του είπε η Φώφη νερό κι αλάτι.
Άλλωστε η εκλογική βάση των δυο κομμάτων τέμνεται σε μεγάλο βαθμό . Δεν είναι λίγο πλέον όσοι σκέφτονται ότι αντί να ερίζουν θα μπορούσαν να την πολλαπλασιάσουν, αν την προσπελάσουν μαζί και κόντρα στη Δεξιά. Η λέξη “ενότητα” έχει χρόνια να ακουστεί στο χώρο που ο Ανδρέας Παπανδρέου οριοθετούσε ως “δημοκρατική παράταξη”.
